Autor: admin

Głos ulic, głos pokoleń… Recenzja „Antologii polskiego rapu”

Hip-hop zajmuje obecnie poczesne miejsce w polskiej kulturze. Jedni słuchają rapu, drudzy – kierują w tę stronę swe modowe upodobania, inni jeszcze poświęcają się break dance’owi czy graffiti. W tych okolicznościach opublikowanie z inicjatywy Narodowego Centrum Kultury Antologii polskiego rapu wydaje się przedsięwzięciem nie tylko wskazanym, lecz również potrzebnym.

Ranking z kwintą w basie, czyli muzyczne tam i z powrotem [odcinek 1]

Poznawanie poszczególnych gatunków muzycznych to niekończąca się podróż życia. Zgłębianie jazzu to tylko jedna z dróg, którą można wybrać. Nią właśnie będzie prowadzić czytelników nowa seria tekstów, na której pierwszy odcinek niniejszym gorąco zapraszamy.

Wyróżnienie dla dr Agnieszki Topolskiej

Nasza redakcyjna koleżanka dr Agnieszka Topolska zdobyła wyróżnienie w Konkursie na najlepszą pracę z zakresu historii muzyki polskiej organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury. Zaszczytną nagrodę otrzymała praca pt. Mit wieszcza. Stanisław Moniuszko w piśmiennictwie lat 1858-1989.

Konkurs Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA – numer specjalny

Gala wręczenia nagród w Konkursie Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA już za nami. Po odświętnych emocjach, przemówieniach i gratulacjach przyszedł czas na trwały owoc konkursu – publikację numeru specjalnego MEAKULTURY złożonego z nagrodzonych tekstów.

Gala Finałowa Konkursu Polskich Krytyków Muzycznych – relacja

10 maja o godz. 16.00 w siedzibie Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Warszawie odbyło się wyczekiwane rozdanie nagród pierwszej edycji Konkursu Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA. Jego celem jest uhonorowanie i przybliżenie szerszej publiczności postaci ważnych dla polskiej krytyki muzycznej. Konkurs ma też zwrócić uwagę na młodych twórców, którzy dopiero rozpoczynają swoją działalność na rynku muzycznym oraz zaprezentować dorobek zagranicznych muzykologów, dziennikarzy, publicystów, którzy swoją pracę poświęcili badaniu i promowaniu muzyki polskiej na świecie.

O duchu, materii i tym wszystkim, co pomiędzy

W hipererudycyjnym eseju muzycznym De Materie Louisa Andriessena i w perfekcyjnie dopracowanej w każdym szczególe inscenizacji Heinera Goebbelsa wszystko do siebie idealnie pasuje, wynika z siebie, równoważy się, odbija się w sobie nawzajem – poza owcami. Owce do niczego nie pasują, z niczego nie wynikają, nic nie znaczą. Wydają się parodiować sztukę, wyśmiewać racjonalizm, kwestionować harmonię. Są czystą anarchią, dadaistycznym objet trouvé umieszczonym w samym środku operowego widowiska.

Alma Mahler – kobieta, która się zapomniała

O Almie Mahler-Werfel pisze się w kontekście mężczyzn. Wskazuje się na jej liczne romanse i trzy nieudane małżeństwa. Żona Gustawa Mahlera, Waltera Gropiusa i  Franza Werfla, kochanka Aleksandra von Zemlinsky’ego, Paula Kammerera, Oskara Kokoschki, czy księdza Johannesa Hollnsteinera. Alma Mahler, czyli dodatek do mężczyzn. Alma Mahler, która igrała z Bogami. Łatwo ją ocenić. Dziwka! – rzeknie prawicowiec; kobieta wyzwolona mruknie ktoś zza drugiej strony barykady. Czy można o Almie pisać inaczej?

W windzie podświadomości

Czwarte, trzecie, drugie… Ile można czekać? Z drugiej strony, dobrze, że winda działa – noszenie po schodach kilkukilogramowych siatek na piąte piętro nie należy do przyjemnych. A ten śpiewak z parteru znowu ćwiczy. Ciekawe, co? Może partię Orfeusza?

Warszawiak Manu Chao, czyli dole i niedole wykorzenionego podczas budowy kapitalizmu

Hiszpańsko-francuski pieśniarz Manu Chao nieodmiennie kojarzy mi się z Warszawą i z upalnym latem 1999 roku, które, świeżo przeprowadziwszy się do stolicy, spędziłem w mieszkaniu mojej kuzynki przy Marszałkowskiej.

Zapach ciała i instrumentu

Powietrze niesie w sobie wiele i przyjmuje na siebie wiele. Jednocześnie. Powietrze drga i powietrze pachnie. Słuchając drgań, czuć zapach. Czując zapach, słuchać drgań. Wspólne: powietrze w niemieckim mieście Darmstadt, 49°52’N 8°39’E, na prawach powiatu, w kraju związkowym Hesja, średnie dzienne temperatury w sierpniu 22° C. Wspólne: tuberculum olfactorium uczestników 47. Międzynarodowych Letnich Kursów Nowej Muzyki – część węchomózgowia zbudowana z neuronów zwanych wyspami Calleji, sterująca procesami multisensorycznymi, odpowiedzialna za działanie ośrodka przyjemności i przyjmująca włókna węchowe z receptorów odorantów.