Publikacje wydane we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach Programu wydawniczego w latach 2013-2015. Kolejne wydawnictwa ukażą się w roku 2017.
2013:
Przyjdźcie, pokażemy wam co robimy. O improwizacji tańca, red. Sonia Nieśpiałowska-Owczarek, Katarzyna Słoboda, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2013.
Antologia zatytułowana Przyjdźcie, pokażemy Wam, co robimy. O improwizacji tańca to pierwsze w Polsce wydawnictwo poświęcone zagadnieniu improwizacji i jedno z nielicznych poświęconych zagadnieniom tańca współczesnego. Antologia dwudziestu pięciu tekstów (po raz pierwszy tłumaczonych na język polski lub opracowanych na potrzeby publikacji) jest próbą ukazania problemu w sposób wielowymiarowy, poprzez uwzględnienie kontekstu filozoficznego, kulturowego i społecznego. Wydanie książki było kulminacją kilkumiesięcznej wystawy pod tym samym tytułem w Muzeum Sztuki ms 2 w Łodzi (czerwiec-październik 2013), której kuratorkami były Sonia Nieśpiałowska-Owczarek i Katarzyna Słoboda, redaktorki tomu.
Sally Banes, Terpsychora w tenisówkach. Taniec post-modern, przeł. Artur Grabowski, Jadwiga Majewska, Polskie Wydawnictwo Muzyczne S.A., Kraków 2013.
To pierwsze na rynku polskim tłumaczenie tak ważnej pozycji należącej do kanonu teoretycznych rozważań nad tańcem współczesnym. Napisana przystępnym językiem, ukazuje szerokie tło społeczne i artystyczne, z którego wyrosła i na którym rozkwitła amerykańska awangarda taneczna. Zarazem jednak rozważania Banes mają charakter uniwersalny, traktują o tańcu jako takim. Autorka zaczyna od przybliżenia historii ruchu postmodernistycznego, a następnie koncentruje się na portretach najważniejszych postaci tamtej epoki. Książkę wypełniają wnikliwe opisy i błyskotliwe interpretacje głośnych przedstawień.
Tomasz Ciesielski, Teatr ruchu i tańca w perspektywie neurokognitywistycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2013.
Publikacja podejmuje próbę ukazania najnowszych odkryć z zakresu neuronauk i kognitywizmu, które mogą znaleźć zastosowanie w analizie tańca. Wiedza na temat mechanizmów reprezentacji i symulacji motorycznej mózgu, struktur pamięci, działania szlaków percepcyjnych oraz budowy sieci neuronowych została wykorzystana zarówno do badania procesu tworzenia tańca, jak i jego wykonania. Te same narzędzia posłużyły do zgłębienia doświadczenia widza teatru ruchu. Na tym gruncie ukazano neuroestetykę tańca oraz różne sposoby włączania jej ustaleń w działania artystów.
Jacek Tokarczyk, Balet klasyczny. Kryształowy łabędź carskiego Petersburga, Dom Wydawniczy Księży Młyn, Łódź 2013.
Książka Jacka Tokarczyka to odległa podróż do carskiej epoki dawnej stolicy Rosji. To opowieść o uwikłaniu sztuki w politykę, o losach rozmiłowanych w tańcu władców Imperium, a także o wspaniałych rosyjskich artystach, którzy stali się legendą, a ich nazwiska rozsławiły sztukę baletową na całym świecie. Matylda Krzesińska, Anna Pawłowa, Wacław Niżyński to jedni z wielu znakomitych tancerzy – absolwentów sławnej carskiej szkoły baletowej, których często zawiłe losy współtworzą historię tańca. Dziś petersburska Akademia Rosyjskiego Baletu im. Agrypiny Waganowej jest nadal najlepszą szkołą baletową na świecie.
2014:
Stefan Drajewski, Conrad Drzewiecki. Reformator polskiego baletu, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2014.
Książka przedstawia postać niezwykłego tancerza i choreografa, który dokonał rewolucji w polskim balecie i założył w Poznaniu autorski zespół – Polski Teatr Tańca. Był artystą wszechstronnym: tworzył również choreografie do oper, układał ruch sceniczny w teatrach dramatycznych, wreszcie reżyserował opery, dramaty, a nawet filmy baletowe. Stefan Drajewski kreśli barwny portret artysty na podstawie recenzji i dokumentów, wypowiedzi samego Conrada Drzewieckiego, wspomnień oraz anegdotycznych opowieści tancerzy i współpracowników.
Anya Peterson Royce, Antropologia tańca, przeł. Jacek Łumiński, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014.
Pozycja założycielska dla nowoczesnego myślenia o tańcu. W swoich badaniach nad tańcem, prowadzonych z perspektywy antropologicznej, Royce łączy własne doświadczenia, związane z tańcem, z wiedzą etnograficzną i wiedzą o kulturze, co pozwala jej sytuować taniec w obrębie innych sztuk performatywnych. Podręcznik ten może służyć studentom teatrologii i historii, studentom etnologii, zgłębiającym problematykę rytuałów i obrzędów środkowoamerykańskich, studentom kierunków kulturoznawczych i szeroko pojętej humanistyki, a także zespołom praktyków, badającym taniec w działaniu (instruktorom, tancerzom, choreografom), specjalistom od terapii tańcem, neurobiologom.
Magdalena Zamorska, Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy butō, Wydawnictwo Libron, Wrocław 2014.
