Rock, blues, pop… Któż nigdy nie słyszał Boba Dylana, któż nie bawił się na szkolnej dyskotece, któż nie zetknął się nigdy z nazwiskiem Agnieszki Chylińskiej? Muzyka popularna jest dziś wszechobecna i nie sposób jej nie znać. To zjawisko wielowymiarowe i wieloaspektowe, które wbrew pozorom poddaje się analizie. Choć z pozoru banalna i prosta, może mieć potężne oddziaływanie. W kwietniowym numerze meakultura.pl autorzy pochylają się nad zagadnieniami z dziedziny muzyki. Tej najlżejszej, tej najnowszej, tej zaangażowanej… Lekkiej, łatwej i przyjmnej oraz ciężkiej, trudnej i wymagającej! Udajmy się w podróż po świecie muzyki rozrywkowej!
W dziale WYWIADY znalazła się rozmowa z Tomaszem Pawłowskim, który zdradza kilka sposobów na to, jak można sfinansować swoje muzyczne przedsięwzięcia Wywiad nosi tytuł Pieniądze na kulturę. A jak na swój muzyczny rozwój zdobył fundusze bardzo obiecujący śpiewak młodego pokolenia Hubert Zapiór? Dowiecie się tego z rozmowy, którą przeprowadziła z nim Joanna Stanecka.
FLIETONY nikogo nie pozostawią obojętnym. Któż bowiem, będąc na koncercie, nie zwrócił uwagi na wszechobecne smartfony, które de facto niekiedy całkowicie uniemożliwiają pełny kontakt z artystą, angażując lwią część uwagi słuchacza? Refleksją na ten temat dzieli się z nami Gabriela Szypuła w tekście zatytułowanym W deszczu smatfonowych aparatów i kamer, czyli po co chodzimy dzisiaj na koncerty?
Bohaterką drugiego felietonu jest Agnieszka Chylińska. O kolejach jej kariery i o tym, w którym miejscu popularna wokalistka jest dziś opowiada Łukasz Mierzejewski.
Kontrapunktem dla wszechobecnej popularnej rzeczywistości jest muzyka „uczona”, pisana przez klasycznie wykształconych kompozytorów. Paradoksalnie te dwa obszary – muzyka klasyczna, zwana poważną, oraz muzyka popularna nadspodziewanie często mają się okazję spotkać w jednym dziele. Przykład? Utwory Artura Zagajewskiego Pieśni konstruktywistyczne na głos żeński z perkusją i kwartet smyczkowy, przesycone punk-rockową ekspresją, tak charakterystyczną dla tego kompozytora, które publiczność miała okazję usłyszeć podczas tegorocznego Festiwalu Prawykonania. Krytyczne omówienie kompozycji znalazło się pośród analiz utworów festiwalowych w dziale RECENZJE. Warto zwrócić uwagę na to, że materiał ma oryginalną formę mozaiki, czyli zestawienia zwięzłych i treściwych opinii kilku krytyków na temat wysłuchanych utworów.
Druga z kolei recenzja odnosi się muzyki, która, podobnie jak rock czy blues, płynie prosto z serca. I podobnie jak ona, jak mogłoby się wydawać, nie poddaje się analizie. A jednak! Katarzyna Agata Bazgier pochyla się nad książką Zwierzęta muzycy, której autor Pedro Alcalde bierze pod lupę muzyczną działalność naszych pierzastych i czworonożnych przyjaciół (dział RECENZJE).
W dziale EDUKACJA, w którym także nie zabraknie licznych wątków odnoszących się do muzyki rozrywkowej naszych czasów, znalazły się dwa teksty Pawła Cybulskiego. Jeden poświęcony jest społecznemu potencjałowi muzyki, drugi traktuje o tańcu jako jej nieodłącznym towarzyszu. Po co i dlaczego ludzie tańczą? Jaką rolę społeczną pełni taniec? Czym w istocie są szkolne dyskoteki? Jak się okazuje, pełnią one znacznie ważniejszą funkcję, niż mogłoby się wydawać!
Na dział PUBLIKACJE składają się dwie prace poświęcone muzyce rozrywkowej XX i XXI wieku. Pierwsza opowiada o korzeniach muzyki popularnej (Muzyczny protest w kolorze blue Pawła Cybulskiego). Druga – o tym, jak murszeją owoce, które subkultua ta wydała (Zmierzch bogów, czyli czas pożegnań – Andrzej Skórzyński (Muzyka w Mediach, Collegium Civitas).
Zapraszamy do lektury.
