Nowe doznania potrzebują nowej sztuki – jaka będzie muzyka przyszłości? Wywiad z kompozytorem Michałem Janochą
O muzyce pisanej na laptopy, sztucznej inteligencji, i o tym, w jakim kierunku zmierza muzyka współczesna. Z Michałem Janochą rozmawia Katarzyna Janus.
Współczesna interpretacja idei futurystycznych w utworach Marcina Stańczyka i Artura Zagajewskiego
O tym, w jaki sposób Marcin Stańczyk i Artur Zagajewski – czołowi przedstawiciele polskich kompozytorów średniego pokolenia – przenoszą wybrane elementy futuryzmu do muzyki XXI wieku, interpretując je w autorski sposób i włączając je, tymczasowo lub permanentnie, do swojego języka muzycznego.
O przyszłości i nowoczesności muzycznej. Futuryzm
O tym, czym była muzyka futurystyczna w przeszłości, jak postrzegać możemy ją w teraźniejszości i co pod kątem muzycznym być może czeka na nas w przyszłości.
Czy potrzebujemy „Diuny”?
W recenzji Diuny (reż. Denis Villeneuve) Kinga Wyskiel zwraca uwagę na obecność i sposób zobrazowania wciąż aktualnych problemów z powieści Franka Herberta w tegorocznej ekranizacji, a Paulina Podżus przygląda się odzwierciedleniu futurystycznych cech w ścieżce dźwiękowej Hansa Zimmera.
Czy „nowe” zawsze znaczy „lepsze”?
Niezobowiązujące rozważania o zaletach i wadach nowatorstwa, zmian w sztuce. Czy zrywanie z tradycją jest jedynym sposobem na rozwój, na odkrycie nowego? Czy to, co nowatorskie, zawsze jest „lepsze”?
„Technologie tworzą ludzie. Jeżeli zmodyfikujemy nasze ciało ludzkimi wytworami, staniemy się bardziej ludzcy”. Transhumanizm
Neil Harbisson – pierwsza oficjalnie uznana osoba cyborgiczna określa rozwój technologiczny jako kolejny etap ewolucji człowieka. Jak od antyhumanizmu dotarliśmy do transhumanizmu?
O „Solaris” Karola Nepelskiego. Pierwsze refleksje
Pierwsza refleksja teoretyczna nad utworem „Solaris” Karola Nepelskiego – operą elektroniczną, która w ostatnich latach w różnych odsłonach i formach pojawiała się na scenach teatralnych, ale i w projektach multimedialnych.
Książka udźwiękowiona
Wydawałoby się, że czytelnictwo i różnego rodzaju dźwięki z reguły nie idą ze sobą w parze. Biblioteki przyzwyczaiły człowieka do dudniącej, pełnej oddechów ciszy. Jednak zauważa się powolne odchodzenie od takiego modelu czytania. Współczesna dowolność mieszania się różnego rodzaju mediów i remiksowania treści umożliwia odbiorcy elastyczną manipulację przestrzenią kulturalną i dostosowaniem jej do własnych potrzeb. Co ciekawego może przynieść nam technologia przyszłości?
O czasie w nauce, muzyce i popkulturze
Z zagadnieniem czasu stykamy się bezpośrednio zarówno w naszej codziennej rzeczywistości, jak i w sztuce – a zwłaszcza w muzyce. Przyzwyczailiśmy się jednak do myślenia o nim w sposób linearny: zawsze jest coś przed nami i zawsze coś zostawiamy za sobą. A co gdyby potraktować czas jako mniej istotny kontekst dla rzeczy wcale nie tak sobie odległych – czy wręcz uniwersalnych?
Koncertowe alter ego, czyli hologramy przejmują scenę
Kiedy w latach 80. nastolatki, zapatrzone w ekrany swoich telewizorów, oglądały przygody Jerrici Benton i jej muzycznego alter hologramu „Jem”, nikt nie przypuszczał, że pomysł Christy Marca kiedykolwiek stanie się realny. Hologramy na scenie to dziś zjawisko całkowicie normalne i… coraz bardziej powszechne. Hatsune Miko, Krafwerk ze swoim 3D tour, holograficzne koncerty gwiazd szeroko rozumianej sceny K-pop – czy takie formy przedstawieniowe można nazwać futuryzmem w muzyce? Czy w przyszłości koncerty będą tylko projekcjami i imitacjami cielesnych muzyków?
