Gdzie miłość, tam snuje się opowieść
Dziś własną płytę może mieć każdy chór i każda orkiestra. Sztuką jest wydanie takiej, która z ,,własnej” stanie się wspólna wielu słuchaczom.
"Already it is dusk". Fryderyk dla Dariusza Przybylskiego
Płyta „Already It Is Dusk” otrzymała Nagrodę Fryderyka 2018 w kategorii Album Roku – recital solowy. Dariusz Przybylski, kompozytor i organista prezentuje na niej interpretacje muzyki dawnej i nowej przeznaczone na jedyny w swoim rodzaju instrument, organy Hammonda.
„Żeby grać muzykę współczesną, trzeba mieć bardzo dobry warsztat klasyczny”. Wywiad z Barbarą Borowicz
Barbara Borowicz, pochodząca z Poznania klarnecistka młodego pokolenia, laureatka kilkudziesięciu nagród na konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych, wybitna interpretatorka dzieł Stockhausena w rozmowie z Ewą Schreiber i Magdaleną Nowicką-Ciecierską opowiada o swoich muzycznych inspiracjach, wyzwaniach, jakie pojawiają się przy wykonywaniu muzyki współczesnej i nieoczywistym początku swojej przygody z utworami klarnetowymi Karlheinza Stockhausena.
Młodzi popularnie o muzyce
Choć Meakultura szczyci się szczególnie szerokim spektrum zainteresowań i otwartością na wszystkie gatunki muzyczne, to sami musimy przyznać, że na naszych łamach zdecydowanie dominuje tzw. „muzyka poważna”. Niniejszy numer poświęcamy zatem szeroko pojętej muzyce popularnej i, wraz z młodymi autorami, zastanawiamy się, czy faktycznie jest mniej poważna od muzyki tworzonej w murach akademii lub tej liczącej sobie kilkaset lat.
"Zbyt wiele tekstów akademickich traktuje o tym, jak badać muzykę popularną, zamiast ją po prostu badać". Wywiad z Mariuszem Gradowskim
Dr Mariusz Gradowski – muzykolog i kulturoznawca, adiunkt w Zakładzie Muzykologii Systematycznej Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2017 wykładowca „Muzyki w mediach” (Collegium Civitas). Współpracownik Programu 2 Polskiego Radia (audycja „Muzyka w kadrze”), NIFC („Chopinoteka”), PWM (projekt „100 na 100. Dekady wolności”) i TVP Kultura. Interesuje się antropologią muzyki, muzyką XX i XXI w. oraz szeroko rozumianą muzyką popularną.
Sztuka popełniania błędów. "Skin" Harleya Stretena
Jak mogą brzmieć albumy które za dwadzieścia lat nazwiemy kultowymi? Czy w naszych czasach, gdy codziennie pojawia się w eterze nowy utwór, powstają jeszcze płyty, o których nie zapomnimy po upływie kilku lat?
Nina Simone
Nina Simone, właściwie Eunice Kathleen Waymon (1933–2003). Amerykańska piosenkarka, pianistka, autorka tekstów, kompozytorka i aranżerka. Jej twórczość, zazwyczaj zaliczana do jazzu, balansuje na granicy różnorodnych gatunków – bluesa, rhythm and bluesa, soulu, gospel, sięgając do najdawniejszych korzeni jazzu – spirituals, a także do muzyki poważnej.
"Głowa mówi…". Polski rock lat 80.
Właśnie ukazała się pozycja obowiązkowa na półce wszystkich miłośników polskiego rocka – “‘Głowa mówi…’. Polski rock lat 80.” pod redakcją Marka Jezińskiego, Michała Pranke oraz związanego z Meakulturą wykładowcy kierunku Muzyka w Mediach, Pawła Tańskiego. Książka zawiera artykuły głównie młodych badaczy z różnych ośrodków i środowisk naukowych, którzy analizują zjawisko polskiego rocka lat 80. z bardzo wielu perspektyw – od aspektów politycznych, poprzez wpływ na popkulturę oraz inne dziedziny sztuki.
Wewnątrz Twojego Instagrama
Są takie noce, kiedy po ciężkim dniu kładziemy się do łóżka, ale nie jesteśmy w stanie zasnąć. W takie bezsenne noce najbardziej podatni jesteśmy na przerabianie wszystkich faktów, myśli, zdarzeń z naszego życia, które chcielibyśmy zmienić. Ale czy mamy własciwie możliwość, aby je zmienić? Czy mamy jakąkolwiek moc, aby zmienić cokolwiek, co się stało? Albo czy mamy siłę, aby zatrzymać nasz wieczorny potok myśli? Zwłaszcza jako ludzie wrażliwi, zastanawiający się ciągle nad sensem naszej każdej pojedynczej czynności. Kwon Woo Hyuk (znany również pod pseudonimem scenicznym jako Dean) podczas jednej z takich nocy stworzył utwór “instagram”, który z pewnością podsumowuje jego ówczesne uczucia.
Wypadek rowerowy początkiem historii ambientu
Artyści zafascynowani dźwiękami otoczenia, odrzucający pojęcie formy muzycznej, rezygnujący z podziału na części, wstęp, zakończenie, zwrotki i refreny, dla których aspekt brzmienia ważniejszy jest od następstwa dźwięków, dają wyraz swojej inwencji twórczej w kompozycjach muzycznych, które można by określić mianem muzycznych pejzaży. Pejzaże muzyczne inspirowane dźwiękami otoczenia i wolne od podziału na części, służyć mogą jako muzyka tła, muzyka do relaksu lub do uważnego słuchania i pełnej emocji kontemplacji dźwięków. Pojęciem zbiorczym dla tak dużego zbioru cech muzycznych jest pojęcie muzyki ambient, które wprowadził w 1978 roku brytyjski kompozytor, producent muzyki rockowej i elektronicznej, Brian Eno. Na ukucie terminu wpływ miał wypadek rowerowy artysty i jego późniejszy pobyt w szpitalu, kiedy to leżąc w szpitalnym łóżku, słuchał nagrań muzyki harfowej.
