„Zbyt długo traktowano twórczość i działalność polskich kompozytorów tworzących w XX wieku poza granicami kraju jako historię niejako odrębną od tej krajowej” – wywiad z Beatą Bolesławską-Lewandowską
Beata Bolesławska-Lewandowska – Absolwentka studiów magisterskich Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom z wyróżnieniem w roku 1998) oraz studiów doktorskich Wydziału Muzycznego Uniwersytetu w Cardiff w Wielkiej Brytanii (2010). Jest autorką szeregu prac na tematy związane z polską muzyką współczesną, publikowanych w kraju i za granicą.
American Dream? Kompozytorzy europejscy w Stanach Zjednoczonych
Stany Zjednoczone są krajem imigrantów. Stworzone przez kolonizatorów europejskich jako państwo, w którym konstytucja gwarantuje swobody obywatelskie i gospodarcze, przyjęły miliony szukających wolności i sukcesu emigrantów ekonomicznych i politycznych.
Szperając w pamięci. O życiu i twórczości Eugeniusza Morawskiego
Eugeniusz Morawski-Dąbrowa urodził się 2 października 1876 roku. Studiował w warszawskim konserwatorium, które ukończył w 1904, jako absolwent kompozycji u Zygmunta Noskowskiego, a także fortepianu u Antoniego Sygietyńskiego. W 1903 roku podjął także naukę w klasie rysunku Jana Kazimierza Kauzika, rok później wstąpił nawet do nowopowstałej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie (gdzie do 1907 był uczniem Konrada Krzyżanowskiego – portret, Ferdynanda Ruszczyca – pejzaż i Karola Tichego – sztuka stosowana).
Nierówny Rogowski
Polska kultura pełna jest nieodkrytych przed szeroką publiką kompozytorów, często bardzo oryginalnych. Przegrywają oni z takimi gigantami, jak Chopin czy Szymanowski. Ludomir Michał Rogowski jest jedną z postaci tego panteonu zapomnianych.
Andrzej Chłopecki: "Zabobony gasnącego stulecia. Kontynuacje"
Aforyzm, dowcip, synteza, erudycja, a może pokaz dialektycznego warsztatu? „Zabobony gasnącego stulecia. Kontynuacje” zawierają wszystkie te elementy, pozostając jednocześnie rodzajem autorskiej historii muzyki XX wieku, historii pisanej przez pryzmat pojęć, w której zawarta została ich interpretacja.
Kompozytorzy kontra krytycy
Krytyka muzyczna stała się w naszych czasach palącym pytaniem. Wcześniej była samodzielną, niewielką cząstką przemysłu muzycznego, bezgłośnym trybikiem wielkiej maszyny. Ta sytuacja się zmieniła. Znaczenie piśmiennictwa znacznie wzrosło, jednocześnie nastąpiło ogromne przecenienie słowa pisanego. Krytyk w wielu wypadkach przestał się zadowalać współprzeżywaniem i odzwierciedlaniem rozwoju życia muzycznego, lecz usiłuje je dodatkowo kształtować.
Jörg Mager – zapomniany wynalazca instrumentów i pionier mikrotonowości
Pierwsze dekady XX wieku to czas radykalnych zmian w sztuce – prawdopodobnie żadna wcześniejsza epoka nie wpłynęła też tak znacząco na myślenie o harmonii i brzmieniu. Jednym z ówczesnych wizjonerów, który wyprzedził swoją epokę o dziesięciolecia, a obecne pozostaje całkowicie zapomniany, jest Jörg Mager.
Wirtuozowska synteza obrazu i dźwięku – „Uwięziona” Henri-Georgesa Clouzota
Autorzy wyciągnęli wszystko, co najlepsze z powstałej – właśnie w latach 60. – sztuki op-artu. Niczym jeden wielki stroboskop, iskrzą się światła, kolory i kształty, a do tego brzmienia, oddziałując nie tylko na oko, ale i ucho odbiorcy, który zatapia się w dynamizmie akcji. Tak oto, niczym perwersja, przyciąga nas do siebie obraz abstrakcyjny, czasami niejasny, rozmazany, przepełniony zawiłą symboliką i dwuznacznością. W pewnym momencie orientujemy się, że faktycznie przestajemy analizować, a zaczynamy po prostu czerpać przyjemność z odbieranych bodźców.
Maestro – kilka uwag o muzyce w filmach Stanley'a Kubricka
Filmy Kubricka można postrzegać jako dzieła totalne (Gesamtkunstwerk). Słowo, obraz, muzyka, aktorstwo, ale także taniec i architektura są syntetyzowane w jego filmach, dając całość będącą czymś więcej niż tylko sumą poszczególnych części. Przywołane pojęcie syntezy sztuk było ważne dla niemieckich i francuskich romantyków, ale kojarzymy je przede wszystkim z osobą Ryszarda Wagnera. Czarodziej z Bayreuth chciał kontrolować wszelkie aspekty swego dzieła. Nie ograniczał się do komponowania, lecz także pisał libretta, reżyserował, wtrącał się w pracę scenografów i kostiumografów. Podobnie postępował Stanley Kubrick.
Video wykład. Wpływ zimnej wojny na polską szkołę kompozytorską
Jak wyglądała polityka kulturalna po obu stronach „żelaznej kurtyny”? Czy Festiwal „Warszawska Jesień” pokazał wyższość kultury socjalistycznej nad kapitalistyczną? Co miała wspólnego awangarda i CIA? Na te i inne pytania odpowiada w swoim video wykładzie Profesor Krzysztof Meyer.
