Styl gitarowy Erica Claptona – analizy
Eric Clapton na początku lat 60., gdy blues w Wielkiej Brytanii stawał się popularnym gatunkiem, rozpoczynał dopiero naukę gry na gitarze, by z czasem przyczynić się do jeszcze większej popularyzacji tej muzyki w swoim kraju. Można powiedzieć, że w najbardziej odpowiednim etapie życia chwycił za gitarę. Dziś uważany jest za gitarzystę młodej fali białego bluesa na Wyspach Brytyjskich. Współtworząc jedne z najbardziej znanych zespołów takich jak: The Cream czy Bluesbrakers z Johnem Mayallem, inspirując się światowej sławy artystami bluesowymi, rozwijał swoje umiejętności w grze na gitarze.
„Harpsichorduo”. Nowa płyta japońsko-polskiego duetu klawesynowego
W nowościach wydawniczych firmy fonograficznej DUX ukazała się ostatnio płyta „Harpsichorduo”. Rzeczone duo klawesynowe tworzą Elżbieta Stefańska i Mariko Kato. Panie zdecydowały się na rejestrację repertuaru niesamowicie klasycznego. Jest to bardzo śmiałe posunięcie w świecie muzyki dawnej, który od jakiegoś czasu bazuje na egzotycznych odkryciach.
Fletowy strumień świadomości. Dominik Karski 'Glimmer' – Flute o'clock
Dominik Karski. Kompozytor urodzony w Polsce, ale wykształcony w Australii i tamże od wielu lat mieszkający, choć sam nie jest flecistą, dzięki wieloletniej współpracy z różnymi znakomitymi wykonawcami zna ten instrument od podszewki. Płyta Glimmer duetu Flute O’clock (w składzie Ewa Liebchen i Rafał Jędrzejewski) prezentuje fletowy dorobek Karskiego powstały na przestrzeni 13 lat.
Wymagający majstersztyk. Sonaty Mieczysława Wajnberga w wykonaniu Linusa Rotha.
Letnia pora, zmienna pogoda i wysokie temperatury być może nie zachęcają, aby zmierzyć się z wymagającą muzyką. Dla ambitnych, wytrwałych słuchaczy Linus Roth przygotował jednak niespodziankę. Artysta prezentuje trzy Sonaty na skrzypce solo Mieczysława Wajnberga, po raz pierwszy nagrane na jednej płycie. Między utwory wplecione zostały Trzy tańce fantastyczne Dymitra Szostakowicza, w których Linusowi towarzyszy świetny pianista José Gallardo.
Guillaume Connesson i szmaragdowa korona Lucifera
Spoglądając na okładkę, boję się wziąć płytę do ręki. Czarny maszkaron z katedry Notre Dame i czerwony napis Lucifer wywierają piorunujące wrażenie. Szczególnie w listopadowej aurze. Ostatecznie podejmuję się jednak recenzji. Przekonuje mnie logo Deutsche Grammophon, ale przede wszystkim idea podziemnego baletu.
Jean Sibelius – Finlandia op. 26
„Co czyni ten poemat symfoniczny tak atrakcyjnym? Z pewnością jego prosty styl. To utwór, którego tematy pochodzą wyłącznie „z góry”. Czysta inspiracja” – tak pisał w pamiętniku 1911 roku Jean Sibelius o Finlandii. Nieugaszony symbol kraju nie był jednak bezpośrednią kontrofensywą przeciwko carowi Mikołajowi II, ale raczej jednym z najlepszych owoców długotrwałej muzycznej taktyki, prowadzonej przez Sibeliusa od 1896 roku.
„Są takie momenty, które się zapamiętuje. A ja mam jeszcze tę manię, żeby się nimi podzielić”. Rozmowa z Jerzym Kisielewskim cz. II
Z Jerzym Kisielewskim, dziennikarzem i tłumaczem, a prywatnie synem słynnego Stefana Kisielewskiego – „Kisiela” i bratem Wacława, słynnego pianisty i członka duetu Marek i Wacek, spotykam się w kawiarni „Rozdroże”, niedaleko Łazienek Królewskich. Nie jest to miejsce przypadkowe, ponieważ często przychodził tutaj sam Kisiel. Co jakiś czas do pana Jerzego pochodzą goście kawiarni, wspominają jego ojca oraz brata.
„Są takie momenty, które się zapamiętuje. A ja mam jeszcze tę manię, żeby się nimi podzielić”. Rozmowa z Jerzym Kisielewskim, cz. I
Z Jerzym Kisielewskim, dziennikarzem i tłumaczem, a prywatnie synem słynnego Stefana Kisielewskiego – „Kisiela” i bratem Wacława, słynnego pianisty i członka duetu Marek i Wacek, spotykam się w kawiarni „Rozdroże”, niedaleko Łazienek Królewskich. Nie jest to miejsce przypadkowe, ponieważ często przychodził tutaj sam Kisiel. Co jakiś czas do pana Jerzego podchodzą goście kawiarni, wspominają jego ojca oraz brata.
Warsaw Philharmonic: Bach, Brahms i … Schönberg
Niemiecki pianista, dyrygent i krytyk muzyczny Hans von Bülow odkrył nowy wzór „trzech wielkich B”: Bach-Beethoven-Brahms. Położona na przeciwległym biegunie twórczość Arnolda Schönberga pozostaje synonimem atonalności i dodekafonizmu. Tymczasem przedstawiciel drugiej szkoły wiedeńskiej za prekursorów techniki dwunastodźwiękowej uważał… Bacha i Brahmsa. Ich dzieła w orkiestracji Schönberga nagrała orkiestra Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka.
Ingolf Wunder – Chopin & Liszt in Warsaw
W dniu 28 sierpnia swoją premierę miała najnowsza płyta Ingolfa Wundera Chopin & Liszt in Warsaw. Album został nagrany w Filharmonii Narodowej w Warszawie, a pianiście towarzyszyła Orkiestra Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka.
