Kontrapunkt niezależnych głosów. Relacja z 48. Poznańskiej Wiosny Muzycznej
Poznańska Wiosna Muzyczna to od wielu lat najważniejszy festiwal muzyki współczesnej w zachodniej Polsce. Jego twórcy zawsze starali się prezentować muzykę świeżą, ambitną i bezkompromisową. Festiwal łączy w jednym kontrapunkcie niezależne głosy kompozytorów z całej Polski, Europy i świata. To bogactwo różnych stylów i tradycji może być bardzo trudne do uchwycenia dla pojedynczego odbiorcy — zwłaszcza że w tegorocznej edycji mieliśmy do czynienia z aż osiemnastoma różnorodnymi wydarzeniami. Dlatego nasza relacja z festiwalu łączy suwerenne głosy kilku autorów związanych z poznańskim środowiskiem muzycznym. Piszemy o Wiośnie nie tylko z perspektywy autonomicznej krytyki muzycznej, ale również oczami i uszami dyrygentki, skrzypka czy kompozytorki – a nawet samych wykonawców!
Rok Moniuszkowski w Operze Nova
Halka, Straszny dwór i Koncert letni w 200. rocznicę urodzin Stanisława Moniuszki, czyli propozycje Opery Nova w Bydgoszczy na uczczenie Roku Moniuszkowskiego.
Zapraszamy na Poznańską Wiosnę Muzyczną!
48. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna Muzyczna” odbędzie się w dniach 28 marca – 4 kwietnia 2019 roku. Na 8 festiwalowych dni zaplanowanych zostało 14 koncertów, wydarzenia Wiosny Młodych i Atelier – spotkanie z artystami goszczącymi na Festiwalu. Usłyszymy 22 prawykonania utworów twórców z Polski, Ukrainy i Austrii. Artyści z Polski, Litwy, Ukrainy i Austrii wystąpią podczas koncertów symfonicznych, kameralnych, recitali, spektakli instrumentalnych oraz koncertów-instalacji. Jak co roku odbędzie się także Studencki Koncert Kompozytorski Studentów Kompozycji i Kompozycji Elektroakustycznej Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.
„Wystarczy, że próbujemy być autentyczni. To jedyne, co możemy zrobić.” Wywiad z Piotrem Orzechowskim
Patrząc na współczesną opinię publiczną, można stwierdzić, że „autentyczność artysty” decyduje o jego wartości. Nieważne, czy zainteresujemy się jazzem, rapem czy rock and rollem – słowo autentyczność pozostanie jak wiszący nad muzykiem topór. Jak z mantrą „pozostań prawdziwy” radzi sobie Piotr Orzechowski? Czy faktycznie jest z niego taki Pianohooligan, czy tylko się na niego kreuje? Jakie intencje stoją za jego muzyką?
Uwolnić się od znaczenia. Rozmowa z Barbarą Kingą Majewską i Marcinem Maseckim
Artystyczne ścieżki śpiewaczki Barbary Kingi Majewskiej oraz pianisty Marcina Maseckiego skrzyżowały się po raz drugi. „Taratil ‘id al-milad”, album z polskimi kolędami przetłumaczonymi na język arabski, miał swoją premierę na tegorocznym festiwalu Nostalgia. O tym, czym jest ten projekt, jak wyglądają święta w Argentynie i czym dla artystów jest tradycja kolędowania rozmawiali Anna Dulny-Leszczyńska oraz René Libert.
Ludzie z krainy Nostalgii. Rozmowy z publicznością festiwalową
Mówi się, że artyści nie istnieliby bez publiczności. Równie trudno wyobrazić sobie festiwal bez odbiorców. Stanowią oni istotną część wydarzenia, które tworzone jest z myślą o nich, ale także dzięki nim. Często to widownia zaczyna pełnić role ambasadora danej imprezy. Przyjrzenie się jej oczami oraz uszami wydało mi się szczególną okazją do poznania Festiwalu Nostalgia, w którym uczestniczyłam po raz pierwszy.
Koncert Piotra Orzechowskiego Pianohooligana
Przyćmione światła, wysokie mury kościoła oo. Jezuitów, nawy wypełnione po brzegi słuchaczami gotowymi przyjąć potężną dawkę niecodziennej muzyki. W takich okolicznościach rozpoczął się koncert otwierający tegoroczną edycję Festiwalu Nostalgia. Na inaugurację zaplanowano występ młodego pianisty – Piotra Orzechowskiego, znanego także jako Pianohooligan.
O nostalgii i o tym, że muzyka ma wiele znaczeń
Cały czas coś tracimy. Czasem nie mamy na to wpływu, bo to, co dla nas ważne, odbierają nam siłą i na chama. Innym razem, w imię rozwoju, honoru, miłości lub z innych pobudek rezygnujemy z czegoś sami i idziemy dalej. Zmiany są nieuniknione, ale człowiek to dobrze skonstruowana maszyna z mechanizmem adaptacji, który pozwala na szybkie przystosowanie się do nowych warunków. Mechanizm ma jednak pewną wadę, katastrofalny defekt, niedopatrzenie ze strony ewolucji. Nostalgia, ta mała skaza w systemie, może skierować nas w ślepą uliczkę, ale może też zaprowadzić na Nostalgia Festival w Poznaniu.
W poszukiwaniu (s)pokoju
Budzik o piątej rano, prysznic, potem kawa, śniadanie i poranne wiadomości jednocześnie. Czasem jeszcze przed pracą trzeba zawieźć dzieci do szkoły, a później tkwić w urzędzie, firmie, czy innej instytucji w której termin goni termin, a może też wredny szef tylko czeka na naszą pomyłkę. Po powrocie telefony, rozmowy i rozmaite obowiązki domowe opanowują jakże intensywny codzienny rytm. Alternatywne życie facebookowo-instagramowe jest dużo ciekawsze, więc w międzyczasie zdążymy udostępnić kilkanaście zdjęć i postów dotyczących naszego fantastycznego dnia pełnego niesamowitych wydarzeń, wykwintnych posiłków i spotkań z ciekawymi ludźmi.
Festiwal Nostalgia 2018. Impresje młodych krytyków muzycznych
Nostalgia Festival Poznań poprzez swoją nazwę nasuwa skojarzenia z tęsknotą, zadumą, wspomnieniem. Tegoroczny program również nawiązywał do tego co minione, przeszłe, tradycyjne, ale warte przypomnienia i zapamiętania, a także innego spojrzenia.
