Tag: Muzyka filmowa

Wojciech Błażejczyk – "Sam staram się tworzyć instrumenty, na których gram”. Portrety warszawskich kompozytorów (cz. 1)

Jak brzmi współczesna Warszawa? Czy pojęcie „muzyka stolicy” jest tożsame z pojęciem „muzyka Warszawskiej Jesieni”? Czy istnieje wspólny język, którym posługują się kompozytorzy warszawscy? Odpowiedzi na te pytania postanowiłam poszukać w cyklu wywiadów „Portrety warszawskich kompozytorów”. Bohaterem pierwszego wywiadu jest Wojciech Błażejczyk: jeden z najciekawszych i najbardziej wszechstronnych kompozytorów młodego pokolenia, a ponadto reżyser dźwięku, gitarzysta, improwizator i – w pewnym sensie – wynalazca.

Z dziennika festiwalowego. 9 Festiwal Muzyki Filmowej

24 maja rozpoczął się 9. Festiwal Muzyki Filmowej. Jest to jedno z moich ulubionych wydarzeń na mapie kulturalnej Krakowa, więc byłam pełna oczekiwań wobec tegorocznej edycji. Chętnie podzielę się swoimi wrażeniami zapisanymi w dzienniku festiwalowym.

Święto Muzyki Filmowej – płyta festiwalowa

Nie ukrywam, że Festiwal Muzyki Filmowej to chyba moje ulubione wydarzenie na mapie kulturalnej Krakowa. Nie jest tajemnicą, że muzyka filmowa jest znacznie popularniejsza od muzyki współczesnej, bo po prostu okazuje się bardziej zrozumiała dla większości ludzi (nie tylko koneserów). Dlatego nie dziwi liczba osób uczestniczących co roku w wydarzeniu. Naczelnym zadaniem festiwalu jest przede wszystkim pokazanie potencjału, często niedocenianego, jaki kryje się w muzyce filmowej. Z jednej strony pełni ona rolę służebną w stosunku do obrazu filmowego, z drugiej, często przesądza o jego odbiorze.

„Your Eyes Can Deceive You”: „Gwiezdne Wojny” i muzyka eksperymentalna

Prawdopodobnie w chwili, w której czytacie ten tekst, większość z Was ciągle jest w tej samej sytuacji, co ja kończąc go – wciąż czekamy na NASZ seans nowej części Gwiezdnych Wojen. Prawdopodobnie więc wiecie na temat dźwięku oraz muzyki w nowej części mniej więcej tyle co ja: że John Williams skomponował kolejną część klasycznej ścieżki, zaś nad dźwiękowym dizajnem świata przedstawionego ponownie czuwa Ben Burtt, który (wnioskując po trailerach) bazuje w dalszym ciągu na audialnym „kapitale założycielskim” filmu z roku 1977 (oficjalnie nazywanego Star Wars Episode IV: New Hope).

"Pakt" – recenzja muzyki Łukasza Targosza [blogosfera]

Prezentujemy kolejną odsłonę blogosfery. Tym razem poświęcamy ją muzyce filmowej. Zapraszmy do lektury wpisu Anny Józefiak, autorki bloga Klub Filmowy Obraz i Dźwięk.

„Urodziłem się, więc muszę żyć, a żeby żyć, trzeba dużo wytrzymać” – wywiad ze Zbigniewem Preisnerem

Zbigniew Preisner – kompozytor muzyki filmowej i teatralnej, współpracował m.in. z  Krzysztofem Kieślowskim, Agnieszką Holland, Antonim Krauze, Edoardo Pontim, Jean Beckerem czy Krisztiną Deák. Otrzymał wiele prestiżowych nagród, m.in. Los Angeles Critics Award, złotą płytę w Paryżu za nagranie muzyki do filmu Podwójne życie Weroniki (reż. Krzysztof Kieślowski), dwukrotnie Cesara Francuskiej Akademii Filmowej, a także Srebrnego Niedźwiedzia za Wyspę przy ulicy Ptasiej (reż. Søren Kragh-Jacobsen) na Berlińskim Festiwalu Filmowym. Właśnie ukazała się jego najnowsza płyta W poszukiwaniu dróg – nowe i stare kolędy.

Kilar. Geniusz o dwóch twarzach – biografia Wojciecha Kilara

Kto z nas nie tańczył do słynnego Poloneza z filmu Pan Tadeusz podczas balu studniówkowego? Kto nie widział Trędowatej Hoffmana, Zemsty Wajdy czy Draculi Coppoli? Kto wreszcie nie uronił łzy, słuchając przepięknego Walca z Ziemi obiecanej?  Wojciech Kilar to twórca, który dziełami symfonicznymi o wymowie patriotyczno-religijnej ugruntował sobie trwałą pozycję w panteonie najwybitniejszych kompozytorów XX wieku.

Sebastian Krajewski – "Works for Orchestra"

Po zarejestrowaną w ubiegłym roku przez DUX płytę z utworami Sebastiana Krajewskiego z pewnością chętnie sięgną sympatycy muzyki filmowej i współczesnych kompozycyjnych nawiązań do muzyki epok minionych. Works for orchestra to bowiem mariaż stylistyki srebrnego ekranu i elementów konstrukcyjnych muzyki dawnej, daleki jednak od muzycznego eklektyzmu, a tworzący u Krajewskiego spójny koncepcyjnie rysunek.

Aleksander Dębicz – Cinematic Piano

Na swojej debiutanckiej płycie Aleksander Dębicz podjął się dość ryzykownego zadania – połączenia klasyki z językiem muzyki filmowej. Na ile jego propozycja okazała się przekonująca? Wszystko zależy od oczekiwań słuchacza. Jeśli chcemy pozostać w stylistyce filmowych soundtracków od science fiction po kino fabularne, płyta ta z pewnością przypadnie nam do gustu. Jeśli jednak oczekujemy nowego, świeżego spojrzenia na muzykę filmową, możemy poczuć się trochę rozczarowani. 

"Szumy, brzdęki i piski zainteresują może muzycznych "geeków", ale nie dostarczą dobrych emocji szerokiej publiczności". Wywiad z Aleksandrem Dębiczem

O swojej nowej płycie, improwizacji, która daje wolność i o emocjach, których poszukuje w muzyce, o inspiracjach sztuką filmową i kulturą amerykańską w rozmowie z Marleną Wieczorek i Ewą Schreiber opowiada Aleksander Dębicz.