Tylko bez romantycznych uniesień
Jak wynika z prognoz Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN w roku 2050 liczba ludności w Polsce wynosić będzie około 31 milionów. Nie ma podstaw, by przypuszczać, że wśród emigrantów nie będzie wielu artystów, w tym muzyków i kompozytorów. W końcu polityka kulturalna prawie nigdy nie sprzyjała tu wolności artystycznej. Dzisiejsza sytuacja także nie napawa optymizmem – co będzie za 30 lat, trudno przypuszczać.
Muzyka filmowa. Twórcy emigracyjni – część I
Spojrzenie na polską muzykę z perspektywy twórców emigracyjnych, zaproponowane przez redaktorów niniejszego numeru tematycznego, pozwala na ponowne zdefiniowane pola badawczego dotyczącego polskiej muzyki filmowej. Pomimo ożywienia badawczego, kompozytorzy filmowi działający poza granicami Polski pozostają na marginesie zainteresowań osób piszących o muzyce filmowej.
Antoni Szałowski – odkrywany (neo)klasyk
Antoni Szałowski (1907 Warszawa – 1973 Paryż) należy do czołowych reprezentantów polskiego neoklasycyzmu. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku pięciu lat pod kierunkiem ojca. W 1930 roku ukończył z wyróżnieniem klasę kompozycji u Kazimierza Sikorskiego w Konserwatorium Warszawskim, po czym wyjechał do Paryża, ówczesnej stolicy świata artystycznego, by kształcić się u słynnej Nadii Boulanger.
Kompozytorzy polscy na emigracji. Przewodnik (XX wiek)
Publikacja Kompozytorzy polscy na emigracji. Przewodnik (XX wiek), która powstaje pod redakcją Redaktor Naczelnej czasopisma MEAKULTURA, Marleny Wieczorek, to pierwszy tak obszerny i wielowątkowy leksykon polskich kompozytorów emigracyjnych. Projekt ma na celu dokumentację oraz popularyzację wiedzy na temat dorobku artystycznego i losów polskich twórców, którzy w XX wieku przebywali na emigracji.
Muzyka filmowa. Twórcy emigracyjni – część II
Szczególnie wyraźnie widać emigracyjne poszukiwanie nowych perspektyw zawodowych w przypadku rynku amerykańskiego. Podobnie bowiem jak w poprzednich latach, także i współczesność muzyki filmowej przyjmuje Hollywood jako główny punkt odniesienia. Nie zawsze artystycznego, ale z pewnością prestiżowego.
Dwie piąte – Wajnberg i Prokofiew
Dwie piąte symfonie zestawili ze sobą na dwupłytowym albumie muzycy Sinfonii Iuventus pod dyrekcją Gabriela Chmury. Wybór ten zdaje się nie być jedynie wynikiem wskazań numerologii i magii liczby pięć, a obie symfonie – Mieczysława Wajnberga i Sergiusza Prokofiewa okazują się ciekawie do siebie pasować.
Nowe twarze Redakcji i kampanii Save The Music
Z wielką radością informujemy, że Anna Kruszyńska, która do tej pory sprawowała funkcję Zastępcy Redaktor Naczelnej, będzie wspierała działania związane z kampanią społeczną Save The Music. Dziękujemy jej za dotychczasową pracę, gotowość do działania i pracowitość.
Dalekie lądy. Kompozytorzy emigracyjni
Niebagatelną rolę emigracja odegrała w kulturze muzycznej – na usta cisną się natychmiast nazwiska polskich twórców, którzy z kraju wyjechali w okresie zaborów: Chopina, Wieniawskiego, Paderewskiego. XX wiek tym bardziej nie oszczędzał kompozytorów – zmienna sytuacja polityczna, dwie wojny światowe, żelazna kurtyna wielu twórców zmusiły do emigracji, powodując, że ich dorobek w Polsce pozostaje często zupełnie nieznany lub zapomniany.
Zygmunt Mycielski – Andrzej Panufnik: Korespondencja. Część 1: Lata 1949-1969
Książka obejmuje pierwsze dwadzieścia lat wzajemnej korespondencji Zygmunta Mycielskiego i Andrzeja Panufnika, kompozytorów i postaci ważnych dla kultury muzycznej Polski drugiej połowy XX wieku.
„Zbyt długo traktowano twórczość i działalność polskich kompozytorów tworzących w XX wieku poza granicami kraju jako historię niejako odrębną od tej krajowej” – wywiad z Beatą Bolesławską-Lewandowską
Beata Bolesławska-Lewandowska – Absolwentka studiów magisterskich Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom z wyróżnieniem w roku 1998) oraz studiów doktorskich Wydziału Muzycznego Uniwersytetu w Cardiff w Wielkiej Brytanii (2010). Jest autorką szeregu prac na tematy związane z polską muzyką współczesną, publikowanych w kraju i za granicą.
