„Czarodziejski flet” to tajemnica, którą trzeba odkryć
Czarodziejski flet powstawał w okresie trudnym dla Europy i dla samego Mozarta. W 1789 roku wybuchła wielka rewolucja we Francji, gdzie królową była Maria Antonina, siostra Leopolda II Habsburga, Świętego Cesarza Rzymskiego oraz króla Węgier i Czech. Cesarz z jednej strony trzymał w szachu francuską emigrację, która nakłaniała go do zbrojnej interwencji w ojczyźnie, z drugiej zaś odpierał agresywną politykę Prus, sprzymierzonych z Turcją i Polską w wojnie tureckiej, prowadzonej przez Austrię u boku Rosji…
Sukces ma wielu ojców… historia powstania opery „Wesele Figara”
Pojawienie się Mozarta w stolicy Austrii było w dużej mierze spowodowane napiętą relacją miedzy nim, a jego pracodawcą. Jako nadworny muzyk arcybiskupa Hieronima Colloredo czuł się niedoceniony i traktowany protekcjonalnie. Kiedy jego pan zechciał pocieszyć się muzyką lub pokazać gościom swojego pupila artystę, to był on wpuszczany na salony. Jednak na co dzień pracodawca nie pozwalał mu zapomnieć, gdzie jest jego miejsce.
Przybysze z Italii. Pierwsze fortepiany
Włochy od antyku stanowią miejsce narodzin nowatorskich prądów, idei oraz wynalazków, które z czasem przelewają się przez Alpy i ogarniają całą Europę. Renesans, Barok, Klasycyzm, to tylko ogólne pojęcia, za którymi kryje się szereg małych odkryć i sztukateryjna materia uporządkowana przez twórców Półwyspu Apenińskiego. Patrząc na dzisiejszy fortepian, nie każdy zdaje sobie sprawę, że jego przodkowie byli Przybyszami z Italii.
Sonaty na pianoforte z akompaniamentem skrzypiec
Czy można akompaniować na skrzypcach? W postromantycznym systemie edukacji muzycznej, który w dalszym ciągu jest podstawą kształcenia młodych instrumentalistów panuje głębokie przekonanie, iż wszystkie utwory kameralne przeznaczone na skrzypce oraz instrument klawiszowy są sonatami „skrzypcowymi”. Jest to stwierdzenie bardzo dla pianistów krzywdzące.
Fortepian w Wiedniu XVIII w. – wokół Leopolda Koželuha w 200. rocznicę śmierci kompozytora
Kiedy myślimy „klasycyzm wiedeński” przed oczyma stają nam otoczone blaskiem nieśmiertelnej sławy sylwetki Haydna, Mozarta i Beethovena. Mimo iż być może zetknęliśmy się z innymi nazwiskami muzyków tamtych czasów, zdają się one dla nas stać jedynie w cieniu nazwisk wielkich twórców. Głębsza analiza źródeł dowodzi, iż “klasycy wiedeńscy”, cenieni wysoko już za życia, wpisywali się jednak w znacznie bardziej bogatą panoramę muzycznych wydarzeń rozgrywających się w jednej z najważniejszych ówczesnych artystycznych metropolii – Wiedniu. Do zapomnianych muzyków tamtych czasów należy między innymi Leopold Koželuh.
