Projekt Piano
28 października 2016 roku ukazała się płyta Doroty Miśkiewicz PIANO.PL będąca zapisem audio/video wyjątkowego koncertu, który odbył się 16 maja 2016 roku w Teatrze Muzycznym Roma. PIANO.PL jest hołdem złożonym polskiej pianistyce. Jak zauważa Dorota Miśkiewicz, fortepian to polska specjalność, a spośród wielu doskonałych muzyków, to właśnie pianiści wiodą w naszym kraju prym.
Polityka uczuć. Wywiad z Markiem Dyjakiem
O tekstach piosenek, najnowszej płycie „Pierwszy śnieg” oraz o życiowym wyciszeniu z Markiem Dyjakiem rozmawia Piotr Jakubowski.
Prywatny ranking polskich albumów 2016
Wybrałem 10 płyt, choć mógłbym więcej, ale 10 to ładna okrągła liczba. Kolejność nie ma tu żadnego znaczenia, bo nie ma tu płyt lepszych, czy gorszych. Wszystkie te płyty są dobre. Przynajmniej dla mnie. Szukam w nich prawdy. Szukam autentyczności. I nieważne, kto do mnie mówi i w jaki sposób to robi. Ważne, żeby mówił do mnie i żeby to, co chce mi przekazać, do mnie dotarło.
"Emerge" Tomasza Jakuba Opałki. Patronat MEAKULTURY
9 grudnia miała swoją premierę pierwsza monograficzna płyta Tomasza Jakuba Opałki pt. Emerge. Młody twórca słynie przede wszystkim ze swoich dzieł orkiestrowych, dlatego w albumie znajdziemy cztery kompozycje przeznaczone na duże składy instrumentalne. Każda z nich ma swoją niepowtarzalną historię i każdy stanowił dla kompozytora swoisty przełom w myśleniu zarówno o harmonice, strukturze, jak i oprowadzeniu muzycznej narracji.
Płyta "Penderecki conducts Penderecki 1" nominowana do Nagrody Grammy
Album „Penderecki conducts Penderecki 1” otrzymał nominację do prestiżowej Nagrody Grammy. Kompozytor po raz pierwszy dyrygował podczas nagrań Orkiestrą i Chórem Filharmonii Narodowej, a Dies Illa ma na płycie swoją światową premierę fonograficzną. Album otwiera serię płyt w kolekcji Warner Classics.
Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.11. zakończenie
Na zakończenie cyklu tekstów o polifonicznej pieśni okolicznościowej w okresie zygmuntowskim wypada zastanowić się krótko nad charakterem, znaczeniem omówionego repertuaru. Pewna trudność polega na tym, że jakiekolwiek śmiałe wnioski czy generalizacje wyciągnięte w oparciu o analizę grupy zaledwie dziewięciu muzycznie nieobszernych kompozycji słusznie naraziłyby autora na śmieszność. Pytań jednak nasuwa się wiele: o specyfikę zachowanego okazjonalnego repertuaru, o druk, który powinien podlegać prawom handlowym, o miejsce muzyki w życiu ówczesnych, także możnych, a idąc tym tropem – nawet pytanie o problematykę mecenatu.
„Quo vadis” Feliksa Nowowiejskiego w Filharmonii Narodowej
W niedzielny wieczór, 20 listopada, w Filharmonii Narodowej odbył się nadzwyczajny koncert z okazji Roku Feliksa Nowowiejskiego i Roku Henryka Sienkiewicza.
Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.10. Lament królewny Anny
Dziewiątą, ostatnią pieśnią, której przyjrzymy się w tym cyklu jest Królewny polskiej Anny lament. Przyjmuje on formę żałobnej wypowiedzi samej – wtedy jeszcze – księżniczki. W większości strofy te są poetyckim opisem smutku i spotykających ją tragedii, ale nie bez elementów, które można rozwinąć z uwzględnieniem kontekstu historycznego.
Krzysztof Knittel – „Piękna współczesność”. Portrety warszawskich kompozytorów” (cz. 3)
Piękno rozumiane jako jak najdoskonalsze odzwierciedlenie rzeczywistości było domeną sztuki starożytnej. Czy mimo upływu przeszło dwóch tysięcy lat koncepcja ta jest wciąż żywa? Kompozytor Krzysztof Knittel jest zdania, że piękno tkwi we współczesnej rzeczywistości – w jej galopującym rozwoju, w błyskawicznym przepływie informacji i w mnogości otrzymywanych przez człowieka bodźców. Zapraszamy na kolejny wywiad w cyklu „Portrety warszawskich kompozytorów”.
Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.9. Ojcowska żałoba
Lament Jeronima Szafrańca starosty chęcińskiego o śmierci Syna jego stanowi wśród omawianego repertuaru ewenement – zachował się aż w trzech źródłach i to w dodatku kompletnych. Można zresztą powiedzieć – antycypując – że współgra ta stosunkowo liczna źródłowa reprezentacja z wartością artystyczną tego utworu, która wśród omawianych w tym cyklu pieśni jest niewątpliwie największa.
