Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie – tworzenie i wdrażanie strategii organizacji
Proces metamorfozy Muzeum w nowocześnie zarządzaną organizację niezorientowaną na zysk rozpoczęto od symbolicznego zdefiniowania wizji i misji oraz wytyczenia pięciu kierunków rozwoju. Przyjęta wizja, określąca długofalowy nadrzędny cel Muzeum, brzmi: Chcemy, aby nasze Muzeum najlepiej w Polsce oddawało idee oświecenia, będąc miejscem wysokiej kultury i debaty publicznej. Misją Muzeum jest: Upowszechnianie wiedzy o epoce Stanisława Augusta i kolekcji królewskiej oraz ukazywanie świetności ogrodów i zabytków.
Współpraca organizacji pozarządowych z otoczeniem
Organizacja pozarządowa musi mieć środki na działalność, by realizować swoją misję i cele. Poza tym, funkcjonując w środowisku lokalnym, musi mieć sprzymierzeńców, którzy będą wspierali jej działania. Na efektywnej współpracy korzysta cała społeczność lokalna, zwłaszcza, że zarówno jednostki, samorządy, jak i biznes, nie są w stanie w pojedynkę rozwiązać problemów społecznych.
Daj się zainspirować. Festiwale jazzowe i wolontariat
Od kilku lat maj jest dla mnie miesiącem intensywnych spotkań z muzyką jazzową. Pakuję się, wsiadam w samolot i lecę do Trondheim, żeby przez tydzień pomagać przy jednym z największych festiwali jazzowych w Norwegii. Jedni pewnie myślą sobie: „fantastyczny pomysł!”, inni pukają się w czoło i zastanawiają się, po co lecieć taki kawał do drogi, napracować się, a do tego nie dostać za to ani grosza…
Więź rodzinna – o relacjach soulu i hip-hopu
Przy pierwszym kontakcie muzyka hip-hopowa i soul są jakby… z zupełnie innych bajek. Gdy zestawimy jakiś sztandarowy kawałek hip-hopowy z pierwszą lepszą piosenką soulową, odkryjemy przepaść. Po jej jednej stronie jest hip-hop – surowy wokal, z akompaniamentem prostych, energicznych podkładów. Po drugiej jest soul, zdefiniowany przez wyśmienitych wokalistów, którym towarzyszy często bogata instrumentacja. Pomimo tego kontrastu istnieje między nimi związek, znacznie silniejszy, niż wynikałoby to z chronologii.
Henryk Wars – Pierwszy Polak w Hollywood
„You, your talents, and your music will live forever in the lives you touched” – to napis widniejący na grobie Henryka Warsa w Hillside Memorial Park w Cluver City w Kalifornii. I rzeczywiście jego muzyka przetrwała w nieśmiertelnych przebojach takich jak Umówiłem się z nią na dziewiątą, Już taki jestem zimny drań, Sex appeal, Miłość ci wszystko wybaczy…
Szperając w pamięci. O życiu i twórczości Eugeniusza Morawskiego
Eugeniusz Morawski-Dąbrowa urodził się 2 października 1876 roku. Studiował w warszawskim konserwatorium, które ukończył w 1904, jako absolwent kompozycji u Zygmunta Noskowskiego, a także fortepianu u Antoniego Sygietyńskiego. W 1903 roku podjął także naukę w klasie rysunku Jana Kazimierza Kauzika, rok później wstąpił nawet do nowopowstałej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie (gdzie do 1907 był uczniem Konrada Krzyżanowskiego – portret, Ferdynanda Ruszczyca – pejzaż i Karola Tichego – sztuka stosowana).
Krytyczna pomyłka
Bogusław Schaeffer zachęca, by każdy krytyk muzyczny na swoim biurku, ku przestrodze, miał Lexicon of Musical Invective Nicolasa Slonimsky’ego. Autor owej książki badając opinie i recenzje krytyków muzycznych, wykazał, jak bardzo mylili się w swoich sądach.
Recenzent? Moralista? „Naprawiacz świata”? Kim właściwie jest krytyk muzyczny i jakie ma prawo do mówienia nie o sobie?
Entuzjazm w prosty sposób przekłada się na działanie, zgodnie z zasadą: ten, kto lubi słuchać, może też o swoich wrażeniach pisać i opowiadać. A wartość owej interpretacji zachwalać. Bo dziś to komentator szuka odbiorcy.
Idea pejzażu dźwiękowego Raymonda Murraya Schafera w myśli i twórczości Lidii Zielińskiej
Koncepcja „pejzażu dźwiękowego” („soundscape”) narodziła się i rozwinęła w myśli kanadyjskiego kompozytora, pedagoga i badacza Raymonda Murraya Schafera. W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku kierował on grupą badawczą pod nazwą World Soundscape Project (Przedsięwzięcie Pejzażu Dźwiękowego Świata). Jej członkowie prowadzili szereg działań, m.in. nagrywali i analizowali pejzaże dźwiękowe wybranych miast i wsi.
Jörg Mager – zapomniany wynalazca instrumentów i pionier mikrotonowości
Pierwsze dekady XX wieku to czas radykalnych zmian w sztuce – prawdopodobnie żadna wcześniejsza epoka nie wpłynęła też tak znacząco na myślenie o harmonii i brzmieniu. Jednym z ówczesnych wizjonerów, który wyprzedził swoją epokę o dziesięciolecia, a obecne pozostaje całkowicie zapomniany, jest Jörg Mager.
