W dniach 26–27 września 2024 roku w Uniwersytecie Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie odbędzie się ogólnopolska konferencja naukowa „Kultury muzyki popularnej II: Ciała”.
Głównym celem konferencyjnego cyklu jest chęć utworzenia forum do regularnego prezentowania wyników aktualnych prac badawczych z zakresu transdyscyplinarnych studiów nad kulturami muzyki popularnej. Twórcom projektu zależy na integracji różnych środowisk zarówno uniwersyteckich, jak i pozaakademickich, wymianie doświadczeń pomiędzy osobami zajmującymi się rozlicznymi polami krajowego muzykoznawstwa, a także wskazywaniu i charakteryzowaniu nowych przestrzeni, zagadnień, ujęć teoretycznych i metodologicznych.
Przedmiotem szczególnego zainteresowania II edycji konferencji jest kategoria ciała. Refleksje nad cielesnością stanowią dynamicznie rozwijającą się gałąź współczesnej humanistyki, która ściśle wiąże się z takimi dziedzinami, jak m.in. fenomenologia, performatyka czy nowy materializm. Studia nad niepełnosprawnościami, queerowe czy krytyczne studia nad rasą zwróciły uwagę na dotąd pomijane ciała o alternatywnej sprawności, nienormatywne i nie-białe. Body politics i biopolityka zwracają uwagę na uwikłanie ciał w dyscyplinujące mechanizmy władzy. Narracje posthumanistyczne i transhumanistyczne prowokują pytanie o nowe miejsce (nie)ludzkich ciał w coraz mocniej przesiąkniętym technologią świecie. Badaczki i badacze szybko wypełniają puste pola powstałe wskutek długotrwałej marginalizacji problematyki korporalnej. Zakwestionowanie chrześcijańskiej hierarchii i wywiedzionego z niej kartezjańskiego cogito pozwoliło na postawienie ciała w centrum badawczych zainteresowań, zrodziło jednak zarazem szereg intelektualnych wyzwań.
Ciało wymyka się zawężającym definicjom, funkcjonując na przecięciu dychotomii podmiot/przedmiot, zewnętrzne/wewnętrzne, kulturowe/biologiczne. Niejednoznaczne usytuowanie ciała pozwala jednak na multiplikację akademickich odczytań i użyć. Badania nad cielesnością i następnie – studia korporalne wprowadziły do akademickiego dyskursu szereg inspirujących kategorii, takich jak m.in. abiekt, plastyczność, taktylność czy vulnerability.
Somaestetyka Richarda Shustermana pozwoliła nie tylko na afirmację cielesności, ale i przełamanie dychotomii podmiot/przedmiot, co więcej – uczyniła muzykę popularną obiektem zainteresowań współczesnej filozofii. Na gruncie popular music studies cielesność badana jest przede wszystkim w kontekście takich zjawisk i gatunków, jak: muzyka taneczna/klubowa, muzyka pop, rock czy metal. W polskich badaniach świadomość cielesnego charakteru muzyki popularnej widoczna była już we wczesnych rozpoznaniach, jak chociażby w pracy A po co nam rock. Między duszą a ciałem pod red. Wojciecha J. Burszty i Marcina Rychlewskiego (Warszawa 2003).
Współczesna kultura popularna stawia w centrum problemy reprezentacji i mediatyzacji ciał. Fundamentalne stają się pytania o to, czyje ciała są reprezentowane i w jaki sposób ciało może funkcjonować w (pozornie) zdematerializowanej, wirtualnej rzeczywistości. Dlatego w przekonaniu organizatorów podjęcie refleksji nad ciałem i cielesnością w muzyce popularnej stanowi nie tylko naturalną kontynuację linii tematycznej pierwszej edycji („Tożsamości”), ale i kluczowe intelektualne zadanie dla rodzimego muzykoznawstwa.
Miejsce obrad:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, ul. Podchorążych 2
Adres do korespondencji: kulturymuzykipopularnej@gmail.com
Komitet organizacyjny konferencji:
- dr Jakub Kosek, Katedra Mediów i Badań Kulturowych, Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
- mgr Dawid Kaszuba, „Metal Hammer Polska”
- studencka sekcja muzykoznawcza w IFP UKEN
Partnerzy:
- MEAKULTURA.pl
- Portal muzyczny Muzobar
- Grupa badawcza studiów nad muzyką popularną (IAiSP UJ)
