Aleksander Dębicz: gdy improwizacja przychodzi z pomocą
„Od improwizacji tak naprawdę zaczęła się muzyka, bo przecież nikt od razu nie potrafił zapisywać dźwięków” – o historii improwizacji i własnej działalności na tym polu opowiada nam Aleksander Dębicz.
Jan Lisiecki. Kwestionariusz meakultura.pl
Jan Lisiecki, wybitny polski pianista młodego pokolenia odpowiedział na pytania kwestionariusza meakultura.pl. Pytania zadała Anna Kruszyńska.
Bozhanov: pianistyczna ariergarda
Mam przeczucie, że objawiła nam się właśnie przyszłość pianistyki i że właśnie tak będą już wkrótce grać wszyscy młodzi pianiści. Bo, jak głosi obiegowe powiedzonko, każda ariergarda będzie kiedyś awangardą.
Koncerty fortepianowe Ludwiga van Beethovena
Epokę klasycyzmu można określić mianem epoki koncertu instrumentalnego. Wyrosłe z idei concerto grosso koncerty solowe pod koniec XVIII wieku przeżywają swój pełny rozkwit. Koncerty pisano na wszystkie możliwe instrumenty, lecz dwoma głównymi były fortepian i skrzypce.
Kevin Kenner. Kolekcjoner diamentów
Chopin Kevina Kennera nie jest pocieszycielem ani filozofem, nie jest też poetą ani opowiadaczem baśniowych historii. Jest handlarzem diamentów lub kolekcjonerem bibelotów. Introwertycznym, skrupulatnym, czasami nawet kostycznym.
Król jest tylko jeden?
Żyjemy w czasach, w których codziennie pojawia się coś nowego i w których codziennie podejmowane są próby ulepszania wszystkiego, co jest dostępne. Czy fortepian też musi obawiać się „udoskonalenia”?
Piotr Orzechowski
Jak zaznacza sam pianista, „Zasady są potrzebne artyście do przekazania jakiejś myśli, ale nie mogą nim owładnąć (…) nie może nami zawładnąć styl, metrum ani tonacja”. O płycie 24 Preludia i improwizacje Piotra Orzechowskiego pisze Hubert Gasza.
Moniuszko wirtuozowski. O parafrazach fortepianowych Henryka Melcera-Szczawińskiego
Czy istnieje polski odpowiednik lisztowskich opracowań „topowych” romantycznych pieśni? Czy rodzimy pianista, realizujący się w romantycznej wirtuozerii, ma na co liczyć, jeżeli chodzi o „swojskie kawałki”? Na to pytanie odpowiadają parafrazy pieśni Moniuszki autorstwa H. Melcera – Szczawińskiego.
Szymanowski – „Kochanek"
Muzyka Szymanowskiego wymyka się kategoriom – o tym wiele już pisano. Zbyt szybko kompozytor został przepuszczony przez „izmy”, które zwalczał z taką zapalczywością, widząc w nich wyraz nieudolności krytyki.
„Wystarczy, że próbujemy być autentyczni. To jedyne, co możemy zrobić.” Wywiad z Piotrem Orzechowskim
Patrząc na współczesną opinię publiczną, można stwierdzić, że „autentyczność artysty” decyduje o jego wartości. Nieważne, czy zainteresujemy się jazzem, rapem czy rock and rollem – słowo autentyczność pozostanie jak wiszący nad muzykiem topór. Jak z mantrą „pozostań prawdziwy” radzi sobie Piotr Orzechowski? Czy faktycznie jest z niego taki Pianohooligan, czy tylko się na niego kreuje? Jakie intencje stoją za jego muzyką?
