Antoni Szałowski – odkrywany (neo)klasyk
Antoni Szałowski (1907 Warszawa – 1973 Paryż) należy do czołowych reprezentantów polskiego neoklasycyzmu. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku pięciu lat pod kierunkiem ojca. W 1930 roku ukończył z wyróżnieniem klasę kompozycji u Kazimierza Sikorskiego w Konserwatorium Warszawskim, po czym wyjechał do Paryża, ówczesnej stolicy świata artystycznego, by kształcić się u słynnej Nadii Boulanger.
Kompozytorzy polscy na emigracji. Przewodnik (XX wiek)
Publikacja Kompozytorzy polscy na emigracji. Przewodnik (XX wiek), która powstaje pod redakcją Redaktor Naczelnej czasopisma MEAKULTURA, Marleny Wieczorek, to pierwszy tak obszerny i wielowątkowy leksykon polskich kompozytorów emigracyjnych. Projekt ma na celu dokumentację oraz popularyzację wiedzy na temat dorobku artystycznego i losów polskich twórców, którzy w XX wieku przebywali na emigracji.
Dwie piąte – Wajnberg i Prokofiew
Dwie piąte symfonie zestawili ze sobą na dwupłytowym albumie muzycy Sinfonii Iuventus pod dyrekcją Gabriela Chmury. Wybór ten zdaje się nie być jedynie wynikiem wskazań numerologii i magii liczby pięć, a obie symfonie – Mieczysława Wajnberga i Sergiusza Prokofiewa okazują się ciekawie do siebie pasować.
Dalekie lądy. Kompozytorzy emigracyjni
Niebagatelną rolę emigracja odegrała w kulturze muzycznej – na usta cisną się natychmiast nazwiska polskich twórców, którzy z kraju wyjechali w okresie zaborów: Chopina, Wieniawskiego, Paderewskiego. XX wiek tym bardziej nie oszczędzał kompozytorów – zmienna sytuacja polityczna, dwie wojny światowe, żelazna kurtyna wielu twórców zmusiły do emigracji, powodując, że ich dorobek w Polsce pozostaje często zupełnie nieznany lub zapomniany.
Zygmunt Mycielski – Andrzej Panufnik: Korespondencja. Część 1: Lata 1949-1969
Książka obejmuje pierwsze dwadzieścia lat wzajemnej korespondencji Zygmunta Mycielskiego i Andrzeja Panufnika, kompozytorów i postaci ważnych dla kultury muzycznej Polski drugiej połowy XX wieku.
„Zbyt długo traktowano twórczość i działalność polskich kompozytorów tworzących w XX wieku poza granicami kraju jako historię niejako odrębną od tej krajowej” – wywiad z Beatą Bolesławską-Lewandowską
Beata Bolesławska-Lewandowska – Absolwentka studiów magisterskich Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom z wyróżnieniem w roku 1998) oraz studiów doktorskich Wydziału Muzycznego Uniwersytetu w Cardiff w Wielkiej Brytanii (2010). Jest autorką szeregu prac na tematy związane z polską muzyką współczesną, publikowanych w kraju i za granicą.
American Dream? Kompozytorzy europejscy w Stanach Zjednoczonych
Stany Zjednoczone są krajem imigrantów. Stworzone przez kolonizatorów europejskich jako państwo, w którym konstytucja gwarantuje swobody obywatelskie i gospodarcze, przyjęły miliony szukających wolności i sukcesu emigrantów ekonomicznych i politycznych.
Szperając w pamięci. O życiu i twórczości Eugeniusza Morawskiego
Eugeniusz Morawski-Dąbrowa urodził się 2 października 1876 roku. Studiował w warszawskim konserwatorium, które ukończył w 1904, jako absolwent kompozycji u Zygmunta Noskowskiego, a także fortepianu u Antoniego Sygietyńskiego. W 1903 roku podjął także naukę w klasie rysunku Jana Kazimierza Kauzika, rok później wstąpił nawet do nowopowstałej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie (gdzie do 1907 był uczniem Konrada Krzyżanowskiego – portret, Ferdynanda Ruszczyca – pejzaż i Karola Tichego – sztuka stosowana).
Nierówny Rogowski
Polska kultura pełna jest nieodkrytych przed szeroką publiką kompozytorów, często bardzo oryginalnych. Przegrywają oni z takimi gigantami, jak Chopin czy Szymanowski. Ludomir Michał Rogowski jest jedną z postaci tego panteonu zapomnianych.
Andrzej Chłopecki: "Zabobony gasnącego stulecia. Kontynuacje"
Aforyzm, dowcip, synteza, erudycja, a może pokaz dialektycznego warsztatu? „Zabobony gasnącego stulecia. Kontynuacje” zawierają wszystkie te elementy, pozostając jednocześnie rodzajem autorskiej historii muzyki XX wieku, historii pisanej przez pryzmat pojęć, w której zawarta została ich interpretacja.
