Muzyka filmowa – dobro filmu, czy dobro box office'ów?
Obserwując tendencję ostatnich kilku lat można zauważyć, że coraz częściej producenci zatrudniają do swych filmów kompozytorów zupełnie spoza filmowych kręgów. Czy jest to pozytywny aspekt rozwoju muzyki filmowej? Czy jedynie chęć zdominowania światowych box office’ów?
Poczuć niesłyszalną muzykę. Głusi i pozasłuchowa percepcja muzyki
Zdolni są do doświadczania muzyki, do jej przeżywania i rozumienia. Ludzie głusi – bo o nich mowa – są pełnoprawnymi konsumentami i użytkownikami tej nośnej sztuki, jaką jest muzyka. Pozasłuchowy fenomen poznania dzieła muzycznego, jaki reprezentują, gwarantuje im przyjemność obcowania z muzycznym światem.
Technika sonorystyczna Witolda Szalonka zapomniana, czy nadal aktualna?
Witold Szalonek choć był czołowym kompozytorem polskim okresu Awangardy, jego dokonania i zasługi dla muzyki XX wieku wciąż nie są należycie doceniane. Był wybitnym intelektualistą, inspirującym pedagogiem, animatorem, szefem artystycznym i organizatorem imprez kulturalnych. Komponował swe utwory w oparciu o zdobycze poprzedników, ale przede wszystkim sięgając po coraz to nowsze środki, rozwijając swój własny język muzyczny.
„Chciałbym być sobą…”. Muzyka popularna: od wartości estetycznych do pozaestetycznych
Ernest van den Haag wyraził przed laty opinię, że potrójna klasyfikacja kultury: na sferę elitarną (wysoką), ludową (tradycyjną) i popularną, powinna objąć „wszystko”. Mam wątpliwości, czy klasyfikacja ta opisuje kulturę naszych czasów – jakkolwiek by ich nie nazywać i nie rozumieć (epoka schyłku, płynna ponowoczesność) – w sposób trafny, a przede wszystkim uniwersalny w sytuacji, gdy, przykładowo, nie istnieje nic takiego jak kultura w ogóle (chyba że rozumiana wyłącznie w aspekcie definicyjnym), gdy mamy do czynienia z wielokulturowością, a na Zachodzie tradycyjna kultura wiejska jest zjawiskiem historycznym, martwym.
"Amadeusz" Milosza Formana. Część I – Fakty i mity
Zarówno trailer, jak i hasło najsłynniejszego plakatu promującego film Miloša Formana głosiły: „»Amadeusz« – wszystko co nim słyszałeś, jest prawdą”.
Czy aby na pewno?
Popular or Classical? Część III
This comparative study is set to point out the differences between classical and popular music and to provide the understanding of how the two industries based on the same product of culture can be so distinctly different. The outcome of the research is hopefully going to make the reader familiar with the values of the two mentioned environments.
Instrumentarium muzyczne Jarosława Iwaszkiewicza (część III)
Artkykuł jest przedruiem nieco zmienionych fragmentów książki „Fortepian ze Sławska. Muzyka w prozie fabularnej Jarosława Iwaszkiewicza”, która ukazała się w 2010 roku nakładem toruńskiego Wydawnictwa Adam Marszałek.
Popular or Classical? Część II
This comparative study is set to point out the differences between classical and popular music and to provide the understanding of how the two industries based on the same product of culture can be so distinctly different.
Instrumentarium muzyczne Jarosława Iwaszkiewicza (część II)
Artykuł jest przedrukiem, nieco zmienionych fragmentów książki „Fortepian ze Sławska. Muzyka w prozie fabularnej Jarosława Iwaszkiewicza„, która ukazała się w 2010 roku nakładem toruńskiego Wydawnictwa Adam Marszałek.
Improwizacja jazzowa – między teorią a praktyką. Cz. 2
W pierwszej części artykułu wskazano, że granica pomiędzy utworem inspirowanym a opracowaniem go w praktyce jest bardzo trudna do uchwycenia. Sam Profesor Janusz Barta, najwybitniejszy autorytet w dziedzinie prawa autorskiego, wśród utworów inspirowanych wymienia improwizacje jazzowe, zaś wśród utworów zależnych… improwizacje jazzowe. Czy zatem można jednego z najlepszych specjalistów z dziedziny prawa autorskiego posądzić o nieprecyzyjne informacje?
