Buchowska i Tchorzewski. Polska muzyka na wiolonczelę i fortepian

Kategorie: Recenzje – Buchowska i Tchorzewski. Polska muzyka na wiolonczelę i fortepian

W mijającym roku nakładem wydawnictwa DUX ukazała się bardzo ciekawa pozycja fonograficzna – płyta Izabeli Buchowskiej i Jakuba Tchorzewskiego prezentująca rodzimą muzykę współczesną z XX i XXI wieku. Uwagę przyciąga zróżnicowany repertuar, jak i pełne wyrazu wykonanie.

Jak Boże Narodzenie, to tylko z King's Singers!

Kategorie: Recenzje – Jak Boże Narodzenie, to tylko z King's Singers!

„Jak oni to robią?!”, „Nigdy nie słyszałam tak czystych kwint!”, „Czy to aby na pewno ludzie?” – to tylko kilka pytań z wielu, jakie przewijały mi się przez głowę podczas koncertu zespołu King’s Singers w Filharmonii Krakowskiej 18 grudnia.

Dwór mniej czy bardziej straszny? Relacja z premiery

Kategorie: Recenzje – Dwór mniej czy bardziej straszny? Relacja z premiery

Już na początku lipca byłam zaciekawiona nową reżyserią Strasznego dworu. Inna wersja polskiej opery narodowej o światowej sławie poparta radiową reklamą może zagwarantować pełną widownię. Rzeczywiście – 15 listopada 2015 roku rozglądając się po sali, nie zobaczyłam na niej wolnego miejsca.

Guillaume Connesson i szmaragdowa korona Lucifera

Kategorie: Recenzje – Guillaume Connesson i szmaragdowa korona Lucifera

Spoglądając na okładkę, boję się wziąć płytę do ręki. Czarny maszkaron z katedry Notre Dame i czerwony napis Lucifer wywierają piorunujące wrażenie. Szczególnie w listopadowej aurze. Ostatecznie podejmuję się jednak recenzji. Przekonuje mnie logo Deutsche Grammophon, ale przede wszystkim idea podziemnego baletu.

„Jej głos jest pełen blasku…”. Si, Amore. Aleksandra Kurzak w rozmowie z Aleksandrem Laskowskim.

Kategorie: Recenzje – „Jej głos jest pełen blasku…”. Si, Amore. Aleksandra Kurzak w rozmowie z Aleksandrem Laskowskim.

Kiedy pierwszy raz wzięłam do ręki książkę Si, Amore, czyli rozmowę Aleksandry Kurzak z Aleksandrem Laskowskim, w oczy od razu rzuciła mi się jej okładka. Błysk, pozłacana twarz artystki, to wszystko przyciągało wyrazistością i swoistą dostojnością na równi z dość osobliwym tytułem. Mogłoby się wydawać, że jest to dzieło przypadku, jednak już po przeczytaniu początkowych fragmentów doskonale wiemy, dlaczego książka przybrała właśnie taką formę.

Duo Aliada – New Colours of the Past

Kategorie: Recenzje – Duo Aliada - New Colours of the Past

New Colours of the Past to podmuch świeżego powietrza, które zdmuchuje kurz ze znanych nam wykonań „hitów” muzyki klasycznej. Dzieje się tak na pewno za sprawą wyboru obsady – zarówno saksofon, jak i akordeon to instrumenty stosunkowo młode.

Kilar. Geniusz o dwóch twarzach – biografia Wojciecha Kilara

Kategorie: Recenzje – Kilar. Geniusz o dwóch twarzach - biografia Wojciecha Kilara

Kto z nas nie tańczył do słynnego Poloneza z filmu Pan Tadeusz podczas balu studniówkowego? Kto nie widział Trędowatej Hoffmana, Zemsty Wajdy czy Draculi Coppoli? Kto wreszcie nie uronił łzy, słuchając przepięknego Walca z Ziemi obiecanej?  Wojciech Kilar to twórca, który dziełami symfonicznymi o wymowie patriotyczno-religijnej ugruntował sobie trwałą pozycję w panteonie najwybitniejszych kompozytorów XX wieku.

Wyrwane z kalendarza. Krakowska Jesień Muzyczna

Kategorie: Recenzje – Wyrwane z kalendarza. Krakowska Jesień Muzyczna

W dniach 26-29 października 2015 r. w krakowskiej Filharmonii, w jej jakże jesiennej Sali Złotej odbyła się 2. Krakowska Jesień Muzyczna – przyciągający coraz większą ilość odbiorców festiwal muzyki kameralnej.

Terra incognita słowem oswajana. Krzysztof Kwiatkowski, "Mistrz dźwięku i ciszy. Luigi Nono"

Kategorie: Recenzje – Terra incognita słowem oswajana.  Krzysztof Kwiatkowski, "Mistrz dźwięku i ciszy. Luigi Nono"

Publikacja Mistrz dźwięku i ciszy. Luigi Nono stanowi pionierski krok ku oswajaniu polskiej publiczności z muzyczną terra incognita, jaką do tej pory pozostawała twórczość Nona na gruncie polskojęzycznego piśmiennictwa (nie licząc kilku publikacji wymienionych w bibliografii). Autor książki nie zamyka jednak drogi czytelnikowi szukającemu własnych odpowiedzi na nurtujące pytania, nie podsuwa gotowych rozwiązań. Wręcz przeciwnie – zachęca do własnej interpretacji życia i twórczości Nona oraz konfrontacji wizji autora z obrazem dźwiękowym kompozycji, wciąż otwartym na rozmaite punkty widzenia.