Dwa oblicza instrumentów klawiszowych: Friedrich Wilhelm Rust – Der Clavierpoet – Jermaine Sprosse
W minionym roku nakładem wytwórni płytowej Deutsche Harmonia Mundi ukazał się solowy album Jermaine Sprosse, niemieckiego muzyka specjalizującego się w grze na historycznych instrumentach klawiszowych. Na płycie zatytułowanej Der Clavierpoet zarejestrowano nieco dziś zapomniane kompozycje Friedricha Wilhelma Rusta – trzy spośród najwcześniej i najpóźniej powstałych sonat oraz cykl wariacji na temat canzony Blühe liebes Veilchen Johanna Abrahama Petera Schulza.
Oryginał czy kopia?
Zainteresowanie historycznymi fortepianami w Polsce zdecydowanie wzrasta, czego wyrazem jest nie tylko niniejszy numer magazynu, ale także planowane w tym roku konkursy, wystawy, festiwale, otwierające się nowe specjalności na wyższych uczelniach. W takim kluczowym momencie warto zastanowić się nad kilkoma ważnymi aspektami, może nawet potencjalnymi pułapkami, w obcowaniu z tym zagadnieniem.
Nie każdy instrument musi grać – słów kilka o Beniaminie Voglu
W polskiej literaturze przedmiotu, w zakresie dziedziny jaką w ogóle jest instrumentologia czy szerzej przemysł muzyczny, bardzo długo znajdowała się rozległa tematyczna luka. Lukę tę postanowił kilkadziesiąt lat temu wypełnić Beniamin Vogel – człowiek znany w świecie zapalonych instrumentologów, a mimo to anonimowy zarówno dla wielu artystów, jak i muzykologów na co dzień nie znajdujących uciechy w badaniach nad dawnymi instrumentami. Jako że celem niniejszego wydania Magazynu jest także wypełnianie pewnych luk we współczesnym piśmiennictwie muzycznym – niniejszy artykuł poświęcony został krótkiej charakterystyce dorobku Beniamina Vogla.
O prawdziwej sztuce gry na instrumentach klawiszowych – traktat Carla Philippa Emanuela Bacha
Nakładem wydawnictwa Astraia ukazało się w 2017 roku pierwsze pełne polskie wydanie traktatu Carla Philippa Emanuela Bacha “O prawdziwej sztuce gry na instrumentach klawiszowych”. Opublikowane w dwóch częściach w drugiej połowie XVIII wieku dzieło pozostaje czołową pozycją dla wszystkich wykonawców, grających na instrumentach klawiszowych.
Partnerstwo historyczne. Drogosz, Thiel i Beethoven
Wiolonczela i pianoforte – połączenie pełne elegancji i wyrazistości brzmienia, które cieszyło się dużą popularnością w epoce klasycyzmu. Choć w rodzimym środowisku wykonawców muzyki dawnej mamy zarówno wybitnych wiolonczelistów, jak i pianistów specjalizujących się w grze na instrumentach historycznych, to projektów fonograficznych z nagraniami XVIII- i XIX-wiecznej muzyki kameralnej pozostaje stosunkowo niewiele. Dlatego album Katarzyny Drogosz i Jarosława Thiela z kompozycjami Ludwiga van Beethovena, nagrany we współpracy z Narodowym Forum Muzyki wiosną 2017 roku, jest pod tym względem wyjątkowy. Zawiera bowiem sonaty i wariacje z wczesnego okresu twórczości Beethovena, w których kompozytor znacząco zmienił funkcje obu instrumentów. Stawiając, zarówno przed wiolonczelistą, jak i pianistą, bardzo wysokie wymagania techniczne, usamodzielnił i rozwinął ich partie, a obu muzyków uczynił równorzędnymi partnerami.
"W XVIII w. muzycy byli przyzwyczajeni do wykonawstwa na różnorodnych instrumentach. To fenomen tamtych czasów". Wywiad z Aline Zylberajch i Martinem Gesterem.
Francuskie małżeństwo: Aline Zylberajch-Gester oraz Martin Gester, specjalizują się w historycznym wykonawstwie klawiszowym. Oboje posiadają imponujące doświadczenie w grze na pianoforte. O to, na jakim instrumencie wykonywać sonaty Scarlattiego, na czym grano w XVIII wieku, o śląskiej proweniencji Johanna Schoberta i jego związkach z Paryżem pyta w wywiadzie studentka francuskiej pary – Weronika Stałowska.
