Rytmiczna petarda, perkusyjny zwierz… po prostu Bodek.

Bodek Janke, perkusista, który jako jeden z nielicznych, mistrzowsko opanował wiele dialektów języka muzycznego. Perkusjonalista, kompozytor, aranżer, założyciel festiwalu Summer Exchange, podróżnik, dobra dusza, przyjaciel.
Lua Preta – afrykański ogień

Na Emoções Coloridas złożyły się trzy instrumentalne utwory, które potwierdziły umiejętności Mentalcuta w produkowaniu przyjaznych klubom elektronicznych kompozycji podszytych gatunkami z Afryki – takimi jak kuduro czy afrohouse.
Muzyka, moja miłość. Muzyczne wyspy Japonii

Muzyka japońska kojarzy nam się głównie z buchającą romantyzmem ścieżką dźwiękową do filmów anime. Jakie jeszcze muzyczne osobliwości kryje w sobie ten niesamowity, egzotyczny kraj? Czy wytworzony został już muzyczny most łączący Polskę i Japonię? Zapraszamy do lektury!
Kwintesencja japońskiej estetyki dźwięku – „gagaku”. Wywiad z dr Martą Wesołowską

Czym jest gagaku? Jak brzmi? Kto zajmuje się jego wykonawstwem? Japońska muzyka dworska gagaku to ewenement. Przejawia niesamowite wartości muzyczne, a ponadto jest cennym źródłem naukowym: pozostaje w niezmienionym kształcie od IX w.n.e, a z racji wielokulturowych korzeni stanowi podstawę badań nad muzyką azjatycką dawnych czasów. O jej specyfice oraz roli w dawnym i współczesnym świecie opowiada dr Marta Wesołowska – autorka książki Gagaku. Dzieje i symbolika japońskiej muzyki dworskiej.
„Spark”. Hiromi. The Trio Project

The Trio Project – to jeden z projektów znanej japońskiej pianistki jazzowej Hiromi, który tworzy wraz z perkusistą Simonem Phillipsem oraz basistą Anthony Jacksonem. W roku 2016 The Trio Project wydał swój czwarty album „Spark” (trzy poprzednie: „Voice”, 2011; „Move”, 2012; „Alive”, 2014).
Tradycyjne instrumentarium japońskie

Tradycyjne instrumentarium to zwierciadło wrażliwości muzycznej każdego kraju. Japońskie instrumenty coraz częściej inspirują współczesnych kompozytorów do ciekawych eksperymentów brzmieniowych.
„Welcome to Japan!”. O obrazach Japonii i Japończyków w amerykańskim teatrze muzycznym i musicalu

Symbolicznym początkiem dla wprowadzenia tematu japońskiego do kultury popularnej stał się rok 1885 i londyńska premiera opery komicznej Gilberta i Sullivana pt. Mikado. Dzieło zyskało sobie pod koniec XIX w. status kultowego – podczas pierwszej realizacji wystawiano je w stolicy Imperium Brytyjskiego łącznie 672 razy, bijąc rekordy popularności.
Toshio Hosokawa – akordeon – samooddychające shô

Język twórczy, sposób prowadzenia narracji czy kreowana ekspresja w kompozycjach twórców japońskich są bardzo interesujące. Dobrym tego przykładem jest jeden z czołowych, współczesnych kompozytorów – Toshio Hosokawa. Jak pisze Grzegorz Filip: „Muzyka, którą tworzy Toshio Hosokawa, w pełnym tego słowa znaczeniu poważna, zbliża się do minimalizmu, ale jednak zupełnie inny to minimalizm i bogatszy od tego, co kojarzy się z owym pojęciem”[1].
Chopin w Japonii. O współczesnych gustach muzycznych Japończyków i ich miłości do Polskiego Kompozytora

Relacja z Japonii. O muzycznych gustach Japończyków oraz dlaczego w Kraju Kwitnącej Wiśni kocha się Chopina dowiecie się z refleksji pianistki Shizuki Okumura.
„Gagaku” i „Budo” w krakowskim Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha

Od lat 20. XX wieku na mapie Tokio widnieje wielki, zielony obszar. Ulokowany jest on w sercu ponad trzynastomilionowej pod względem liczby mieszkańców metropolii, w dzielnicy Shibuya. To Meiji Jingu – kompleks świątynno-parkowy ufundowany na cześć cesarza Meiji oraz jego małżonki, cesarzowej Shōken. Japończycy wierzą, że ich dusze zamieszkują to miejsce. Para cesarska odegrała w Japonii szczególną rolę. To za ich czasów, po 250 latach alienacji, Japonia otworzyła się na świat. Towarzyszył temu szybki rozwój gospodarczy oraz rosnące znaczenie kraju na arenie międzynarodowej.