Pianoforte. Adaptacja. Refleksja
W katowickiej Akademii Muzycznej od bieżącego roku akademickiego można studiować grę na fortepianie historycznym, jako kierunek magisterski. Dwie pianistki, które zdecydowały się wsiąść do pianistycznego wehikułu czasu (podjąć studia), zgodziły się opisać swoje doświadczenia z nowymi/starymi instrumentami. Na skalę polskiej wyższej edukacji muzycznej to prawdziwy eksperyment.
I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych
Międzynarodowy Konkurs Pianistycznym im. Fryderyka Chopina przez wielu uznawany jest za jeden z najważniejszych konkursów dla pianistów. Co pięć lat świat melomanów z zapartym tchem śledzi zmagania najzdolniejszych muzyków z całego świata, komentuje najlepsze (i najgorsze) interpretacje, trzyma kciuki za swoich faworytów. Czy podobne emocje wzbudzi nowy konkurs, którego patronem jest autor Etiudy Rewolucyjnej?
Narodziny króla. O włoskich początkach fortepianu
Zastąpić piórka brutalnie szarpiące struny młoteczkami, które będą delikatnie uderzały w strunę pozwalając jej wybrzmieć – taka idea przyświecała Bartolomeo Cristoforiemu, gdy tworzył instrument, który miał się stać fortepianem – narzędziem, za pomocą którego można było wyrażać najsubtelniejsze uczucia, opisywać wyrafinowane przeżycia i snuć najpiękniejsze opowieści.
Fortepian w Wiedniu XVIII w. – wokół Leopolda Koželuha w 200. rocznicę śmierci kompozytora
Kiedy myślimy „klasycyzm wiedeński” przed oczyma stają nam otoczone blaskiem nieśmiertelnej sławy sylwetki Haydna, Mozarta i Beethovena. Mimo iż być może zetknęliśmy się z innymi nazwiskami muzyków tamtych czasów, zdają się one dla nas stać jedynie w cieniu nazwisk wielkich twórców. Głębsza analiza źródeł dowodzi, iż “klasycy wiedeńscy”, cenieni wysoko już za życia, wpisywali się jednak w znacznie bardziej bogatą panoramę muzycznych wydarzeń rozgrywających się w jednej z najważniejszych ówczesnych artystycznych metropolii – Wiedniu. Do zapomnianych muzyków tamtych czasów należy między innymi Leopold Koželuh.
