Tag: Muzyka XX wieku

Intuicja czy scjentyzm: Stockhausen – Ligeti – Nono – Berio – Xenakis – Grisey

Ta imponująco obszerna praca stanowi wnikliwą refleksję o muzyce postwebernowskiej. Autorka w swoich rozważaniach odnosi się także do perspektywy badawczej nauk realnych, poszerzając tym samym i w nowatorski sposób wykraczając poza zakres klasycznej analizy czysto muzykologicznej.

Irlandzkie rozmowy z przeszłością

Zjawisko, jakim jest muzyka irlandzka, ma niejedno oblicze – bardziej lub mniej tradycyjne, ograniczone do lokalnej grupy i czasu wolnego lub komercyjne i skierowane do szerokiej publiczności.  Inspiracje wokalistów nie zawsze inspi zamykają się w obrębie tradycyjnej muzyki irlandzkiej. Jak z przeszłością rozprawiają się współcześni irlandzcy muzycy:  zespół Kíla, Liam Ó Maonlaí oraz Sinéad O’Connor?

Cykl "Dziwne gatunki" – Shaabi (cz.1)

Egzotycznie brzmiące dźwięki, oryginalne kompozycje i spotkania z rozmaitymi kręgami kulturowymi. Cykl Dziwne gatunki zaprasza czytelnika w niezwykłą podróż po świecie muzyki niszowej, niepopularnej, specyficznej, jednym słowem – wyjątkowej. A  ponieważ to, co inne, przykuwa uwagę, z pewnością nie będzie tutaj miejsca na nudę!

Fuga (4)

Bohdan Pociej (1933‐2011) był w krajobrazie polskiej muzykologii postacią niezwykłą. Zafascynowany filozofią pisał o muzyce w sposób niespotykany – ogromnie erudycyjny a jednocześnie bardzo przejrzysty. Prezentowane teksty Pocieja przedstawiają jego oryginalną wizję historii form i gatunków muzycznych. Oto kolejna część – Fuga.

"Emigracja-awangarda-polityka". Video rozmowa – część I

Kiedy kompozytor staje się emigrantem? Z jakich powodów twórcy XX wieku wyjeżdżali z kraju? Jak przebiegała ich kariera po wyjeździe? Co tracili i co zyskiwali? O losach Andrzeja Panufnika, Romana Palestra, Dymitra Szostakowicza, Mieczysława Wajnberga, Witolda Lutosławskiego rozmawiają Danuta Gwizdalanka, Krzysztof Meyer i Krzysztof Moraczewski.

Music from Poland – portal Fundacji MEAKULTURA już w Internecie!

Z radością informujemy, że Fundacja MEAKULTURA uruchomiła nowy portal musicfrompoland.eu. Jego celem jest promocja najlepszych polskich twórców oraz rozpowszechnianie wiedzy na ich temat w kraju i za granicą.

Sprzeczny charakter szumu w muzyce – jego uniwersalność i relatywizm (część II)

W 2008 roku uczestniczyłem w koncercie Sex Pistols. Choć z oryginalnego składu obecni byli już tylko Johnny Rotten, Steve Jones i Paul Cook, ogromny namiot, pod którym grupa występowała, błyskawicznie wypełnił się do ostatniego miejsca, ba, wiele osób musiało oglądać show na telebimach poza nim. Jest to wystarczający dowód na to, że mimo postępującego od końcówki lat siedemdziesiątych rozdrobnienia punku na liczne, dużo przystępniejsze podgatunki, popyt (nawet jeśli podświadomy) na jego pierwotną, radykalną formę wciąż jest ogromny, zwłaszcza w dobie kapitalizmu i globalizacji.

Sprzeczny charakter szumu w muzyce – jego uniwersalność i relatywizm (część I)

Etymologia słowa noise wiąże się z agresją i napięciem, które wywołują u ludzi potężne zjawiska przyrodnicze – sztormy czy burze. Źródłosłowu terminu można się też dopatrywać w greckim wyrazie „nausea”, oznaczającym chorobę morską. Według kulturoznawcy, Radosława Sirko, angielski termin „noise” zawiera w sobie dwa polskie odpowiedniki: szum i hałas, z których zwłaszcza drugi ma negatywny wydźwięk. Jak wygląda historia noise’u w muzyce?

Camus, post punk, rock and roll… [Hyde Park]

Nawet po śmierci Albert Camus wydaje się być najbardziej rock and rollowym filozofem, jaki kiedykolwiek żył – wyznaje z satysfakcją Christopher Price, amerykański pisarz i medioznawca.

Witold Małcużyński. Pianista emocjonalny [Sylwetki]

Interpretacje Witolda Małcużyńskiego odznaczają się wyjątkowością i indywidualnym stylem, nawiązującym do romantycznej tradycji wirtuozowskiej, który z jednej strony charakteryzował się bezbłędnym wyczuciem dramaturgii formy, wielką emocjonalnością, uduchowieniem, czy patosem, z drugiej zaś  – prostotą, liryzmem, naturalnością.