Fluxus and experimental music

Fluxus is an international and interdisciplinary artistic collective (or network) established in the 1960s and 1970s. Composers, painters, poets, designers – merging, exploring, overlapping media, disciplines, art fields and topics – it was their signature. In addition, representatives of Fluxus were not only artists in a classic term, but as well economists, chefs or mathematicians. However, experimental artists which were taking part in Fluxus events and activities, had different ideas about Fluxus itself. In fact, they had diversified ideas about art and society as well. This diversity of ideas is a great reflection of art created by Fluxus.
Elementy cante jondo w "La Luna está muerta, muerta…" z "Night of the Four Moons" George'a Crumba

Cykl „Night of the Four Moons” na alt, flet, banjo, amplifikowaną wiolonczelę i perkusję powstał na zamówienie Philadelphia Chamber Players. Bezpośrednim bodźcem do skomponowania utworu była podróż amerykańskiego statku Apollo 11 na Księżyc, która miała miejsce w dniach 16-24 lipca 1969 roku, a zakończona została lądowaniem na Srebrnym Globie.
Dźwięki jazzu w Ebony Concerto Igora Strawińskiego

„Ebony Concerto” – było to specjalne zamówienie złożone w 1945 roku przez znanego jazzowego klarnecistę – Woody’ego Hermana, którego zamysłem w tym czasie, było wykształcenie nowego rodzaju muzyki, która polegałaby na połączeniu jazzu z klasyką. Strawiński był już wtedy znany ze swoich kompozycji, które łączyły te dwa gatunki, co najpewniej skłoniło Hermana do takiego wyboru.
Bronisław Mirski – po nitce do kłębka, czyli detektywistyczne oblicze muzykologii

W życiu wiele rzeczy dzieje się z przypadku. Kilka niepozornych teczek, które trzy lata temu wyniosłam z Biblioteki Instytutu Muzykologii UW, zaważyło na mojej decyzji o podjęciu studiów doktoranckich.
Muzyka filmowa. Twórcy emigracyjni – część I

Spojrzenie na polską muzykę z perspektywy twórców emigracyjnych, zaproponowane przez redaktorów niniejszego numeru tematycznego, pozwala na ponowne zdefiniowane pola badawczego dotyczącego polskiej muzyki filmowej. Pomimo ożywienia badawczego, kompozytorzy filmowi działający poza granicami Polski pozostają na marginesie zainteresowań osób piszących o muzyce filmowej.
Antoni Szałowski – odkrywany (neo)klasyk

Antoni Szałowski (1907 Warszawa – 1973 Paryż) należy do czołowych reprezentantów polskiego neoklasycyzmu. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku pięciu lat pod kierunkiem ojca. W 1930 roku ukończył z wyróżnieniem klasę kompozycji u Kazimierza Sikorskiego w Konserwatorium Warszawskim, po czym wyjechał do Paryża, ówczesnej stolicy świata artystycznego, by kształcić się u słynnej Nadii Boulanger.
Kompozytorzy polscy na emigracji. Przewodnik (XX wiek)

Publikacja Kompozytorzy polscy na emigracji. Przewodnik (XX wiek), która powstaje pod redakcją Redaktor Naczelnej czasopisma MEAKULTURA, Marleny Wieczorek, to pierwszy tak obszerny i wielowątkowy leksykon polskich kompozytorów emigracyjnych. Projekt ma na celu dokumentację oraz popularyzację wiedzy na temat dorobku artystycznego i losów polskich twórców, którzy w XX wieku przebywali na emigracji.
Dwie piąte – Wajnberg i Prokofiew

Dwie piąte symfonie zestawili ze sobą na dwupłytowym albumie muzycy Sinfonii Iuventus pod dyrekcją Gabriela Chmury. Wybór ten zdaje się nie być jedynie wynikiem wskazań numerologii i magii liczby pięć, a obie symfonie – Mieczysława Wajnberga i Sergiusza Prokofiewa okazują się ciekawie do siebie pasować.
Dalekie lądy. Kompozytorzy emigracyjni

Niebagatelną rolę emigracja odegrała w kulturze muzycznej – na usta cisną się natychmiast nazwiska polskich twórców, którzy z kraju wyjechali w okresie zaborów: Chopina, Wieniawskiego, Paderewskiego. XX wiek tym bardziej nie oszczędzał kompozytorów – zmienna sytuacja polityczna, dwie wojny światowe, żelazna kurtyna wielu twórców zmusiły do emigracji, powodując, że ich dorobek w Polsce pozostaje często zupełnie nieznany lub zapomniany.
Zygmunt Mycielski – Andrzej Panufnik: Korespondencja. Część 1: Lata 1949-1969

Książka obejmuje pierwsze dwadzieścia lat wzajemnej korespondencji Zygmunta Mycielskiego i Andrzeja Panufnika, kompozytorów i postaci ważnych dla kultury muzycznej Polski drugiej połowy XX wieku.