O zachowaniu się przy stole – XVII Konkurs Chopinowski w oczach krytyków (część II)
O ile recenzje poświęcone działaniom artysty, wykonywanym utworom, wizjom interpretacji nie poruszają odbiorców zbyt mocno, o tyle wielkie emocje budzą próby podsumowania samego artysty.
Bajki zasłyszane wieczorową porą. Inauguracja VIII edycji cyklu "Jeszcze polska muzyka…"
We wtorek 23 lutego 2016 roku w Filharmonii Krakowskiej odbył się koncert inaugurujący VII edycję cyklu koncertów „Jeszcze polska muzyka…” organizowanych przez Orkiestrę Akademii Beethovenowskiej. Jego celem jest przedstawienie niejednokrotnie zapomnianych utworów polskiej muzyki symfonicznej na tle światowego repertuaru.
Opera w rozmiarze XS czyli "La serva padrona" na Scenie Marionetek Warszawskiej Opery Kameralnej
Zawsze w jakiś nieopisany sposób pociągało mnie to, co miniaturowe, kruche, delikatne. Kunsztowność, z jaką są wykonane rzeczy małe, nabiera dla mnie nowego znaczenia, gdy pomyślę, jak niewiele potrzeba, by je zniszczyć. Powiem więcej: urok tego, co drobne, przyćmiewa dla mnie nachalne piękno dzieł wielkich, często przeładowanych treścią, a już rzadziej olśniewających swoją gracją i błyskotliwością. Dlatego nie mogłam się oprzeć pokusie wybrania się na premierę intermezza La serva padrona [Służąca panią] Giovanniego Battisty Pergolesiego, która miała miejsce 26 lutego na Scenie Marionetek Warszawskiej Opery Kameralnej w Teatrze Królewskim w Starej Oranżerii.
O zachowaniu się przy stole – XVII Konkurs Chopinowski w oczach krytyków (część I)
W przypadku takiego wydarzenia, jakim jest w Polsce Konkurs Chopinowski, obszerny zbiór wypowiedzi i ich gatunkowe, warsztatowe oraz stylistyczne zróżnicowanie tworzy wystarczająco duży materiał poglądowy do refleksji nad polską krytyką chopinowską w roku 2015.
O budowaniu mostów. Adam Bałdych i Helge Lien Trio
Według polskich fanów jazzu jest obecnie najlepszym skrzypkiem jazzowym w kraju i wyraźną osobowością sceniczną. Zdaniem niezwykle przywiązanych do muzyki ludowej Norwegów, gra na skrzypcach, jak gdyby wychował się na norweskiej wsi. Mowa oczywiście o Adamie Bałdychu, którego nowa płyta – „Bridges” ukazała się pod koniec sierpnia ubiegłego roku nakładem wydawnictwa ACT.
Śpiew ponad wszystko
Autobiografia Renée Fleming to lektura, w której każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie. Dla adeptów sztuki będzie wartościowa ze względu na obszerne fragmenty dotyczące techniki pracy z głosem. Wielbiciele opery znajdą w niej opis znanych przedstawień i portrety wielkich artystów. Miłośnicy literatury autobiograficznej – historię dziewczyny z niewielkiego miasteczka, która spełniła swoje marzenia.
Muzyka złamanego serca – biografia Adele
Kiedy myślę o Adele, do głowy przychodzi mi wiele skojarzeń, spośród których najbardziej wyraziste wydają się m.in. szczerość, autentyczność, bezkompromisowość, a przede wszystkim ogromny talent. Wszystkie te cechy przebijają się ze stron książki Newkey-Burdena, ukazując czytelnikom artystkę nietuzinkową z niezwykłym zapasem dobrego humoru i bardzo daleką od bycia zarozumiałą gwiazdą.
Henry David's GUN – Over the fence… and far away
Będący siłą napędową zespołu Henry David’s GUN, Wawrzyniec Dąbrowski to postać na warszawskiej scenie muzycznej dobrze znana. Od wielu lat eksploruje on w kolejnych swoich projektach (Bramafan, Letters From Silence, Frozen Lake, czy Nocny Supersam) nowe rejony muzyczne nadając stołecznej scenie charakteru. Tym razem pod nowym szyldem poczęstował nas muzyką, która z miastem ma niewiele wspólnego.
John Lydon – Gniew jest energią. Moje życie bez cenzury
Punk. Każdy ma chyba podobny wachlarz skojarzeń związany z tą subkulturą/nurtem muzycznym/ideologią. Gwarantuję jednak, że żadna praca nie odda prawdziwej istoty punk rocka lepiej niż autobiografia Johny’ego „Rottena” Lydona – wokalisty legendy punk rocka, Sex Pistols oraz Public Image Ltd (PiL).
Sztuka kontrapunktu
Mówi się, że książki nie należy oceniać po okładce. Jednak w tym przypadku właśnie ona stanie się punktem wyjścia dla charakterystyki wydawnictwa Operowy kontrapunkt. Libretto w Europie Środkowej i Wschodniej. Kremowe tło i zielona, prosta czcionka z tytułem, a pośrodku dwie zapisane pięciolinie, zwiastujące operowy kontrapunkt, ukryty pośród haftu mieniących się różnorodnością kwiatów, niekiedy przeglądających się we własnym odbiciu. Czytelna prostota.
