Nierówny Rogowski
Polska kultura pełna jest nieodkrytych przed szeroką publiką kompozytorów, często bardzo oryginalnych. Przegrywają oni z takimi gigantami, jak Chopin czy Szymanowski. Ludomir Michał Rogowski jest jedną z postaci tego panteonu zapomnianych.
Parametry, analogie, warstwy, sekwencje. O "Metaformie" Pawła Hendricha
Album zawiera pięć kompozycji, powstałych na przestrzeni lat 2011-2015, z przeznaczeniem na kameralne zespoły i składy wykonawcze. Znajdziemy tu kolejno: „Emrgon αβ”, „Sedimetron”, „Ertytre”, „Pteropetros” oraz, zamykające całość, „Alopopulo”. Tytuły o iście śródziemnomorskim, starogreckim, a może łacińskim, brzmieniu – jakie muzyczne przedstawienia kryją? Bo z dużą dozą prawdopodobieństwa nasuwają skojarzenia z naukami ścisłymi: matematyką bądź fizyką.
Nowowiejski w nowym wydaniu. Recenzja płyty „Quo Vadis”
Feliks Nowowiejski został patronem 2016 roku. Wtedy to – dokładnie 18 stycznia – przypadała 70. rocznica jego śmierci. Z tej okazji odbyło się wiele wydarzeń kulturalnych, a ich ukoronowaniem był Koncert Nadzwyczajny, który miał miejsce 20 listopada 2016 w sali koncertowej Filharmonii Narodowej w Warszawie. Zaprezentowano wówczas oratorium „Quo Vadis” w wykonaniu wybitnych polskich artystów.
Bez winylu
Didżejowanie z laptopa zadomowiło się w kulturowym pejzażu, ale jeśli przyniosło jakąś rewolucję, to jej skutki są przynajmniej niejednoznaczne
Na przekór eksperymentom. „Emerge” Tomasza Jakuba Opałki
Choć Emerge jest pierwszą płytą monograficzną Opałki, to po wysłuchaniu jej chyba mało kto poczuje „atmosferę debiutu”. Początkowo zastanawiałam się, jaki efekt da zestawienie obok siebie kompozycji nagranych przez różne zespoły, stworzonych na przestrzeni siedmiu lat. Po wielokrotnym odsłuchaniu utworów okazało się jednak, że tworzą one spójny, świetnie nagrany materiał, który powinien dać dużo przyjemności wszystkim miłośnikom współczesnej muzyki symfonicznej.
Minione, dawne, zabawne. Nowa płyta Anny Marii Jopek
To szczególne uczucie – po raz pierwszy siadać do recenzowania płyty ulubionego artysty, którego słuchało się od dwudziestu lat głównie sercem. Tym trudniejsze zadanie, bo ciężko o dystans potrzebny do oceny. Nie będzie to więc recenzja w klasycznym rozumieniu. Będzie trochę laurka, trochę spóźnione wyznanie miłości.
Duch kobiecego śpiewu
Etniczność jest w modzie. Wystarczy obejrzeć ofertę pierwszego lepszego stoiska z pamiątkami – niezależnie od położenia geograficznego nasz wzrok prędko napotka kubki, magnesy, podkładki, torby i koszulki przyozdobione wzorami będącymi wariacjami na temat łowickich i kaszubskich motywów (…). Na szczęście jednak moda na „powrót do korzeni” daje także pole do rozwoju przedsięwzięciom bardziej ambitnym, usiłującym czerpać z autentycznej kultury dawnej wsi, a nie z jej upudrowanej, rumianej, kolorowo ubranej wersji. Zdecydowanie do tej drugiej grupy można zaliczyć gdański zespół Laboratorium Pieśni, który niedawno wydał swój pierwszy krążek: „Rosna”.
„Radość, która teraz towarzyszy mi przed wyjściem na scenę, jest miksem spełnienia, ekscytacji i spontanu”. Wywiad z Odette Dąbrowską
O debiutanckiej EP-ce, o miłości do śpiewu, o różnicach między światem muzyki klasycznej a rozrywkowej z Odette Dąbrowską rozmawiała Idalia Kurowska.
„Harpsichorduo”. Nowa płyta japońsko-polskiego duetu klawesynowego
W nowościach wydawniczych firmy fonograficznej DUX ukazała się ostatnio płyta „Harpsichorduo”. Rzeczone duo klawesynowe tworzą Elżbieta Stefańska i Mariko Kato. Panie zdecydowały się na rejestrację repertuaru niesamowicie klasycznego. Jest to bardzo śmiałe posunięcie w świecie muzyki dawnej, który od jakiegoś czasu bazuje na egzotycznych odkryciach.
Słuchaj i uwielbiaj. „Magnificat” Martina Palmeriego w wykonaniu Chóru „Astrolabium”
Toruński Chór „Astrolabium” pod dyrekcją Kingi Litowskiej zrealizował swój plan – 10 grudnia 2016 r. na rynku ukazała się jego płyta z utworem Magnificat argentyńskiego kompozytora Martina Palmeriego. Płyta dobra, a przede wszystkim niepowtarzalna – to jedyne na świecie nagranie tego dzieła.
