Czy dzieło muzyczne jest tworzone, czy odkrywane? Czy muzyka może być siłą umoralniającą? W drugiej części wykładu prof. UG, dr hab. Anna Chęćka, odpowiada na owe pytania, powołując się na dyskusję Petera Kivy’ego z Jerroldem Levinsonem. 

„Mama ma, trochę dobra, trochę zła”, czyli tydzień z kołysankami (i pobudkami) współczesnego Mazowsza Północnego. Folklor dziecięcy w codziennym użyciu.

Czym właściwie jest muzyka popularna w dzisiejszych czasach? Jak możemy ją definiować i w jaki sposób wytyczać jej granice? Przystępując do dyskusji nad rolą krytyki muzycznej i zadań krytyka zajmującego się muzyką popularną, nie da się uciec od rozmów o samej muzyce i tego, co dzieje się obecnie w polskiej popkulturze. Tak było też podczas ostatniego panelu dyskusyjnego zorganizowanego przez Fundację MEAKULTURA przy wsparciu Miasta Poznań, który odbył się 20 kwietnia 2017 roku w Poznaniu.

Czy piękna, harmonijna muzyka może stać się narzędziem przemocy? W jaki sposób przedstawiają tyranię muzyki sami artyści? Co dzieje się z bohaterem "Mechanicznej pomarańczy" Stanleya Kubricka i jaką rolę odgrywają w filmie sceny z muzyką "Ludwiga Van"? O tym wszystkim opowiada w swoim wykładzie Prof. dr hab. Sławomira Żerańska-Kominek.

Śpiewanie, nucenie, gwizdanie to całkiem zwyczajne czynności, które towarzyszą nam każdego dnia, wyrażając nasze emocje. Nic dziwnego, że twórcy filmów, chcąc uwiarygodnić postaci scenariusza, powierzają im partie śpiewane. Pytanie tylko, czy śpiewanie w filmie faktycznie wypada autentycznie?

Jak wyglądała polityka kulturalna po obu stronach „żelaznej kurtyny”? Czy Festiwal „Warszawska Jesień” pokazał wyższość kultury socjalistycznej nad kapitalistyczną? Co miała wspólnego awangarda i CIA? Na te i inne pytania odpowiada w swoim video wykładzie Profesor Krzysztof Meyer.

Talent muzyczny Arethy objawił się we wczesnym wieku. Była samoukiem, a pierwsze kroki na ścieżce artystycznej stawiała w chórze kościelnym, funkcjonującym przy New Bethel Baptist Church, w którym jej ojciec pracował jako kaznodzieja. To on wpadł na pomysł zaprezentowania wokalnego i pianistycznego talentu swojej córki przed całym zgromadzeniem.

Kultura hip-hop narodziła się na początku lat siedemdziesiątych XX wieku w Nowym Jorku na Bronksie – w dzielnicy nazywanej gettem, w której mieszkali prawie wyłącznie Afroamerykanie oraz Latynosi. Początkowo, powstający tam hip-hop nie przystawał do rzeczywistości Nowego Jorku i funkcjonującej tam kultury popularnej. Czynnikiem oddzielającym ludność Bronksu od reszty miasta, oprócz panującej biedy, był wysoki poziom przestępczości.

Tradycyjne instrumentarium to zwierciadło wrażliwości muzycznej każdego kraju. Japońskie instrumenty coraz częściej inspirują współczesnych kompozytorów do ciekawych eksperymentów brzmieniowych.

Powstały około 650 lat temu teatr „nō” jest jednym z najstarszych japońskich widowisk tradycyjnych, a w 2001 roku został wpisany na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO. Na grę aktorów oraz przebieg akcji bezpośredni wpływ ma muzyka. Sztuka wystawiania teatru „nō” jest kultywowana od wieków przez pięć japońskich rodów. Terminu "teatr" używa się umownie na potrzeby europejskiej terminologii.