O zaangażowaniu w relacjach kompozytor-wykonawca-odbiorca we współczesnych koncertach skrzypcowych
Ideą artykułu jest omówienie „zaangażowania” jako pojęcia rozumianego w płaszczyznach wzajemnych relacji kompozytora, wykonawcy i odbiorcy. Zależności te przedstawione zostały triadycznie. Biorąc pod uwagę współczesne przełomy kulturowe, w niniejszym artykule zależności te rozważane są we wspólnej perspektywie tzw. „zwrotu performatywnego”. Poprzez przeniesienie akcentu na aspekty wykonawcze utworu determinuje w obecnej myśli teoretyczno-muzycznej zmianę dotychczasowego paradygmatu, generującego zjawisko „oczekiwania” u odbiorcy. Muzycznymi przykładami opisanych rodzajów „zaangażowania” są cztery koncerty skrzypcowe autorstwa polskich kompozytorów.
Płaszczyzny zaangażowania w operze współczesnej i co z nich wynika – studium przypadków
Czy opera współczesna jest sztuką aktualną? Nad jakimi problemami społecznymi pochylają się wrażliwi twórcy i jakie strategie komunikacji z odbiorcą przyjmują? Na te i inne pytania szuka odpowiedzi Zuzanna Hwang, analizując polskie premiery oper, które opowiadają historie ludzi wyrzuconych poza margines uprzywilejowanego społeczeństwa.
Gintrowski zaangażowany
W październiku tego roku minie 10 lat od śmierci Przemysława Gintrowskiego, wybitnego polskiego kompozytora. Nawiązując do jednej z jego pieśni – jednak coś po nim zostało. Wcale nie cisza wyrzeźbiona słowem, dzieła Gintrowskiego bowiem są nadal wykonywane. W artykule opisano pokrótce jego twórczość, koncentrując się na dorobku pieśniowym. Zachęcamy do zapoznania się z tekstem.
O zaangażowaniu na Konferencji Elementi słów kilka
Co to znaczy zaangażowanie? Początkowo mogłoby wydawać się, że „koń, jaki jest, każdy widzi”. Czy aby na pewno tak jest? Odpowiedzi na te pytania nasuwały się na Ogólnopolskiej Studencko-Doktoranckiej Konferencji Naukowej Elementi 9. „Zaangażowanie”, która odbyła się w marcu 2022 roku. Przedsięwzięcie miało niesłychaną wartość. Zapraszamy do lektury felietonu dotyczącego tego wydarzenia.
Krakowski rollercoaster, czyli dziewiąte Elementi i nie tylko
Nieodłączną częścią Elementi są Koncerty Muzyki Nowej, na których wybrzmiewają utwory kompozytorów współczesnych, w tym studentów krakowskiej Akademii Muzycznej. Jak na jednym z nich wypadły kompozycje Ricardo Eizirika i Rafała Ryterskiego? Jak zaprezentowała się najmłodsza generacja krakowskich kompozytorów? Swoimi wrażeniami z koncertu dzieli się Kacper Staniak.
’The Veil of the Temple’ Johna Tavenera wobec prawosławia i filozofii Frithjofa Schuona
John Tavener przez wielu kojarzony jest jako kompozytor muzyki cerkiewnej. Jednak swoje największe dzieło – „The Veil of the Temple” stworzył w oparciu o poglądy Frithjofa Schuona, szwajcarskiego filozofa związanego z nurtem tradycjonalizmu integralnego. W utworze tym artysta wykracza poza duchowość chrześcijańską, łącząc ją z praktykami religijnymi Dalekiego Wschodu.
Zaangażowanie w sztuce nowych mediów. Rozmowa z Ryszardem Waldemarem Kluszczyńskim
Podczas Konferencji ELEMENTI 9 z Ryszardem Waldemarem Kluszczyńskim o emocjach, zaanagżowaniu i nadziei w sztuce rozmawia Olga Demeter.
Artysta obecny, artysta zaangażowany – wywiad z Rafałem Ryterskim
Maciej Michaluk w wywiadzie z Rafałem Ryterskim rozmawia o genrebendingu, zaangażowaniu w twórczości i edukacji społecznej.
Zaangażowanie w polskim hip-hopie
Minęło blisko pół wieku od powstania hip-hopu. Na przestrzeni tych lat, rap przeszedł przez wiele zmian stylistycznych i wizerunkowych. Niezmienna została jednak potrzeba wyrażania słowem prawdy będącej odbiciem rzeczywistości, z którą zmagają się raperzy. W Stanach Zjednoczonych hip-hop uwypuklał problemy na tle rasowym i nierówności w społeczeństwie, transformując się w muzykę reprezentującą tych, których głos nie miał siły przebicia. Ekspansja gatunku na poziomie globalnym poskutkowała reprezentacją raperów w każdym kraju. Przekaz zawarty w twórczości dotyczy zawiłości otaczającego ich świata; łączy w sobie zarówno tematy uniwersalne, jak i ściśle związane z poczuciem przynależności do miejsca, którego dobre i złe strony opisują w tekstach. Od lat 90. XX wieku do głosu dochodzili polscy raperzy, ubierając w rymy codzienność swojego „podwórka”.
Milknący Pogłos
Takich miejsc jest stosunkowo niedużo. Co więcej, kończą działalność, a zamiast nich coraz mniej pojawia się nowych o podobnym profilu. Szkoda, że pojęcie „kultowości” prawie zawsze jest jednoznaczne z czasem przeszłym. Na naszych oczach do historii przechodzi kolejny punkt na klubowej mapie stolicy – Burakowska 12. Aktualna siedziba Spółdzielni Socjalnej Pogłos, czyli jednej z najciekawszych scen i lokalizacji dla wydarzeń kulturalnych w mieście.
