Piąte urodziny "Madame Curie" Elżbiety Sikory
W Operze Bałtyckiej wkrótce rozpoczną się przygotowania do wystawienia Sądu ostatecznego Krzysztofa Knittla i Mirosława Bujko, którego premiera planowana jest na inaugurację sezonu artystycznego 2017/2018. Dzieło stanowić będzie trzecią odsłonę cyklu „Opera Gedanensis” promującego współczesnych polskich twórców operowych. Warto więc przyjrzeć się bliżej kompozycji, która niespełna pięć lat temu zapoczątkowała cały projekt, a była nią Madame Curie Elżbiety Sikory w reżyserii Marka Weissa.
„W operze współczesnej zachwycająca jest jej różnorodność”. Rozmowa z Agatą Zubel
O operze współczesnej, roli tekstu w muzyce, śpiewie klasycznym i eksperymentalnym oraz Czarodziejskiej górze Pawła Mykietyna z Agatą Zubel rozmawiała Magdalena Nowicka.
W oparach opery – relacja z Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień
W tym roku Warszawska Jesień zapewniła słuchaczom prawdziwy kalejdoskop operowych wrażeń. W programie pojawiła się między innymi warszawska premiera Czarodziejskiej góry Pawła Mykietyna i Zagubionej autostrady Olgi Neuwirth, klasyczne dzieła operowe Salvatore Scriarinna, prawykonanie Memoopery Marty Śniady i Aarona S Sławomira Wojciechowskiego, a także koncerty prezentujące kompozycje parateatralne z tekstem lub śpiewem. Tak szeroki zakres stylistyczny prezentowanych utworów pozwalał przyjrzeć się bliżej operze współczesnej, która, jak się okazało, posiada wiele nieoczywistych twarzy.
„Passion and Resurrection” Jonathana Harveya, czyli jak dźwiękami oddać świętość, grzeszność, ciemność i światło
Od lat 60. XX wieku pasja Jezusa stała się wyjątkowo popularna wśród kompozytorów. U Jonathana Harveya, z naturalną kontynuacją w postaci zmartwychwstania, przyjęła formę „opery kościelnej” Passion and Resurrection. Jak mistrzowi syntezy udało się połączyć chorał gregoriański i myślenie spektralne? Jak brzmi aura świętego, a jak grzesznika? Dlaczego tylko w jednym momencie pojawia się klaster? Czy możemy usłyszeć aureolę? Warto przyjrzeć się, jak i dlaczego akurat w taki sposób, Harvey skomponował swój utwór.
Sacrum Profanum – refleksje festiwalowe
Sacrum Profanum powraca do korzeni. W programie tegorocznej edycji festiwalu oprócz kompozycji z nurtu muzyki alternatywnej czy utworów najnowszych, autorstwa kompozytorów „akademickich”, znów znalazło się miejsce dla dzieł ojców awangardy. Ważnym gatunkiem była także opera w jej nowych, czasem dyskusyjnych, odsłonach.
Elbląska Orkiestra Kameralna wystąpi w Estonii
Elbląska Orkiestra Kameralna wraz z Estonian Philharmonic Chamber Choir wystąpią na XV. Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej AFEKT w Estonii. Koncerty odbędą się w ramach projektu ,,Dialog muzycznych kultur. Polska-Estonia”.
Polifoniczna pieśń okolicznościowa w okresie zygmuntowskim – cz.8. Nauki małżeńskie
O ile poprzednia część cyklu tekstów poświęconych polifonicznej pieśni okolicznościowej dotyczyła utworu przeznaczonego na wesele samego króla, o tyle tym razem przyjrzymy się epitalamium powstałym na użytek szlachecki: Pieśni na wesele Wielmożnego Pana Jana Kostki ze Sztymbarku, o małżeństwie świętym.
Bartosz Kowalski – „Kompozytor strefy środka”. Portrety warszawskich kompozytorów (cz. 2)
Jak brzmi współczesna Warszawa? Czy pojęcie „muzyka stolicy” jest tożsame z pojęciem „muzyka Warszawskiej Jesieni”? Czy istnieje wspólny język, którym posługują się kompozytorzy warszawscy, czy przeciwnie: jest to konglomerat twórczych indywidualności? Odpowiedzi na te pytania postanowiłam poszukać w cyklu wywiadów „Portrety warszawskich kompozytorów”. Bartosz Kowalski, nie identyfikując się ani z trendami promowanymi przez festiwale muzyki współczesnej, ani z lekkostrawną muzyką rozrywkową, określa siebie jako kompozytora „strefy środka”.
Zabrzańskie organy żywe
Zabrzański Międzynarodowy Festiwal Organowy im. ks. Antoniego Chlondowskiego jest wydarzeniem, które na stałe zagościło w kalendarzu lokalnych imprez kulturalnych. Wielu mieszkańców Zabrza nie potrafi sobie wyobrazić wrześniowych weekendów bez wyjścia na przynajmniej jeden koncert.
Barokowa rzeczywistość skatalogowana. Alegoria Zmysłu Słuchu Petera Paula Rubensa i Jana Breughla Starszego
Cykl alegorii poświęconych pięciu zmysłom to bez wątpienia jedno z najlepiej znanych wspólnych dzieł Petera Paula Rubensa i Jana Breughla Starszego. Dla Breughla obrazy te – pozornie poświęcone zmysłom – stanowiły właściwie pretekst do ukazania szeregu elementów wyidealizowanej kultury dworskiej. Bez wątpienia inspirację dla malarza stanowił styl życia dworu Południowych Niderlandów, jego elegancja i wytworność, ale także szeroki zakres i wysoka jakość kolekcji cennych przedmiotów z różnych dziedzin arcyksiążęcej pary.
