Młodzi kompozytorzy za kierunek emigracji najczęściej obierają Zachód, zazwyczaj z powodów edukacyjnych, ze względu na lepsze możliwości wykonawcze, zaplecze techniczne. Martyna Kosecka, kompozytorka, dyrygentka i pianistka, postanowiła skierować się w dokładnie odwrotną stronę – na Bliski Wschód.
Artystka urodzona w 1989 roku w Gdyni, studia w zakresie kompozycji ukończyła w Akademii Muzycznej w Krakowie u profesora Krzysztofa Meyera. W tej samej uczelni studiowała też dyrygenturę symfoniczną najpierw u maestro Rafała Jacka Delekty, a kontynuowała w Katowicach u Szymona Bywalca. Brała też udział w wielu kursach mistrzowskich u Chayi Czernowin, Beata Furrera, Uroša Rojko, Martina Smolki i Caroli Bauckholt. Jest również finalistką Konkursu Kompozytorskiego im. Tadeusza Bairda w 2013 roku. Dwa lata później zwyciężyła też w dwóch ważnych zagranicznych konkursach: 5-Minute Opera Competition na Muzycznym Biennale Muzyki w Zagrzebiu oraz w konkursie rozpisanym przez szwajcarski EKLEKTO Ensamble. Jej muzyka była wykonywana m.in. na Warszawskiej Jesieni, festiwalu AudioArt, Ostrava Days i Muzički Biennale Zagreb.
Od 2013 roku została gościnnym wykładowcą w Akademii Muzycznej w Teheranie. W tym samym roku razem z Idinem Samimim Mofakhamem (obecnie jej mężem), irańskim kompozytorem i muzykologiem, założyła Spectro Centre for New Music, zajmujące się popularyzacją muzyki współczesnej. Muzycy wspólnie organizują warsztaty, kursy mistrzowskie i koncerty, a ich największym sukcesem jest pierwszy w Iranie Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej w Teheranie (International Tehran Contemporary Music Festival), odbywający się od 2015.
Obecnie Martyna Kosecka mieszka na stałe w Iranie, gdzie od 2016 roku wykłada na University of Applied Science and Technology na wydziale kompozycji i teorii muzyki.
Jak sama pisze o swojej muzyce:
W swoich kompozycjach poszukuje niecodziennych połączeń dźwięków, zwracając uwagę na jakość harmonii i momentów muzycznych. W swojej pracy używa bardzo różnorodnych stylów i technik: od muzyki wyraźnie atonalnej po kompozycje nawiązujące do post-spektralizmu i neo-sonoryzmu. Ostatnio jej głównym celem jest poszukiwanie nowych wyjątkowych przestrzeni dźwiękowych w muzyce za pomocą elektronicznego przetwarzania instrumentów akustycznych[1].
Jednak Iran także ma niebagatelne znaczenie w jej twórczości:
Kiedy komponuję, podążam za wyznaczonymi przez siebie regułami, a jeśli zdarza się, że używam muzyki tradycyjnej, to w specyficzny i nieoczywisty sposób. Jeśli miałabym wskazać na konkretną tradycję, jaką dyskretnie dodaję do niektórych utworów, to byłaby to muzyka Iranu (…) Obfituje ona w mikrotony i skomplikowane struktury rytmiczne, choć różni się arabskiego systemu skal maquam czy indyjskich rag, o których można by myśleć jako dominujących w regionie Bliskiego Wschodu i Półwyspu Indyjskiego [2].
Przypisy:
[1] In her compositions she is searching for unusual combination of sounds, paying attention for quality of harmonies and moments in music. She uses a great variety of styles and techniques in her works: from clearly atonal music to compositions connected with post-spectralism and neo-sonorism. Recently her main goal is searching for new exceptional sound fields in music with help of electronic processing of acoustic instruments [za:] https://www.martynakosecka.com/biography/ [26.04.2018], tłum. E.Ch.
[2] [za:] https://culture.pl/pl/tworca/martyna-kosecka [26.04.2018].
Spis treści numeru Wiosna brzmi współcześnie:
Felietony
Paulina Zgliniecka, Międzynarodowy Festiwal Kompozytorów Krakowskich
Wywiady
Recenzje
Anna Komendzińska, Gdzie miłość, tam snuje się opowieść
Publikacje
Paulina Zgliniecka, „Życiopisanie” w teatrze operowym Aleksandra Nowaka
Edukatornia
Luiza Sadowska, Fluxus and experimental music
Kosmopolita
Martyna Kosecka i nowa muzyka w Teheranie
Marta Wryk, Marina Abramović. The Cleaner
Rekomendacje
“Already it is dusk”. Fryderyk dla Dariusza Przybylskiego
London Philharmonic Orchestra Young Composers programme 2018/2019
Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Kultura – Interwencje