Kompozytor słów. Tomasz Mann i muzyka.
W młodości marzył o karierze dyrygenta i grał zawzięcie na skrzypcach. Na gramofony i płyty potrafił przeznaczyć w jeden dzień roczną pensję. Przyjaźnił się z najwybitniejszymi kompozytorami swoich czasów. I został pisarzem.
„Toccata C-dur: utwór na całe życie” – wywiad z Antonim Liberą, pisarzem i tłumaczem
Antoni Libera – autor bestsellerowej powieści Madame, badacz i tłumacz dzieł Samuela Becketta, laureat prestiżowych nagród, między innymi pierwszej nagrody w konkursie wydawnictwa „Znak”, nagrody „Literatury na Świecie” za przekład powieści Molloy i cztery nowele Becketta oraz nominacji do IMPAC Dublin Literary Award czy Nagrody Angelus. Ostatnio wydał tryptyk nowelistyczny Niech się panu darzy, który oprócz tytułowej noweli zawiera opowiadania Widok z góry i z dołu i Toccata C-dur, a także przekłady tragedii Sofoklesa oraz, wraz z o. Januszem Pydą, Jesteście na Ziemi, na to rady nie ma! Dialogi o teatrze Becketta.
Subiektywna korespondencja sztuk
Czy literatura może zainspirować do wniknięcia w muzykę? Bez wątpienia, ale przecież, zanim jeszcze nauczymy się czytać, umiemy już słuchać… O ile łatwo byłoby mi wskazać książki, które sprawiły, że podjęłam studia filozoficzne, o tyle w przypadku książek o muzyce (lub muzycznych – wszak to nie to samo) kierunek inspiracji przebiegał odwrotnie: pierwotna była pasja muzyczna, potem zaś przyszedł pomysł na odnalezienie muzycznych wątków w literaturze.
„Muzyczne związki w sztuce dla dziecka" – recenzja książki
Poznańskie Biennale Sztuki dla Dziecka, choć zgodnie z nazwą odbywa się raz na dwa lata, nie jest jedynie „zawieszoną w próżni” kilkudniową czerwcową imprezą. Zbiorowy naukowy namysł nad podejmowaną każdorazowo w ramach Biennale tematyką zaowocował już wieloma publikacjami, w tym także książką Muzyczne związki w sztuce dla dziecka.
„Musisz pamiętać, że tak jak wszyscy, jestem tylko człowiekiem” – o „Zwierzeniach kontestatora" słów kilka
Pacyfizm, bunt, mądrość, prawda, wytrwałość i siła – właśnie te słowa jako pierwsze przychodzą do głowy po przeczytaniu tej autobiografii.
Sztuka krytykowania
W XXI wieku do lamusa odchodzi stereotyp sędziwego krytyka muzycznego z wieloletnim bagażem doświadczeń, który ciętą recenzją pogrążył już niejedną karierę. Dzisiaj krytyką zajmują się głównie młodzi – ostrożniejsi w sądach, znacznie mniej doświadczeni, często szukający po omacku właściwego sposobu wyrażenia tego, co słyszą i czują. Czy zatem z pomocą przyjdzie młodym krytykom książka Jak pisać o muzyce. O wolnym słuchaniu, autorstwa równie młodego (rocznik ‘86) krytyka i literaturoznawcy, Filipa Szałaska?
Głos ulic, głos pokoleń… Recenzja „Antologii polskiego rapu”
Hip-hop zajmuje obecnie poczesne miejsce w polskiej kulturze. Jedni słuchają rapu, drudzy – kierują w tę stronę swe modowe upodobania, inni jeszcze poświęcają się break dance’owi czy graffiti. W tych okolicznościach opublikowanie z inicjatywy Narodowego Centrum Kultury Antologii polskiego rapu wydaje się przedsięwzięciem nie tylko wskazanym, lecz również potrzebnym.
Pierwsza woda po Kisielu. Historie rodzinne.
Jerzy Kisielewski, syn znanego publicysty i kompozytora, Stefana Kisielewskiego (zwanego Kisielem) po wielu latach zdecydował się na opisanie w swojej książce czasów dzieciństwa, wspomnień z czasów krakowsko-warszawskiej młodości. Opowieść ma charakter anegdotyczny, ale w niektórych momentach wyczuwalna jest nuta nostalgii, zwłaszcza w momentach, kiedy Autor tracił kochane i ważne dla siebie osoby.
Concerto grosso na perliczkę i smyczki
Co mogła gotować żona François Couperina? Dlaczego „potage à la royal” trzeba przygotowywać w kilku etapach? Jak ułożyć barokowy jadłospis muzyczny? Czemu brzmienie organów jest takie smaczne? Co jadają i gotują wykonawdcy muzyki dawnej? Czy Barokowa melokuchnia Philippe’a Beaussanta rzeczywiście „nie tuczy”?
Intuicja czy scjentyzm: Stockhausen – Ligeti – Nono – Berio – Xenakis – Grisey
Ta imponująco obszerna praca stanowi wnikliwą refleksję o muzyce postwebernowskiej. Autorka w swoich rozważaniach odnosi się także do perspektywy badawczej nauk realnych, poszerzając tym samym i w nowatorski sposób wykraczając poza zakres klasycznej analizy czysto muzykologicznej.
