Kolonia Artystów ponownie na trzy dni przeniosła się do przestrzeni Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, by zrealizować wydarzenie, które jest niejako rozszerzoną wersją całorocznej działalności fundacji. Składają się na nią prezentacje prac artystów muzyki elektronicznej oraz projektów multimedialnych. Słuchacze tradycyjnie z pełną swobodą zajmowali każdy skrawek podłogi (bądź przygotowane przez organizatorów leżaki), by w skupieniu zanurzyć się w wypełnioną dźwiękiem przestrzeń. Poza główną częścią pierwszego dnia odbyło się after party w klubie Sfinks 700.
Temat tegorocznej edycji Open Source Art Festival (edycja 8.) stanowiły rytm maszyny oraz bicia serca. Dla mnie motyw ten momentami ewoluował w stronę organiczności, sensualności – podążania ludzkiej percepcji za generowanymi przez technologie bodźcami, reagowania na ciało – ciało ludzkie, ciało roślin. Pojawienie się tych ciał w krajobrazie elektronicznych dźwięków i widoków powodowało, że dochodziło do innego wymiaru postrzegania organiczności i samej percepcji. Rytm maszyn oddziałujący na rytm serca, wprowadzający raz w stan medytacji czy nawet senności, innym razem pobudzenia, poruszenia – ta złożoność doświadczeń była efektem różnorodności programu i momentami dużych kontrastów pomiędzy następującymi po sobie koncertami.
OSA Festival 2018 from Kolonia Artystów on Vimeo.
Chciałabym poświęcić uwagę wydarzeniu, które zamknęło tegoroczną odsłonę.
Projekt Territoires Éphémères, który współtworzą Dasha Rush, Valentin Tszin i Stanislav Glazov, stanowił interdyscyplinarny dialog między muzyką elektroniczną, tańcem, wizualizacjami generatywnymi w czasie rzeczywistym, tekstem i sztuką audiowizualną.
Dawno nie spotkałam się z działaniem, w którym artyści w tak złożony, metaforyczny, a zarazem czytelny sposób wykorzystali potencjał używanych przez siebie środków, realizując przy tym koncepcję przedstawioną w opisie performansu. W tym przypadku nie miałam poczucia oderwania koncepcji od realizacji. Dużym atutem tego działania była sama koncepcja i jej realizacja na wielu poziomach i w wielu wymiarach artystycznych. Muzyka w tym przypadku była jedną ze składowych i nie wysuwała się na plan pierwszy. O projekcie można przeczytać: „Territoires Éphémères badają ideę sztuki jetable (fr.) – dzieło sztuki, które żyje „jeden dzień”. Podczas docierania do delikatnych obszarów takich jak: niespójność pamięci, fizyczne i psychiczne tarcia i względność percepcji, idea przedstawienia odnosi się do przejściowej materii audiowizualnej, która nie może być zatrzymana ani zachowana. Territoire Éphémères można doświadczać tylko w „teraz”. Ciało Valentina Tszina wykorzystano podczas wizualizacji, co zacierało poczucie oglądania ciała ludzkiego, powodowało rozwarstwienie na to, co dzieje się z ciałem, na ciele i za nim – na ekranie. Dawało to poczucie oglądania bliżej nieokreślonego organizmu, z którego stopniowo wyłaniało się ciało ludzkie. Taniec butoh stanowił mocny element dla całej koncepcji ze względu na oparcie się na byciu i doświadczaniu tu i teraz. Teksty – abstrakcyjne zlepki rzucane od czasu do czasu stanowiły bardziej warstwę dźwiękową niż literacką, dopowiadały niespójność. Performans w całej swojej ulotności był niezwykle intensywny i zapisał się szczególnie w mojej pamięci, choć trochę niespójnie, z niepewnością tego, czego doświadczyłam, z poczuciem niemożności wychwycenia wszystkiego, co uznaję jako wzmocnienie realizacji koncepcji.
dasha rush present : “les territoires ephemeres” from Dasha Rush on Vimeo.
Spis treści numeru Festiwale:
Felietony
Dorota Relidzyńska, Festiwal – laboratorium kultury
Dorota Relidzyńska, Jak oszaleć w dobrym stylu (w weekend)
Wywiady
Magdalena Stochniol, „Zawsze jest miejsce na nowe formuły”. Wywiad z Aleksandrem Nowakiem
Recenzje
Maria Majewska-Mocek, Operowe perypetie sumeryjskich bogów
Karolina Dąbek, Joanna Kołodziejska, Paulina Zgliniecka, Warszawska Jesień – mozaika
Publikacje
Piotr Matla, O festiwalach jazzowych… i nie tylko
Magdalena Nowicka-Ciecierska, Festiwale Andrzeja Chłopeckiego
Edukatornia
Michał Orzechowski, Festiwal Bachowski w Świdnicy – w duchu wspólnoty
Michał Orzechowski, Actus Humanus – z przywiązania do ponadczasowego piękna
Kosmopolita
Krzysztof Stefański, To nie my (wygraliśmy Eurowizję)
Dorota Relidzyńska, Festiwale na szczytach
Rekomendacje
Warsztaty krytyki muzycznej z Fundacją MEAKULTURA na festiwalu Nostalgia
Natalia Chylińska, Territoires Éphémères – Open Source Art Festival, edycja 8.
Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Kultura – Interwencje 2018
