Autor: admin

Nieukończony rejs pamięci

Ostre uderzenia kotła zwiastują niełatwą treść. Nawet jeśli wkrótce podziwiać można luksusowy, biały statek z zakochaną parą na pokładzie. Bogactwo, miłość, perspektywa dalszego rozwoju i poznania nowej kultury – czego chcieć więcej? Beztroską atmosferę zakłóca tajemnicza pasażerka, łudząco przypominająca ofiarę obozu w Auschwitz.

Klawesyn i muzyka nie-dawna. Numer Specjalny

Tytuł niniejszego numeru specjalnego w prosty i przewrotny sposób nawiązuje do typowego skojarzenia klawesynu z muzyką dawną. Ale czym w zasadzie jest muzyka dawna? Określenie to weszło na stałe do słownika muzycznego i przyjęło niechlubną pozycję słowa w pewnym sensie bez znaczenia. Wydanie specjalne poświęcamy klawesynowi nowemu, odkrytemu ponownie w XX wieku.

Ogólna klasyfikacja typów klawesynu

Dzisiejsza klawesynowa praktyka wykonawcza wyróżnia dwa główne typy instrumentów: kopię historycznego instrumentu oraz klawesyn XX-wieczny. Pierwszy typ korzysta ze wzorów klawesynów oryginalnych, które zachowały się i stanowią dziś niezwykle wartościowe zabytki (często działające) kultury muzycznej minionych epok. Drugi typ to klawesyn stworzony w XX wieku, który inspiruje się w pewnym stopniu klawesynem dawnym. Posiada jednak odmienną specyfikę i różne od swojego przodka walory brzmieniowe. Jak jest zbudowany klawesyn i jak można sklasyfikować jego rodzaje?

Ośrodek w Saint-Leu-la-Fôret w artystycznej i pedagogicznej działalności Wandy Landowskiej

Wanda Landowska odegrała nieocenioną rolę we wskrzeszeniu tradycji klawesynowej na początku XX wieku. Za sanktuarium swoich działań obrała dom w podparyskiej miejscowości Saint-Leu-la-Fôret. Pociągi odchodzące w dni koncertów z Paryża do Saint-Leu-la-Fôret niektórzy nazywali „pociągami Landowskiej”. Zainteresowani przybywali na kursy z całej Europy, ale nie brak było też chętnych z bardziej odległych zakątków świata.

"Moja muzyka ma barok odgrywać, nie zaś imitować". Wywiad z Andrzejem Kwiecińskim.

„Nie interesują mnie ani stylizacje, ani gra z konwencjami. Moim zamiarem jest tworzenie muzyki, która z odziedziczonych po modernistycznej awangardzie idiomów buduje repertuar gestów pełniących funkcje analogiczne do muzycznych gestów doby baroku.” Jaką rolę odgrywa muzyka baroku w życiu i twórczości Andrzeja Kwiecińskiego?

Gośka Harpsichording

Gośka Harpsichording, a właściwie to Gośka Isphording: jedna z najwybitniejszych interpretatorek muzyki klawesynowej naszych czasów. Artystka – multiinstrumentalistka bierze udział w premierach dziesiątek napisanych specjalnie dla niej utworów, wykorzystując obok klawesynu taśmę, głos, preparacje, syntezator i rozmaite elektroniczne formy kształtowania dźwięku.

Klawesyn industrialny, czyli barok na Śląsku

Dawna muzyka, nie-dawne miejsce. Czy pośród betonu i modernizmu, cegły i industrialu swoje miejsce znalazł barok?

"Time Present And Time Past” – o barokowo-minimalistycznym recitalu klawesynowym Mahana Esfahaniego

„To instrument naszych czasów” – tak o klawesynie mówi Mahan Esfahani, młody amerykański muzyk irańskiego pochodzenia. Z pełnym przekonaniem i uporem powtarza, że klawesyn jest zarówno „historyczny”, jak i „żyjący”, i że to właśnie ukochany instrument otworzył go na muzykę współczesną. Potwierdzeniem jego zamiłowania do łączenia tego, co dawne i współczesne jest płyta „Time Present And Time Past” nagrana we współpracy z Concerto Köln i wydana nakładem Deutsche Grammophon w 2015 roku.

Bob Dylan "Blonde on Blonde" [blogosfera]

W kolejnej odsłonie blogosfery prezentujemy wpis z bloga Wielkie płyty. Tekst opowiada o jednej z takich płyt – „Blonde on Blonde” Boba Dylana.

Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.6. Barbara

Napis nad grobem zacnej krolowej jest epitafium dość tradycyjnym, zawierającym charakterystyczne dlań elementy. Po pierwsze zachowuje częstą formę mowy zmarłego do żywych, po drugie zaś wygłaszane jest „od grobu” do przechodnia. Dwie pierwsze strofy pieśni stanowią zatem typowy dla tej formy wstęp wzywający do zatrzymania się nad grobem i krótko przedstawiający postać zmarłej, która zwraca się do przechodzącego. Dalsze strofy do piątej włącznie to ogólne dzieje życia Barbary.