Podstawowym założeniem Autorki jest twierdzenie, iż istota butō to nie estetyka używana w przedstawieniach, lecz stan osiągany w rezultacie praktyki przez performera i doświadczany przez świadków jego działania. Tej istoty nie można szukać w wyizolowanym dziele przedstawieniu. Znaleźć ją można przez odejście od estetyki tradycyjnej ku estetyce performatywności. To podstawowe przesunięcie wyznacza oryginalny punkt wyjścia książki. […] W efekcie powstała bardzo interesująca galeria odmian polskiego butō, będąca czymś w rodzaju zbiorowej definicji tego zjawiska, a jednocześnie pokazująca całą sieć jego pokrewieństw i związków. Dzięki podejmowaniu za każdym razem na nowo prób definiowania butō zgodnie z poglądami poszczególnych artystek i artystów, Autorka stworzyła panoramę ukazującą złożoność tej sztuki, w tym także sprzeczności między odmiennymi sposobami jej rozumienia.
Prof. dr hab. Dariusz Kosiński
Kazuo Ohno, Yoshito Ohno, Świat butoh Kazuo Ohno, Fundacja POMPKA, Warszawa 2014.
Przetłumaczona z języka japońskiego „publikacja słów” niezwykle ważnych dla świata sztuki i tańca butoh postaci: Kazuo Ohno i jego syna Yoshito. Mimo że taniec butoh, od chwili wyjścia z Japonii, czyli lat 70. do dnia dzisiejszego rozprzestrzenił się po całym świecie, znany jest zazwyczaj jego praktykom lub – w niewielkim stopniu – przedstawicielom środowisk związanych z teatrem lub tańcem. Dzięki niezwykłemu przekładowi Igi Rutkowskiej zmysłowy świat butoh toczy się między słowami opowiadającego o swym ojcu Yoshito i wibruje w poetyckich aforyzmach Kazuo Ohno. Niewątpliwie intryguje, porusza i inspiruje do twórczych poszukiwań.
2015:
Trening fizyczny aktora. Od działań indywidualnych do zespołu – podręcznik, red. Tomasz Rodowicz, Małgorzata Jabłońska, Elina Toneva, Adrian Bartczak, Adam Biedrzycki, Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi, Łódź 2015.
Książka powstała na bazie doświadczenia i warsztatu autorów – aktorów Teatru CHOREA, trenerów, tancerzy, teatrologów – oraz ich czteroletniej współpracy ze studentami wydziału aktorskiego PWSFTviT w Łodzi. Jest ona opracowaniem treningu, który może być praktykowany zarówno przez zaawansowanych, jak i początkujących aktorów oraz zespoły teatralne. Stopniowana trudność opisanych w niej ćwiczeń, szczegółowe instrukcje ich wykonania i bogaty materiał ilustracyjny w postaci zdjęć i filmów (dostępnych na stronie internetowej) pozwolą każdemu, kto zdecyduje się na systematyczną pracę ze swoim ciałem, zagłębić się w fascynujący proces odkrywania możliwości budowania komunikatu scenicznego poprzez działanie fizyczne.
Wojciech Klimczyk, Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, Kraków 2015.
Dwutomowa publikacja, uzupełniona o fascynującą ikonografię (głównie reprodukcje rycin i obrazów), jest próbą napisania oryginalnie pojmowanej historii tańca w nowożytnej Europie. Jakie wartości były przy pomocy tańca realizowane, jaki model człowieczeństwa i społeczeństwa próbowano za jego pomocą realizować? Taniec, wytwarzając kinetyczną wspólnotę, jest w związku z tym narzędziem światopoglądowego sporu. Książka ukazuje te spory na przestrzeni dziejów, zgodnie z chronologią – od renesansowych dworów przez absolutystyczne pałace po mieszczańskie salony i rewolucyjne gabinety (czasy Rewolucji Francuskiej). Wszystko po to, by opowiedzieć o burzliwym kształtowaniu się tanecznej nowoczesności, a więc pokazać korzenie naszej wrażliwości tanecznej – zrozumieć choć w części, dlaczego dziś tańczymy w taki właśnie sposób.
Spis treści numeru tematycznego „Cały ten taniec”
Meandry:
Wstęp redakcyjny (Anna Kruszyńska)
Felietony:
Balet (nie)męska sprawa? (Katarzyna Gardzina-Kubała)
Zatańczyć o współczesnym świecie (Aleksandra Chmielewska)
Wywiady:
„Różnorodność jest bogactwem, z którego staram się czerpać”. Wywiad z Jackiem Przybyłowiczem (Ewa Schreiber, Anna Kruszyńska)
„W balecie wszystko zaczyna się od głowy”. Wywiad z Maksimem Woitiulem (Anna Kruszyńska)
Recenzje:
Jak to się robi w Ameryce, czyli „Terpsychora w tenisówkach. Taniec post-modern” Sally Banes (Katarzyna Bartos)
Optymiści mogą wszystko – Richard Buckle „Diagilew” (Anna Wyżga)
Publikacje:
Opowieść o samotności. Matthew Bourne, „Jezioro łabędzie” i krótka historia pierwowzoru (Renata Dobkowska)
Wybrane elementy techniki ruchu Rudolfa Labana w kształceniu na specjalności rytmika na wyższej uczelni muzycznej (Magdalena Sawicka)
Edukatornia:
Mityczne korzenie klasycznego tańca indyjskiego (Renata Dobkowska)
Edukacja taneczna w amatorskim ruchu artystycznym. Realizacja autorskiego programu “Myśl w ruchu” (Marta Zawadzka)
Kosmopolita:
Zwycięskie kroki przeznaczenia (Katarzyna Trzeciak)
Bronisława Niżyńska (Aleksandra Szyguła)
Rekomendacje:
Instytut Muzyki i Tańca: Portale (taniecPOLSKA.pl i tance.edu.pl); Polska Platforma Tańca
Wydawnictwa wydane we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca
