2B czyli Beethoven i Barenboim
Daniel Barenboim w swojej interpretacji jest, jak zawsze, przekonujący. W jego wykonaniu słychać dużą znajomość twórczości Beethovena. Skrajnie różne nastroje, głębokie brzmienie fortepianu, wyraźne zaznaczenie różnic dynamicznych ‒ wszystko to odnajdziemy w nagraniu tego wybitnego pianisty.
Z morza różnorodności. Audio Art Festival 2016
Audio Art Festival jest jednym z tych, po którym nigdy do końca nie wiadomo, czego się spodziewać. Każdy koncert to mieszanka muzyki, obrazu, światła i ruchu – Festiwal nie porządkuje, nie umieszcza w kategoriach, lecz po prostu pozwala wybrzmieć tym wszystkim odmianom sztuki dźwięku. Członkowie Koła Naukowego Studentów Teorii Muzyki na Akademii Muzycznej w Krakowie uchwycili kilka kropel z tego morza różnorodności, a swoje wrażenia i refleksje zatrzymali w formie krótkich tekstów.
„Quo vadis” Feliksa Nowowiejskiego w Filharmonii Narodowej
W niedzielny wieczór, 20 listopada, w Filharmonii Narodowej odbył się nadzwyczajny koncert z okazji Roku Feliksa Nowowiejskiego i Roku Henryka Sienkiewicza.
Fletowy strumień świadomości. Dominik Karski 'Glimmer' – Flute o'clock
Dominik Karski. Kompozytor urodzony w Polsce, ale wykształcony w Australii i tamże od wielu lat mieszkający, choć sam nie jest flecistą, dzięki wieloletniej współpracy z różnymi znakomitymi wykonawcami zna ten instrument od podszewki. Płyta Glimmer duetu Flute O’clock (w składzie Ewa Liebchen i Rafał Jędrzejewski) prezentuje fletowy dorobek Karskiego powstały na przestrzeni 13 lat.
Krzysztof Napiórkowski – 10 x Twardowski
Bardzo ciekawej propozycji muzycznej na czas jesieni, ale nie tylko, dostarczył Krzysztof Napiórkowski. W swojej najnowszej, czwartej już, płycie – „10 x Twardowski” – postanowił zaaranżować muzycznie wiersze księdza Jana Twardowskiego.
Festiwal Nostalgia. Wokół Góreckiego
Festiwalowi Nostalgia już po raz trzeci towarzyszyły Warsztaty krytyki muzycznej z Fundacją MEAKULTURA. Ich uczestnicy dzielą się na łamach naszego pisma swoimi doświadczeniami i przemyśleniami.
Macbeth w Poznaniu
„Macbeth” Oliviera Fredja w poznańskim Teatrze Wielkim jest spektaklem słabym. Przede wszystkim brakuje w nim koncepcji. Nie wiem nawet, o czym jest ten spektakl. Na pewno nie o metafizycznym złu, którego w pozbawionych charyzmy protagonistach – Makbecie i jego żonie – nie ma. Ale nie jest to także opowieść o konsekwencjach bezsenności, psychoanalityczne studium mrocznego pogranicza jawy i snu, bo wątek ten, wbrew zapowiedziom reżysera, zupełnie – poza prologiem i finałem, dość mechanicznie sklejonymi z resztą scenicznej akcji – nie wybrzmiewa.
Zacznij od Bacha. Murray Perahia i jego pierwsze nagranie dla Deutsche Grammophon
4 października Deutsche Grammophon wydało dwupłytowe nagranie ,,Suit francuskich” Jana Sebastiana Bacha ‒ pierwszy owoc współpracy z Murrayem Perahią. Ponad 40 lat kariery zaowocowało niezwykle obszerną dyskografią (na początku 2013 roku nakładem Sony Classical pod nazwą ,,The First 40 Years” ukazało się kolekcjonerskie wydanie wszystkich 67 płyt nagranych prze Perrahię dla tej wytwórni). Dopiero teraz pianista zdecydował się jednak podpisać kontrakt z jedną z najbardziej prestiżowych marek na rynku płytowym.
Pokłony dla Mistrza. Pierre Boulez i Sacrum Profanum
Jak co roku, jesienią Kraków na chwilę stał się miastem muzyki współczesnej – to oczywiście za sprawą XIV już edycji festiwalu Sacrum Profanum. Na wydarzenie czekaliśmy z zaciekawieniem, bo w tym roku zmienił się dotychczasowy dyrektor artystyczny. Czy festiwal dobrze na tym wyszedł? Myślę, że po tej edycji ciężko będzie to stwierdzić. Programowanie tak dużego przedsięwzięcia odbywa się zwykle z dużym wyprzedzeniem, więc tak naprawdę o nowym kształcie festiwalu będziemy mogli rozmawiać nie wcześniej niż za dwa lata. Teraz skupmy się na bieżących wydarzeniach.
W oparach opery – relacja z Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień
W tym roku Warszawska Jesień zapewniła słuchaczom prawdziwy kalejdoskop operowych wrażeń. W programie pojawiła się między innymi warszawska premiera Czarodziejskiej góry Pawła Mykietyna i Zagubionej autostrady Olgi Neuwirth, klasyczne dzieła operowe Salvatore Scriarinna, prawykonanie Memoopery Marty Śniady i Aarona S Sławomira Wojciechowskiego, a także koncerty prezentujące kompozycje parateatralne z tekstem lub śpiewem. Tak szeroki zakres stylistyczny prezentowanych utworów pozwalał przyjrzeć się bliżej operze współczesnej, która, jak się okazało, posiada wiele nieoczywistych twarzy.
