W ramach Poznańskiej Wiosny Baletowej co roku prezentowane są choreografie uznanych twórców o międzynarodowej sławie. Festiwal daje okazję do zapoznania się z bogactwem tego gatunku, jego najróżniejszymi stylami i tradycjami – od klasycznych, po bardziej współczesne. W tym roku wątkiem przewodnim stał się niemiecki teatr tańca. To jemu poświęcony został panel dyskusyjny poprowadzony przez wykładowców Freie Universitaet w Berlinie, a 21 i 22 czerwca w poznańskim Teatrze Wielkim odbędą się spektakle prezentowane przez Tanztheater Bremen.
Jednym z nich jest spektakl Callas wystawiany ponownie po 30 latach. Choreografię tego przedstawienia stworzył w 1983 roku Reinhild Hoffmann, należący do pionierów niemieckiego teatru tańca obok Piny Bausch czy Susanne Linke. Rekonstrukcja spektaklu stanie się nie tylko ważnym wydarzeniem artystycznym, ale także przedmiotem dyskusji teatrologicznych (seminarium organizowane w Instytucie Nauk Teatralnych na Freie Universitaet w Berlinie pod kierownictwem Prof. Dr Gabriele Brandstetter) i pretekstem do ponownej konfrontacji z dziełem oraz historią jego odbioru.
Choreografii towarzyszą arie i recytatywy śpiewane przez Marię Callas oraz Florence Foster Jenkins. Tytuł odnosi się nie tyle do biografii śpiewaczki, co do losu wszystkich gwiazd, do pragnień i emocji, które im na co dzień towarzyszą. W ośmiu scenach przedstawione są wycinki z życia: miłość, radość, nienawiść, lęk przed śmiercią.
W kolejnych dniach festiwalu zaprezentuje się także hiszpański zespół Dantzaz Konpainia oraz Polski Teatr Tańca Ewy Wycichowskiej, a publiczność będzie miała okazję zobaczyć m.in. choreografie twórców izraelskich i niemieckich.
Więcej na: www.opera.poznan.pl/page.php/1/0/show/2963/
