Argumentów przemawiających za takim zestawieniem jest wiele. Pochodzący z Krakowa kompozytor Zbigniew Karkowski (1958-2013) był twórcą światowego formatu, cenionym za wyobraźnię i bezkompromisowość. Absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej, kształcił się następnie w Szwecji i Holandii, a od lat dziewięćdziesiątych mieszkał w Japonii. Działał przede wszystkim na scenie muzyki eksperymentalnej, improwizował, tworzył sztukę dźwięku.
W 1989 roku Karkowski był na rezydencji w Les Ateliers UPIC, centrum rozwoju i promocji systemu kompozycji komputerowej, stworzonego i używanego przez Xenakisa. Uczestniczył też w kilku jego wykładach na Université de Paris I. Wielokrotnie przyznawał, że doświadczenie to było dla niego kształtujące, nazywał Xenakisa „prawdziwym wizjonerem” i „nauczycielem innym od wszystkich”. Wiele lat później zainicjował projekt poświęcony Persepolis (1971), w ramach którego autorskie remiksy elektroakustycznej epopei Xenakisa przygotowali m.in. Otomo Yoshihide, Ryoji Ikeda, Merzbow i Francisco Lopéz. Owocem projektu, powstałego pod patronatem Xenakisa, jest wydany w 2002 roku dwupłytowy album zawierający oryginalną kompozycję Xenakisa oraz jej dziewięć reinterpretacji – w tym Doing by Not Doing samego Karkowskiego.
