Piąte urodziny "Madame Curie" Elżbiety Sikory

W Operze Bałtyckiej wkrótce rozpoczną się przygotowania do wystawienia Sądu ostatecznego Krzysztofa Knittla i Mirosława Bujko, którego premiera planowana jest na inaugurację sezonu artystycznego 2017/2018. Dzieło stanowić będzie trzecią odsłonę cyklu „Opera Gedanensis” promującego współczesnych polskich twórców operowych. Warto więc przyjrzeć się bliżej kompozycji, która niespełna pięć lat temu zapoczątkowała cały projekt, a była nią Madame Curie Elżbiety Sikory w reżyserii Marka Weissa.
„W operze współczesnej zachwycająca jest jej różnorodność”. Rozmowa z Agatą Zubel

O operze współczesnej, roli tekstu w muzyce, śpiewie klasycznym i eksperymentalnym oraz Czarodziejskiej górze Pawła Mykietyna z Agatą Zubel rozmawiała Magdalena Nowicka.
W oparach opery – relacja z Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień

W tym roku Warszawska Jesień zapewniła słuchaczom prawdziwy kalejdoskop operowych wrażeń. W programie pojawiła się między innymi warszawska premiera Czarodziejskiej góry Pawła Mykietyna i Zagubionej autostrady Olgi Neuwirth, klasyczne dzieła operowe Salvatore Scriarinna, prawykonanie Memoopery Marty Śniady i Aarona S Sławomira Wojciechowskiego, a także koncerty prezentujące kompozycje parateatralne z tekstem lub śpiewem. Tak szeroki zakres stylistyczny prezentowanych utworów pozwalał przyjrzeć się bliżej operze współczesnej, która, jak się okazało, posiada wiele nieoczywistych twarzy.
Sacrum Profanum – refleksje festiwalowe

Sacrum Profanum powraca do korzeni. W programie tegorocznej edycji festiwalu oprócz kompozycji z nurtu muzyki alternatywnej czy utworów najnowszych, autorstwa kompozytorów „akademickich”, znów znalazło się miejsce dla dzieł ojców awangardy. Ważnym gatunkiem była także opera w jej nowych, czasem dyskusyjnych, odsłonach.
Elbląska Orkiestra Kameralna wystąpi w Estonii

Elbląska Orkiestra Kameralna wraz z Estonian Philharmonic Chamber Choir wystąpią na XV. Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej AFEKT w Estonii. Koncerty odbędą się w ramach projektu ,,Dialog muzycznych kultur. Polska-Estonia”.
Bartosz Kowalski – „Kompozytor strefy środka”. Portrety warszawskich kompozytorów (cz. 2)

Jak brzmi współczesna Warszawa? Czy pojęcie „muzyka stolicy” jest tożsame z pojęciem „muzyka Warszawskiej Jesieni”? Czy istnieje wspólny język, którym posługują się kompozytorzy warszawscy, czy przeciwnie: jest to konglomerat twórczych indywidualności? Odpowiedzi na te pytania postanowiłam poszukać w cyklu wywiadów „Portrety warszawskich kompozytorów”. Bartosz Kowalski, nie identyfikując się ani z trendami promowanymi przez festiwale muzyki współczesnej, ani z lekkostrawną muzyką rozrywkową, określa siebie jako kompozytora „strefy środka”.
Klawesyn i muzyka nie-dawna. Numer Specjalny

Tytuł niniejszego numeru specjalnego w prosty i przewrotny sposób nawiązuje do typowego skojarzenia klawesynu z muzyką dawną. Ale czym w zasadzie jest muzyka dawna? Określenie to weszło na stałe do słownika muzycznego i przyjęło niechlubną pozycję słowa w pewnym sensie bez znaczenia. Wydanie specjalne poświęcamy klawesynowi nowemu, odkrytemu ponownie w XX wieku.
"Moja muzyka ma barok odgrywać, nie zaś imitować". Wywiad z Andrzejem Kwiecińskim.

„Nie interesują mnie ani stylizacje, ani gra z konwencjami. Moim zamiarem jest tworzenie muzyki, która z odziedziczonych po modernistycznej awangardzie idiomów buduje repertuar gestów pełniących funkcje analogiczne do muzycznych gestów doby baroku.” Jaką rolę odgrywa muzyka baroku w życiu i twórczości Andrzeja Kwiecińskiego?
Gośka Harpsichording

Gośka Harpsichording, a właściwie to Gośka Isphording: jedna z najwybitniejszych interpretatorek muzyki klawesynowej naszych czasów. Artystka – multiinstrumentalistka bierze udział w premierach dziesiątek napisanych specjalnie dla niej utworów, wykorzystując obok klawesynu taśmę, głos, preparacje, syntezator i rozmaite elektroniczne formy kształtowania dźwięku.
Wojciech Błażejczyk – "Sam staram się tworzyć instrumenty, na których gram”. Portrety warszawskich kompozytorów (cz. 1)

Jak brzmi współczesna Warszawa? Czy pojęcie „muzyka stolicy” jest tożsame z pojęciem „muzyka Warszawskiej Jesieni”? Czy istnieje wspólny język, którym posługują się kompozytorzy warszawscy? Odpowiedzi na te pytania postanowiłam poszukać w cyklu wywiadów „Portrety warszawskich kompozytorów”. Bohaterem pierwszego wywiadu jest Wojciech Błażejczyk: jeden z najciekawszych i najbardziej wszechstronnych kompozytorów młodego pokolenia, a ponadto reżyser dźwięku, gitarzysta, improwizator i – w pewnym sensie – wynalazca.