XIX- i XX-wieczne formy amerykańskiego teatru muzycznego i musicalu.
Wiek XX to okres, w którym rodzi się najpopularniejsza forma rozrywki teatralnej, jaką jest musical. Zasadniczo musical stanowi istotny element kultury amerykańskiej, jednakże jego fenomen wykracza poza Stany Zjednoczone; trudno znaleźć osobę, która nie znałaby przynajmniej jednego przeboju z okolic Broadway’u, o czym świadczy niesłabnąca popularność White Christmas Irvinga Berlina. Jesus Christ Superstar, Dźwięki muzyki, Hair czy Człowiek z La Manchy są to produkcje, które nie tylko skradły serca milionów widzów przed ekranami, ale również stanowią dzisiaj kanon teatru i kina światowego.
Musical vs musical
Wiele kontrowersyjnych wniosków wysnuć można już przy próbie zdefiniowania musicalu. Definicja ta, pozornie wszystkim doskonale znana i rozumiana, przysparza mi najwięcej kłopotów. Bo przecież w określaniu cech musicalu znajdziemy same ogólniki. Szlagiery takie jak gatunek teatralno – muzyczny, sztuka muzyczna itp…. przyprawić mogą o mdłości. Definicję musicalu można ująć w tak rozmaity sposób, że przestaje ona mieć jakikolwiek sens.
Życzenia Świąteczne
Drodzy MEAczytelnicy!
Redakcja MEAKULTURY składa Wam najserdeczniejsze życzenia pięknych, ciepłych, rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia – pachnących choinką i oczywiście rozbrzmiewających kolędami.
A w nadchodzącym Nowym Roku życzymy spełnienia wszystkich marzeń i planów oraz wielu niezapomnianych muzycznych wrażeń i przeżyć artystycznych!
Dziękujemy, że jesteście z nami i że możemy dzielić się z Wami naszą pasją do muzyki.
Mecenat prywatny w Anglii
Podsumowanie badania „Prywatne finansowanie kultury”, które powstało dla Arts Council England (ACE). Obrazuje ono dynamikę zmian w pozyskiwaniu środków dla organizacji pozarządowych w sektorze kultury i sztuki w Anglii.
Zarządzanie kulturą. Studia na Uniwersytecie Jagiellońskim
Zarządzanie kulturą to kierunek studiów podyplomowych na Uniwersytecie Jagiellońskim od wielu lat cieszący się niesłabnącym zainteresowaniem. Został utworzony w 1996 roku w ramach Instytutu Kultury UJ z myślą przede wszystkim o osobach pracujących w instytucjach kulturalnych i wiążących przyszłość z tym sektorem lub zwyczajnie interesujących się szeroko pojętym zarządzaniem w kulturze.
"Strategia organizacji" Krzysztofa Obłoja
„Strategia organizacji” jest solidnym podręcznikiem akademickim z obszaru zarządzania napisanym przez jednego z prekursorów tej dyscypliny w Polsce. Dla czytelnika MEAKULTURY zarówno tematyka, jak i język książki mogą być w pierwszej chwili nieco dziwne, jednak przyjęcie ukazanej w niej perspektywy może skłonić do poważnych przemyśleń.
Finansowanie kultury w Szwajcarii
Szwajcarska oferta kulturalna jest bardzo bogata. Rozpoznawalne na całym świecie wydarzenia odbywają się zarówno w dużych, jak i małych ośrodkach. Na festiwal w Lucernie przyjeżdża rocznie ok. 140 tys. uczestników. Dwutysięczne Verbier odwiedza co roku kilka tysięcy melomanów, a podczas jazzowego festiwalu w Montreux przez miasteczko przepływa prawie 200 tys. osób.
III strefa Kultury
Druga połowa roku w Polsce to etap tworzenia rządowego budżetu. Określa się priorytety, prognozuje wpływy – głównie z podatków – oraz szacuje wydatki. W ten budżet wpisana jest również kultura. W kolejce do podziału środków ustawiają się instytucje publiczne, organizacje pozarządowe i samodzielni twórcy. Potrzeb jest dużo, kreatywnych pomysłów również, pewne jest więc, że system nigdy nie będzie w stanie finansować ich wszystkich. I, choć trudno to przyjąć, wcale nie musi.
Polskie platformy crowdfundingowe
Forma społecznego zbierania środków cieszy się coraz większą popularnością. Serwis Startup Poland w swoim raporcie Polskie Startupy 2017 podaje, że 11% poszukujących zewnętrznych form finansowania będzie próbowało je pozyskać poprzez crowdfunding. Również twórcy, animatorzy kultury oraz NGO-sy działające w tym sektorze coraz częściej sięgają po wsparcie społeczne. Dlatego przygotowaliśmy dla Was zestawienie polskich platform prowadzących zbiórki w zakresie kultury.
Co daje storytelling?
Czy jesteś w stanie wyobrazić sobie, jak wyglądałby świat bez opowieści? Czy miałby on w ogóle rację bytu? Trudno jest zbudować taki obraz w głowie, ponieważ historie towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Bywają lepsze i gorsze, wciągające i niezapadające w pamięć, opowiadane w sposób fascynujący i nużące już w momencie wybrzmienia ich pierwszych słów. A czy istnieje przepis na tworzenie tylko dobrych opowieści? Jeśli tak, to bez wątpienia jego poszukiwania warto rozpocząć od lektury Narratologii.
