Sikorski vs. Wagner, czyli o tym, jak po raz pierwszy polska krytyka muzyczna zderzyła się ze sztuką i filozofią mistrza z Bayreuth
Rozpatrując konteksty, w jakich postać Ryszarda Wagnera pojawiała się w polskim piśmiennictwie muzycznym, można natknąć się na wiele kontrowersyjnych, jak sam bohater i jego sztuka, opinii, czy refleksji. W Polsce temat „Wagner” zagościł na dobre stosunkowo późno. O ile o perspektywach oglądu Wagnera przez autorów XX-wiecznych, mówi się wiele, o tyle zupełnie niewiele słyszy się o recepcji jego dzieła w XIX wieku. Niniejszy artykuł przedstawia czytelnikowi pierwszą polską wzmiankę o niemieckim kompozytorze, który z początkiem drugiej połowy XIX wieku był już jednym z najbardziej nośnych autorów, a który niemal nie istniał jeszcze dla Polaków. Autorem tej pierwszej próby przybliżenia Wagnera polskim czytelnikom jest jedna z najbardziej postępowych postaci ówczesnego życia muzycznego, która w swoim czasie uchodziła niemal za ikonę, a o której dziś mało kto pamięta. Był nią Józef Sikorski.
Metakrytyczna apteczka
Pisząc o muzyce, krytyk zagląda w rozmaite zakamarki mowy. Sięga po ogniwa tego, co wysłowione, by oplatać nimi to, co wysławialności wciąż się wymyka. Poniższy subiektywnie wybrany zestaw lektur stanowi niezawodną dawkę namysłu w profilaktyce rutyny i zblazowania i może być stosowany bez ograniczeń ani konsultacji ze specjalistą.
Aby język giętki…
„Przeprowadziłaś wzorowy rozbiór utworów usłyszanych na koncercie, natomiast w recenzji na naszym portalu nie do końca o to chodzi. Pamiętaj, że nie piszemy do organizatorów, artystów czy krytyków (nie przede wszystkim), piszemy dla czytelników…„
Dlaczego i jak sądzimy, czyli krytyka muzyczna pod lupą
Trwa piąta „Warszawska Jesień” bez Andrzeja Chłopeckiego. Dokładnie 23 września minie okrągła rocznica śmierci tego wybitnego krytyka i muzykologa, żarliwego apologety muzyki współczesnej, mistrza słowa pisanego i mówionego. Choć nie ma go już z nami, jego niezwykle charyzmatyczna postawa wciąż inspiruje. To właśnie Chłopecki zmobilizował nas do podjęcia próby zmierzenia się z trudną materią krytyki muzycznej i w naturalny sposób wspomnienia jego osoby stanowią szczególną część tego numeru.
Uchem filozofa: Esencja muzyki
Esencja kojarzy się z kawą. Nic mylnego. Z czym jednak kojarzyć ma się „esencja muzyki”? Zapraszam do lektury filozoficznego numeru MEAKULTURY o istocie muzyki i jej kontekstach.
Laureaci Konkursu KROPKA 2016 – numer specjalny
Już po raz trzeci mamy przyjemność zaprezentować na łamach MEAKULTURY najlepsze teksty o muzyce wyróżnione przez jury Konkursu Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA.
Międzynarodowe Letnie Kursy Nowej Muzyki w Darmstadcie
W 2016 roku na Letnich Kursach Nowej Muzyki nikt nie spierał się godzinami o ocenę premierowego utworu Johannesa Kreidlera ani o tezy wykładu Harry’ego Lehmanna. Odbywające się w dwuletnim rytmie kursy ukazują skalę zmian, jakie zaszły w nowomuzycznym świecie na przestrzeni zaledwie kilkuset dni. I tym razem nie są to zmiany estetyczne, a światopoglądowe, polityczne, jak również pełzająca zmiana pokoleniowa
Kanon XIX/XX: Kisielewski
Pod koniec życia wyraził żal, że stając się zwierzęciem politycznym, zaniedbał muzykę.
Waglokracja – Piotr Metz o muzycznym świecie VooVoo
Trzeba było czekać aż trzy dekady, by ukazały się – za to od razu aż dwa – solidne książkowe opracowania poświęcone jednej z najbardziej twórczych i bezkompromisowych postaci na polskiej scenie muzycznej – Wojciechowi Waglewskiemu, członkowi legendarnego już zespołu Osjan, znanemu jednak przede wszystkim z formacji VooVoo, której jest założycielem i „spiritus movens”, a także wielu indywidualnych projektów i muzycznej współpracy ze swoimi synami: Bartkiem „Fiszem” oraz Piotrem „Emade”.
Gala KROPKI już w najbliższą niedzielę!
Nagrody za najlepsze teksty o muzyce opublikowane w 2016 roku, ufundowana po raz pierwszy Nagroda Publiczności czy nagroda za wybitne osiągnięcia w dziedzinie krytyki muzycznej – Gala Finałowa III edycji Konkursu Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA już w najbliższą niedzielę w Warszawie!
