Parametry, analogie, warstwy, sekwencje. O "Metaformie" Pawła Hendricha

Album zawiera pięć kompozycji, powstałych na przestrzeni lat 2011-2015, z przeznaczeniem na kameralne zespoły i składy wykonawcze. Znajdziemy tu kolejno: „Emrgon αβ”, „Sedimetron”, „Ertytre”, „Pteropetros” oraz, zamykające całość, „Alopopulo”. Tytuły o iście śródziemnomorskim, starogreckim, a może łacińskim, brzmieniu – jakie muzyczne przedstawienia kryją? Bo z dużą dozą prawdopodobieństwa nasuwają skojarzenia z naukami ścisłymi: matematyką bądź fizyką.