Musicale spod szyldu Filharmonii Gorzowskiej
Są jednak i tacy twórcy, którzy przeszli pełną edukację kompozytorską, posiadają tytuł doktora w tej dziedzinie, wykładają na akademiach muzycznych, realizują mnóstwo zamówień kompozytorskich… i w tym wszystkim znajdują jeszcze czas, żeby pisać musicale. Jak podchodzą do komponowania tego rodzaju muzyki?
XIX- i XX-wieczne formy amerykańskiego teatru muzycznego i musicalu.
Wiek XX to okres, w którym rodzi się najpopularniejsza forma rozrywki teatralnej, jaką jest musical. Zasadniczo musical stanowi istotny element kultury amerykańskiej, jednakże jego fenomen wykracza poza Stany Zjednoczone; trudno znaleźć osobę, która nie znałaby przynajmniej jednego przeboju z okolic Broadway’u, o czym świadczy niesłabnąca popularność White Christmas Irvinga Berlina. Jesus Christ Superstar, Dźwięki muzyki, Hair czy Człowiek z La Manchy są to produkcje, które nie tylko skradły serca milionów widzów przed ekranami, ale również stanowią dzisiaj kanon teatru i kina światowego.
Musical vs musical
Wiele kontrowersyjnych wniosków wysnuć można już przy próbie zdefiniowania musicalu. Definicja ta, pozornie wszystkim doskonale znana i rozumiana, przysparza mi najwięcej kłopotów. Bo przecież w określaniu cech musicalu znajdziemy same ogólniki. Szlagiery takie jak gatunek teatralno – muzyczny, sztuka muzyczna itp…. przyprawić mogą o mdłości. Definicję musicalu można ująć w tak rozmaity sposób, że przestaje ona mieć jakikolwiek sens.
Teksty poszukiwane! Temat: musical
Tylu fanów w Polsce musical nie miał jeszcze nigdy, a kolejne musicalowe premiery pojawiają się jak grzyby po deszczu. Czy zatem i wśród Czytelników Meakultury znajdą się wielbiciele tego gatunku?
Krótka (i subiektywna) historia śpiewania na ekranie
Śpiewanie, nucenie, gwizdanie to całkiem zwyczajne czynności, które towarzyszą nam każdego dnia, wyrażając nasze emocje. Nic dziwnego, że twórcy filmów, chcąc uwiarygodnić postaci scenariusza, powierzają im partie śpiewane. Pytanie tylko, czy śpiewanie w filmie faktycznie wypada autentycznie?
„Welcome to Japan!”. O obrazach Japonii i Japończyków w amerykańskim teatrze muzycznym i musicalu
Symbolicznym początkiem dla wprowadzenia tematu japońskiego do kultury popularnej stał się rok 1885 i londyńska premiera opery komicznej Gilberta i Sullivana pt. Mikado. Dzieło zyskało sobie pod koniec XIX w. status kultowego – podczas pierwszej realizacji wystawiano je w stolicy Imperium Brytyjskiego łącznie 672 razy, bijąc rekordy popularności.
Divertimento
Divertimento to cykl, który zaczął się tego samego roku, w którym skończył się Kabaret Starszych Panów. Można go nazwać Kabaretem Starszego Pana, ponieważ Jeremi Przybora czynił w nim to samo, co poprzednio dwaj Starsi Panowie, czyli prowadził interes, a piosenka pozostawała nadal elementem współdecydującym o kształcie spektaklu.
Wieczór z Kabaretem Starszych Panów – cz. 6
Wasowski i Przybora w kreacji Panów A i B to aktorzy oszczędni, posługujący się subtelnymi, delikatnymi środkami, ze szczególnym wyczuciem zaznaczający wszelkie dwuznaczne sytuacje. Urzekali odbiorcę niedopowiedzianą aluzją, zmianą barwy głosu, jego wielce znaczącym zawieszeniem. Ich wyczucie było zniewalające.
Wieczór z Kabaretem Starszych Panów – cz. 5
Wasowski i Przybora w kreacji Panów A i B to aktorzy oszczędni, posługujący się subtelnymi, delikatnymi środkami, ze szczególnym wyczuciem zaznaczający wszelkie dwuznaczne sytuacje. Urzekali odbiorcę niedopowiedzianą aluzją, zmianą barwy głosu, jego wielce znaczącym zawieszeniem. Ich wyczucie było zniewalające.
Wieczór z Kabaretem Starszych Panów – cz. 4
Wasowski i Przybora w kreacji Panów A i B to aktorzy oszczędni, posługujący się subtelnymi, delikatnymi środkami, ze szczególnym wyczuciem zaznaczający wszelkie dwuznaczne sytuacje. Urzekali odbiorcę niedopowiedzianą aluzją, zmianą barwy głosu, jego wielce znaczącym zawieszeniem. Ich wyczucie było zniewalające.
