Słuchaj i uwielbiaj. „Magnificat” Martina Palmeriego w wykonaniu Chóru „Astrolabium”

Toruński Chór „Astrolabium” pod dyrekcją Kingi Litowskiej zrealizował swój plan – 10 grudnia 2016 r. na rynku ukazała się jego płyta z utworem Magnificat argentyńskiego kompozytora Martina Palmeriego. Płyta dobra, a przede wszystkim niepowtarzalna – to jedyne na świecie nagranie tego dzieła.
W kon-Sekwencji słuchania skrzypiec

Podejmując się przesłuchania niedawno wydanej nakładem wytwórni Warner Music płyty SEQUENZA Janusza Wawrowskiego z muzyką na skrzypce solo postanowiłam sprawdzić granice własnej tolerancji na brzmienie skrzypiec. Kontekstem eksperymentu nie było jednak zmęczenie brzmieniem skrzypiec sąsiada zza ściany, lecz bardziej wyrafinowana pod względem percepcyjno-intelektualnym „tortura” – ostatni Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego.
Cudowny Ptak i Ognisty Mandaryn

Ten spektakl w obecnym sezonie artystycznym Opery Wrocławskiej pojawił się tylko raz: 24 listopada. Dwie klasyczne jednoaktówki Strawińskiego i Bartóka w inscenizacji Roberta Bondary, prezentowane jednego wieczoru, premierę miały dwa sezony temu. Po spektaklu myślałem sobie: „nareszcie coś ciekawego ale europejsko!” Gdy wychodziłem z opery, wyłowiłem jednak z tłumu słowa: „najgorsze przedstawienie, jakie widziałam!”. Takie podejście przeważało chyba wśród publiczności – domyślam się, że na ten spektakl po prostu nie ma popytu. Trudno się jednak oprzeć wrażeniu, że problem tkwi w odbiorcach.
2B czyli Beethoven i Barenboim

Daniel Barenboim w swojej interpretacji jest, jak zawsze, przekonujący. W jego wykonaniu słychać dużą znajomość twórczości Beethovena. Skrajnie różne nastroje, głębokie brzmienie fortepianu, wyraźne zaznaczenie różnic dynamicznych ‒ wszystko to odnajdziemy w nagraniu tego wybitnego pianisty.
Z morza różnorodności. Audio Art Festival 2016

Audio Art Festival jest jednym z tych, po którym nigdy do końca nie wiadomo, czego się spodziewać. Każdy koncert to mieszanka muzyki, obrazu, światła i ruchu – Festiwal nie porządkuje, nie umieszcza w kategoriach, lecz po prostu pozwala wybrzmieć tym wszystkim odmianom sztuki dźwięku. Członkowie Koła Naukowego Studentów Teorii Muzyki na Akademii Muzycznej w Krakowie uchwycili kilka kropel z tego morza różnorodności, a swoje wrażenia i refleksje zatrzymali w formie krótkich tekstów.
„Quo vadis” Feliksa Nowowiejskiego w Filharmonii Narodowej

W niedzielny wieczór, 20 listopada, w Filharmonii Narodowej odbył się nadzwyczajny koncert z okazji Roku Feliksa Nowowiejskiego i Roku Henryka Sienkiewicza.
Fletowy strumień świadomości. Dominik Karski 'Glimmer' – Flute o'clock

Dominik Karski. Kompozytor urodzony w Polsce, ale wykształcony w Australii i tamże od wielu lat mieszkający, choć sam nie jest flecistą, dzięki wieloletniej współpracy z różnymi znakomitymi wykonawcami zna ten instrument od podszewki. Płyta Glimmer duetu Flute O’clock (w składzie Ewa Liebchen i Rafał Jędrzejewski) prezentuje fletowy dorobek Karskiego powstały na przestrzeni 13 lat.
Krzysztof Napiórkowski – 10 x Twardowski

Bardzo ciekawej propozycji muzycznej na czas jesieni, ale nie tylko, dostarczył Krzysztof Napiórkowski. W swojej najnowszej, czwartej już, płycie – „10 x Twardowski” – postanowił zaaranżować muzycznie wiersze księdza Jana Twardowskiego.
Festiwal Nostalgia. Wokół Góreckiego

Festiwalowi Nostalgia już po raz trzeci towarzyszyły Warsztaty krytyki muzycznej z Fundacją MEAKULTURA. Ich uczestnicy dzielą się na łamach naszego pisma swoimi doświadczeniami i przemyśleniami.
Macbeth w Poznaniu

„Macbeth” Oliviera Fredja w poznańskim Teatrze Wielkim jest spektaklem słabym. Przede wszystkim brakuje w nim koncepcji. Nie wiem nawet, o czym jest ten spektakl. Na pewno nie o metafizycznym złu, którego w pozbawionych charyzmy protagonistach – Makbecie i jego żonie – nie ma. Ale nie jest to także opowieść o konsekwencjach bezsenności, psychoanalityczne studium mrocznego pogranicza jawy i snu, bo wątek ten, wbrew zapowiedziom reżysera, zupełnie – poza prologiem i finałem, dość mechanicznie sklejonymi z resztą scenicznej akcji – nie wybrzmiewa.