Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.10. Lament królewny Anny
Dziewiątą, ostatnią pieśnią, której przyjrzymy się w tym cyklu jest Królewny polskiej Anny lament. Przyjmuje on formę żałobnej wypowiedzi samej – wtedy jeszcze – księżniczki. W większości strofy te są poetyckim opisem smutku i spotykających ją tragedii, ale nie bez elementów, które można rozwinąć z uwzględnieniem kontekstu historycznego.
Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.9. Ojcowska żałoba
Lament Jeronima Szafrańca starosty chęcińskiego o śmierci Syna jego stanowi wśród omawianego repertuaru ewenement – zachował się aż w trzech źródłach i to w dodatku kompletnych. Można zresztą powiedzieć – antycypując – że współgra ta stosunkowo liczna źródłowa reprezentacja z wartością artystyczną tego utworu, która wśród omawianych w tym cyklu pieśni jest niewątpliwie największa.
New wave: historia i charakterystyka nurtu
Przełom lat 70. i 80. to bardzo burzliwy okres w historii XX wieku, w tym również muzyki. Zerwanie z tradycją, bunt i pogoń za tym, co nowoczesne sprzyjały kształtowaniu się nowych nurtów muzycznych.
Video wykład. Muzyka kontekstualna
Czym jest muzyka kontekstualna i jakie media mogą być w nią zaangażowane? W jaki sposób odbieramy takie kompozycje? O tym wszystkim opowiada w swoim videowykładzie Jagoda Szmytka.
Video wykład. Społecznościowe komponowanie
Czym jest komponowanie społecznościowe? Jak można wykorzystać w muzyce media lub grupy społecznościowe? Co może być tematem takiej sztuki i jak się nad nią pracuje? O tym wszystkim opowiada w swoim videowykładzie Jagoda Szmytka.
Język operowy Mariusza Trelińskiego
Mariusz Treliński jest obecnie jednym z najbardziej cenionych polskich reżyserów operowych. Ze świata filmu przeszedł do opery i z ogromnym powodzeniem realizuje dzieła należące do kanonu, jak i opery współczesne. Niniejszy tekst w ogólnym zarysie przedstawia najważniejsze cechy jego reżyserskiego stylu.
Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.8. Nauki małżeńskie
O ile poprzednia część cyklu tekstów poświęconych polifonicznej pieśni okolicznościowej dotyczyła utworu przeznaczonego na wesele samego króla, o tyle tym razem przyjrzymy się epitalamium powstałym na użytek szlachecki: Pieśni na wesele Wielmożnego Pana Jana Kostki ze Sztymbarku, o małżeństwie świętym.
Divertimento
Divertimento to cykl, który zaczął się tego samego roku, w którym skończył się Kabaret Starszych Panów. Można go nazwać Kabaretem Starszego Pana, ponieważ Jeremi Przybora czynił w nim to samo, co poprzednio dwaj Starsi Panowie, czyli prowadził interes, a piosenka pozostawała nadal elementem współdecydującym o kształcie spektaklu.
Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.7. Królewskie wesele
Pieśń o weselu jest jednym z dwóch epitalamiów XVI-wiecznych omawianych w tym cyklu. Katarzyna Habsburżanka to kolejna, trzecia już żona Zygmunta Augusta. Król, mimo młodego wieku, do 1553 roku owdowiał dwukrotnie – pierwszy raz po śmierci Elżbiety Habsburżanki w 1545, następnie zaś po śmierci ukochanej Barbary Radziwiłłówny w 1551. Żadna z nich nie dała Augustowi potomka, tak potrzebnego wymierającej już wtedy dynastii.
Ogólna klasyfikacja typów klawesynu
Dzisiejsza klawesynowa praktyka wykonawcza wyróżnia dwa główne typy instrumentów: kopię historycznego instrumentu oraz klawesyn XX-wieczny. Pierwszy typ korzysta ze wzorów klawesynów oryginalnych, które zachowały się i stanowią dziś niezwykle wartościowe zabytki (często działające) kultury muzycznej minionych epok. Drugi typ to klawesyn stworzony w XX wieku, który inspiruje się w pewnym stopniu klawesynem dawnym. Posiada jednak odmienną specyfikę i różne od swojego przodka walory brzmieniowe. Jak jest zbudowany klawesyn i jak można sklasyfikować jego rodzaje?
