Szymanowski and the young

Kategorie: Publikacje – Szymanowski and the young

Szymanowski’s role among young people as a leader is undeniable. His view of Polish music as equal to the European one ignited fire in the hearts of those following him.

Sanah – naturalność i wrażliwość, które zachwycają

Kategorie: Edukatornia – Sanah - naturalność i wrażliwość, które zachwycają

Sanah – najczęściej słuchana artystka roku 2020 według Spotify i nie tylko. Czy za jej sukcesem kryje się tylko (a może i aż) świeża muzyka, spójny, charakterystyczny wizerunek, niecodzienny głos i umiejętność dobrej promocji w mediach? A może to, co czyni ją tak wyjątkową, nie jest widoczne bezpośrednio?

Wiking-fagocista zdobywa Polskę

Kategorie: WYWIADY – Wiking-fagocista zdobywa Polskę

Kristian Oma Rønnes – fagocista, kompozytor, aranżer, wydawca. Pierwszy fagocista Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Wykładowca klasy fagotu Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Opowiada o swojej działalności, o tym, czego brakuje współczesnym studentom, o Norwegii i konfrontacji z rzeczywistością muzyczną w Polsce.

Bardziej „śląska” czy „warszawska”? O elektronice, kompozycji i żeńskim potencjale w rozmowie z Aleksandrą Bilińską

Kategorie: WYWIADY – Bardziej „śląska” czy „warszawska”? O elektronice, kompozycji i żeńskim potencjale w rozmowie z Aleksandrą Bilińską

Rozmowa pełna niezwykle oryginalnie (i kobieco!) łączących się (pozornych?) sprzeczności. Czy Śląsk może być w Warszawie? Czy jest w tym regionie miejsce dla utalentowanych przedstawicielek kompozytorskiego fachu? Jak elektronika może wiązać się z tańcem współczesnym? Odpowiedzi znajdziecie Państwo w rozmowie z dr Aleksandrą Bilińską: kompozytorką, teoretykiem muzyki, improwizatorką, etnomuzykologiem i pedagogiem tak katowickiej Akademii Muzycznej, jak i UMFC w Warszawie.

Gesualdo da Venosa. M jak muzyka, m jak morderstwo

Kategorie: Edukatornia – Gesualdo da Venosa. M jak muzyka, m jak morderstwo

Kim był Gesualdo da Venosa? Psychopatycznym mordercą rozkoszującym się przemocą? Szaleńcem zniewolonym przez swoje nieczyste namiętności? Kompozytorem dyletantem, który popełniał zbyt wiele błędów? Jedyne wiarygodne świadectwo jego życia to skreślone jego własną ręką kompozycje. A jedynym, co do czego zgodne są wszystkie relacje i legendy jest fakt, że największą miłością Gesualda była muzyka. Sześć ksiąg madrygałów, a w nich ponad 120 utworów, łącznie około sześć godzin muzyki – to właśnie one tworzą prawdziwy rysopis renesansowego księcia.

Drugi dom. Dominik Połoński i muzyka współczesna

Kategorie: Publikacje – Drugi dom. Dominik Połoński i muzyka współczesna

Dzięki Dominikowi powstał repertuar, który nigdy nie zaistniałby w tym kształcie bez niego. To on wielokrotnie inspirował kompozytorów, proponując im konkretne rozwiązania techniczne. Współtworzył wizje utworów, przyczyniał się do nanoszenia poprawek do partytur. Ale, co najważniejsze, dzięki wiolonczeliście powstawały wyjątkowe sytuacje wykonawcze. Sytuacje głęboko poruszające, które kazały widzom opuścić swoje „strefy obojętności”, uruchomić wyobraźnię i otworzyć się na nowe doświadczenia.

„Wystarczy, że próbujemy być autentyczni. To jedyne, co możemy zrobić.” Wywiad z Piotrem Orzechowskim

Kategorie: WYWIADY – „Wystarczy, że próbujemy być autentyczni. To jedyne, co możemy zrobić.” Wywiad z Piotrem Orzechowskim

Patrząc na współczesną opinię publiczną, można stwierdzić, że „autentyczność artysty” decyduje o jego wartości. Nieważne, czy zainteresujemy się jazzem, rapem czy rock and rollem – słowo autentyczność pozostanie jak wiszący nad muzykiem topór. Jak z mantrą „pozostań prawdziwy” radzi sobie Piotr Orzechowski? Czy faktycznie jest z niego taki Pianohooligan, czy tylko się na niego kreuje? Jakie intencje stoją za jego muzyką?

Niesłyszalne, granice obiektów i płacz przedmiotów. O twórczości Adama Gołębiewskiego

Kategorie: Publikacje – Niesłyszalne, granice obiektów i płacz przedmiotów. O twórczości Adama Gołębiewskiego

Twórczość Adama Gołębiewskiego charakteryzują najlepiej dwa problemy: możliwość rozszerzonego wykorzystania zestawu perkusyjnego, a przez to chęć podjęcia w muzyce improwizowanej krytyki formalnego używania instrumentów jako takich, oraz refleksja nad sytuacją koncertu, z której wypłynęły instalacyjno-performerskie działania artysty, skupionego na budowaniu przestrzeni do kontaktu ze swymi odbiorcami.