Entuzjazm w prosty sposób przekłada się na działanie, zgodnie z zasadą: ten, kto lubi słuchać, może też o swoich wrażeniach pisać i opowiadać. A wartość owej interpretacji zachwalać. Bo dziś to komentator szuka odbiorcy.

Koncepcja „pejzażu dźwiękowego” („soundscape”) narodziła się i rozwinęła w myśli kanadyjskiego kompozytora, pedagoga i badacza Raymonda Murraya Schafera. W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku kierował on grupą badawczą pod nazwą World Soundscape Project (Przedsięwzięcie Pejzażu Dźwiękowego Świata). Jej członkowie prowadzili szereg działań, m.in. nagrywali i analizowali pejzaże dźwiękowe wybranych miast i wsi.

Pierwsze dekady XX wieku to czas radykalnych zmian w sztuce – prawdopodobnie żadna wcześniejsza epoka nie wpłynęła też tak znacząco na myślenie o harmonii i brzmieniu. Jednym z ówczesnych wizjonerów, który wyprzedził swoją epokę o dziesięciolecia, a obecne pozostaje całkowicie zapomniany, jest Jörg Mager.

Wśród znanych wczesnośredniowiecznych grzechotek najliczniejsze są pisanki gliniane. Spotyka się je zarówno na grodach i osadach, jak i na cmentarzyskach. Znaczna koncentracja tych przedmiotów występuje na stanowiskach leżących w regionach Śląska, Wielkopolski, Kujaw i Ziemi Chełmińskiej.

Archeomuzykologia pozwala na wikłanie się w zagadki dotyczące przedmiotów, które kiedyś stanowiły instrument muzyczny lub muzyczne narzędzie. Niełatwo zadawać pytania niemym fragmentom przeszłości - żeby odkryć i udowodnić ich znaczenie potrzeba wiele wyobraźni, specjalistycznej wiedzy i detektywistycznego dążenia do odkrywania tajemnic.

W pierwszej części wykładu prof. UG, dr hab. Anna Chęćka, zapoznaje nas z problemem doświadczania muzyki na podstawie sporu między Peterem Kivym i Jerroldem Levinsonem. Kto wygra walkę? Kivy’owski, wykształcony słuchacz czy Levinsonowski, naiwny odbiorca?

Czy dzieło muzyczne jest tworzone, czy odkrywane? Czy muzyka może być siłą umoralniającą? W drugiej części wykładu prof. UG, dr hab. Anna Chęćka, odpowiada na owe pytania, powołując się na dyskusję Petera Kivy’ego z Jerroldem Levinsonem. 

„Mama ma, trochę dobra, trochę zła”, czyli tydzień z kołysankami (i pobudkami) współczesnego Mazowsza Północnego. Folklor dziecięcy w codziennym użyciu.

Czym właściwie jest muzyka popularna w dzisiejszych czasach? Jak możemy ją definiować i w jaki sposób wytyczać jej granice? Przystępując do dyskusji nad rolą krytyki muzycznej i zadań krytyka zajmującego się muzyką popularną, nie da się uciec od rozmów o samej muzyce i tego, co dzieje się obecnie w polskiej popkulturze. Tak było też podczas ostatniego panelu dyskusyjnego zorganizowanego przez Fundację MEAKULTURA przy wsparciu Miasta Poznań, który odbył się 20 kwietnia 2017 roku w Poznaniu.

Czy piękna, harmonijna muzyka może stać się narzędziem przemocy? W jaki sposób przedstawiają tyranię muzyki sami artyści? Co dzieje się z bohaterem "Mechanicznej pomarańczy" Stanleya Kubricka i jaką rolę odgrywają w filmie sceny z muzyką "Ludwiga Van"? O tym wszystkim opowiada w swoim wykładzie Prof. dr hab. Sławomira Żerańska-Kominek.