W swoich poszukiwaniach właściwego środka wyrazu Yoann Lemoine zatacza szerokie kręgi, obracając się w różnych dziedzinach. Zyskał już uznanie jako autor teledysków, współpracując między innymi z Laną Del Rey, Drake’iem czy z Pharrellem Williamsem przy 24‐godzinnym teledysku do utworu Happy. Sukcesy na tym polu zaowocowały propozycjami ze strony chociażby zespołu The Rolling Stones, któremu jednak Lemoine musiał odmówić. Skąd taka decyzja? Wynikła ona z zaangażowania we własny projekt pod nazwą Woodkid.
Pierwszy utwór jako Woodkid, Yoann nagrał przede wszystkim dla siebie, ale po jego oszałamiającym sukcesie zdecydował się na przygotowanie pełnego albumu. Wystarczy jednak zagłębić się w niesamowity wszechświat „Dzieciaka z drewna”, by zdać sobie sprawę, że określenie „album” nie oddaje wszystkiego, czym ten projekt jest. The Golden Age, czyli pierwsze wydawnictwo Woodkida, to nie tylko nowe, odważne podejście do muzyki popularnej, ale i album koncepcyjny stworzony jako opowieść o wymyślonej przez Lemoine’a postaci chłopca wkraczającego w dorosłość – Woodkida. To również teledyski, oczywiście autorstwa Yoanna, i precyzyjnie zaaranżowana scena podczas występów na żywo. Wreszcie jest to również, dołączana do albumu w limitowanej edycji, książka, rozwijająca i uzupełniająca historię opowiadaną przez muzykę. Przy jej pisaniu Lemoine sięgnął do swoich korzeni – wrócił na czas jej tworzenia do Polski, w której się urodził i spędził pierwsze kilka lat życia, o pomoc poprosił również mieszkającą tu nadal kuzynkę. Jak sam przyznaje, podczas pisania inspirowały go przesądy i dziecięce opowieści z ojczyzny. Książkę swoimi ilustracjami dopełniła Jillian Tamaki.
fot. Henry Laurisch, licencja CC
Chociaż The Golden Age to wielowarstwowa opowieść, multimedialne doświadczenie, najważniejszą jego częścią pozostaje w sposób oczywisty muzyka. W tym wypadku tworzą ją proste, wpadające w ucho melodie w niebanalnych aranżacjach. Wykorzystanie zdwojonego nagrania orkiestry symfonicznej, w tym jednego po intensywnej obróbce elektronicznej, daje połączone efekty głębi i czystości dźwięku, co zmienia prostotę melodii w elegancję. Jedyna niepoddana żadnej modyfikacji elektronicznej partia to wokal Woodkida. Często przyciszony, niski głos Yoanna, o wyraźnie ciepłej barwie, wprowadza atmosferę intymności, dopełnianą przez emocjonalne teksty, poruszające temat doświadczeń bliskich większości słuchaczy płyty.
Chociaż Lemoine wspomina czasem, że chciałby stworzyć film pełnometrażowy, na razie działania muzyczne pochłaniają go bez reszty. Przygotowanie i promocja The Golden Age to bynajmniej nie wszystko, co na polu muzyki robi. Pod własnym nazwiskiem stworzył krótkometrażowy film dla marki Lolita Lempicka, uzupełniając go muzyką sygnowaną przez Woodkida. Współpracował również z francuskim artystą JR‐em, tworząc muzykę do miniatury baletowej Les Bosquets, którą JR przygotował z zespołem New York City Ballet i Lilem Buckiem. Pojawiły się także głosy sugerujące, że w niedalekiej przyszłości Woodkid wyda kolejny album. Jedno jest pewne – cokolwiek Yoann Lemoine zrobi, będzie to warte uwagi.
—————
Tekst powstał dzięki Funduszowi Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS
