„Wszystko wyparł pop”. Wywiad z Jarosławem Wasikiem
W rozmowie z Joanną Stanecką Jarosław Wasik – wokalista, kulturoznawca i autor tekstów – opowiada o znaczeniu muzyki w jego życiu, inspiracjach, swojej drodze zawodowej oraz o roli polskiej piosenki i poezji muzycznej w dzisiejszych czasach.
Piosenkarstwo totalne. Rozważania o sztuce Ewy Demarczyk
Ewa Demarczyk to jedna z najistotniejszych postaci na polskiej scenie piosenki poetyckiej, która swoje pierwsze muzyczne kroki stawiała w kultowej „Piwnicy pod Baranami”. Znana jako perfekcyjna interpretatorka wierszy najbardziej utytułowanych polskich poetów. Stworzyła nieśmiertelne kreacje takich utworów jak Karuzela z Madonnami, Grande Valse Brillante czy Tomaszów.
Piotr Orzechowski o Dziadach (improwizacji, czasie i duchach)
Piotr Orzechowski opowiada o Dziadach, płycie High Definition Quartet. Czego dowiemy się z niej o czasie, człowieku, relacjach międzyludzkich? Jak jej słuchać?
Koncert „Gintrowski – a jednak coś po nas zostanie"
Teatr Polski zaprasza na koncert poświęcony pamięci Przemyława Gintrowskiego.
Elementy cante jondo w "La Luna está muerta, muerta…" z "Night of the Four Moons" George'a Crumba
Cykl „Night of the Four Moons” na alt, flet, banjo, amplifikowaną wiolonczelę i perkusję powstał na zamówienie Philadelphia Chamber Players. Bezpośrednim bodźcem do skomponowania utworu była podróż amerykańskiego statku Apollo 11 na Księżyc, która miała miejsce w dniach 16-24 lipca 1969 roku, a zakończona została lądowaniem na Srebrnym Globie.
Znaleźć odpowiednią niszę – rozmowa z Celiną Muzą
O polskim i niemieckim musicalu, życiu na emigracji i współpracy z najważniejszymi artystami związanymi z piosenką aktorską – z Celiną Muzą rozmawia Aleksandra Bliźniuk.
Meandry adaptacji. Rzecz o "Carmen" i "Habanerze"
Biorąc pod uwagę specyfikę języków – zarówno dramatycznego, jak i muzycznego; ówczesne zasady panujące na scenie teatralnej oraz konwenanse społeczne, można śmiało stwierdzić, że nowela Mériméego to nie tylko inspiracja, na kanwie której powstała opera. Bizet i libreciści Carmen dokonali bowiem możliwie najwierniejszego przeniesienie tekstu literackiego w inną materię artystyczną, przy założeniu, że dzieło muzyczne również ma nosić cechy arcydzielności odpowiednie dla swego gatunku.
Estetyka liryki wokalnej w twórczości kompozytorów „Młodej Polski”
W drugiej połowie XIX wieku, w Europie zachodniej, w kręgu tak zwanej szkoły weimarskiej powstał nowy kierunek określany bądź jako późna faza romantyzmu – bądź jako neoromantyzm. Istotą kierunku był silny związek muzyki z literaturą oraz wyrażanie przez nią metafizycznych uczuć, nastrojów i idei filozoficznych. Tekst ukazuje różnice i podobieństwa w twórczości pieśniarskiej młodopolskich kompozytorów oraz ich stosunek do narodowego aspektu neoromantyzmu pierwszej połowy XX wieku.
"On tam być musi". Relacje tekstowo-muzyczne według Rafała Augustyna
Z jakich źródeł kompozytor czerpie teksty do swoich utworów? Na czym polega jego praca ze słowami? O rozmaitych, często instrygujących przypadkach relacji tekstowo-muzycznych w swoich kompozycjach opowiada Rafał Augustyn.
Cykl pieśni "Oczy powietrza" Kazimierza Serockiego. Próba interpretacji
„Pieśń solowa, jako gatunek liryczny, niełatwo poddaje się rygorom techniki seryjnej”. Kazimierz Serocki w Oczach powietrza podjął wyzwanie stworzenia cyklu lirycznych pieśni solowych właśnie w oparciu o technikę dodekafoniczną. Podjęta tu próba interpretacji tego utworu wyniknęła z chęci odkrycia nadrzędnych zasad nim rządzących poprzez zrozumienie jego dramaturgii i relacji słowno-muzycznych.
